Pages - Menu

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Απάντηση σε άλλον ένα καλοπροαίρετο «ευρωλάγνο»:

Κάθε μέρα φίλοι και γνωστοί, άνθρωποι που εκτιμώ, όχι «Μπάμπηδες» και «Πάσχοι» με αμφισβητούν όταν τους λέω ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Σήμερα, ένας καλός φίλος με «μάλωσε» καλοπροαίρετα παρομοιάζοντας τη δραχμή σαν αυτοκτονία, προσθέτοντας:

«Η δραχμή άλλωστε δεν θα μας έλυνε κανένα πρόβλημα από μόνη της, αλλά μόνο εάν συνοδευόταν από μία επαρκή ηγεσία επαρκών Πολιτών.
Είναι κατά την άποψη μου εγκληματικό να οδηγηθούμε από τέτοιες κυβερνήσεις μονομερώς στη δραχμή - πόσο μάλλον όταν είναι πιθανή η διάλυση της Ευρωζώνης και η επιστροφή όλων από κοινού στα εθνικά νομίσματα».

Κάπου εκεί τρελάθηκα. Έχοντας βαρεθεί να με περνούν όλοι για ηλίθιο, τα άκουσε αυτούς και για όλους τους άλλους:


Αγαπητέ Χ (προσωπικό δεδομένο),

Γιατί έχω την αίσθηση ότι είτε δεν με παρακολουθείς είτε δεν θέλεις να με ακούσεις;

Είπα εγώ κάτι διαφορετικό; Είναι δυνατό να προτείνω να γυρίσουμε στη δραχμή με αυτό το πολιτικό προσωπικό και χωρίς να κάνουμε γενικότερα ένα ταμείο για να ξανα-ξεκινήσουμε ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ;

Το Ευρώ μας δημιουργεί πιστωτική ασφυξία. Το Κράτος χρωστάει στους πάντες, οι πάντες χρωστάνε στο κράτος και οι 7 μεγάλες ελληνικές τράπεζες έχουν χρηματιστηριακή αξία 1 δις λιγότερα από όσα στοίχισε η συμμετοχή της Finanzbankστην Εθνική. Δύο χρόνια τώρα χτυπιέμαι ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από την Ευρώπη ότι οι ηγέτες της ΕΕ και της Ευρωζώνης εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία για την παράδοση και της δικής μας χώρας στις αγορές. Εσύ μου απέδειξες ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι παραλογισμός, ότι η Ελλάδα είχε πολύ μικρότερο πρόβλημα χρέους από ό,τι άλλες χώρες γιατί το συνολικό εξωτερικό χρέος μας είναι στην ουσία από τα μικρότερα και τόσα άλλα.

Πως είναι δυνατόν να αναγεννηθούμε μέσα στο Ευρώ; Τι νόημα έχει να περιμένουμε να διαλυθεί η Ευρωζώνη; Είναι δυνατό να αντέξουμε άλλη μία χρονιά ύφεσης; Κάθε μέρα μου τηλεφωνούν άνθρωποι σε απόγνωση που μένουν άνεργοι και χρωστάνε παντού, την ίδια στιγμή που πελάτες μου, μου ζητούν τις συμβουλές μου για το πώς να φέρουν κάποια χρήματα από το Λιχτενστάιν για να «χτυπήσουν» «φιλέτα» που έχουν φτάσει να πουλιούνται τζάμπα. Η Χώρα καταρρέει, η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη, οι επιχειρήσεις κλείνουν, όσοι δεν μεταναστεύουν σκέφτονται να αυτοκτονήσουν, οι αντιδράσεις κλιμακώνονται και εσύ πιστεύεις ότι εγώ μιλάω για επιστροφή στη Δραχμή «με αυτές τις κυβερνήσεις»;

Εγώ μιλάω για επανάσταση, για Σεισάχθεια, για παραγωγική ανασυγκρότηση, γιαrestart, για αναστροφή της αναδιανομής του πλούτου, για συντακτική εθνοσυνέλευση, για άμεση δημοκρατία, για ολική άρνηση του χρέους, για Αργεντινή, για Ισλανδία. Αυτά τα πράγματα θα γίνουν ούτως ή άλλως είτε τα λέμε εμείς είτε όχι. Οι άλλοι ετοιμάζουν Χούντα για να στηρίξουν το νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο και την ομοσπονδοποίηση της Ελλάδας, οι κατώτεροι αξιωματικοί της Χώρας ετοιμάζουν Γουδί και ο κόσμος ετοιμάζεται να μπουκάρει στα σούπερ μάρκετ και εγώ πιστεύεις ότι είμαι ακόμα στο πινγκ πονγκ ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και στις τσόντες από αριστερά και δεξιά; Αυτό έχεις καταλάβει τόσο καιρό που μιλάμε; Σου είναι τόσο δύσκολο να παραδεχτείς ότι το εκδοτικό προνόμιο είναι συνώνυμο της εθνικής κυριαρχίας χωρίς την οποία καμία οικονομία δεν μπορεί να σταθεί γιατί θα γίνει αποικία και θα διοικείται έξωθεν;

Ακούω πολλούς που λένε ότι εάν πάμε στη δραχμή δεν θα μπορούμε να εισάγουμε φάρμακα ή πετρέλαιο. Γιατί, τώρα μπορούμε; Οι φαρμακευτικές εταιρίες αρνούνται να παραδώσουν. Σε λίγο θα αρνούνται και οι πετρελαϊκές. Καμία εγγυητική ελληνικής τράπεζας δεν γίνεται δεκτή για εισαγωγές ούτε στην Αλβανία!!. Σε μερικούς μήνες θα μπορούμε να εισάγουμε τρόφιμα νομίζεις; Έχεις αντιληφθεί πόσες χιλιάδες άνθρωποι δεν θα έχουν ρεύμα στο τέλος του χρόνου εάν η κυβέρνηση επιμείνει στο χαράτσι της ΔΕΗ; Πόσοι άνεργοι και συνταξιούχοι πρέπει να αποφασίσουν σήμερα που μιλάμε εάν θα πάρουν φάρμακα ή τρόφιμα;

Δεν μιλάμε για μία συζήτηση θεωρητικής βάσης. Μιλάμε για τη βίαιη φτωχοποίηση του 40% του ελληνικού λαού. Είναι δυνατό να συζητάμε σε μία παγκόσμια οικονομία που καταρρέει εάν θα ανέβει ο πληθωρισμός σε μία χώρα που έχει πραγματική ανεργία πάνω από 30% ή εάν θα διολισθήσει το εθνικό νόμισμα; Έναντι ποιου νομίσματος; Του δολαρίου ή της λίρας που διχοτομήθηκαν μέσα σε μία τριετία μετά τα πακέτα QE, του ελβετικού φράγκου που προσδέθηκε στο Ευρώ για να μην φτάσει στα ύψη, του γουάν που δεν κυκλοφορεί και παραμένει υποτιμημένο ή του Ευρώ που παραμένει στα ίδια με το δολάριο μετά τη διοχέτευση τριών τρις δολαρίων στην αγορά; Ή μήπως του γιεν της κατεστραμμένης Ιαπωνίας; Είναι δυνατό εσύ να πιστεύεις ότι θα γυρίσουμε στη Ράλλικη δραχμή της Κατοχής και θα αγοράζουμε 6 δις δρχ. το ντενεκέ το λάδι;

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.



ΧΧ






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.