Ε.ΠΑ.Μ. Νοτίου Τομέα

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ζούμε όλοι αυτές τις ημέρες ένα πρωτοφανές κλίμα πολέμου κατά της κοινωνίας, ένα τραγικό σκηνικό, καλά στημένο, από μηχανισμούς χειραγώγησης και καταστολής για να υποταχθεί πλήρως ο ελληνικός λαός.
Με τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τα πολυνομοσχέδια της εξαθλίωσης που ψηφίζουν οι ξενόδουλοι, οι προδότες και οι απάτριδες διαμοιράζουν τα ιμάτια της Ελλάδας στους νεοφιλελεύθερους πλιατσικολόγους και τους νεοναζί Επικυρίαρχους.

Απέναντι σ’ αυτή τη νέα κατοχή και τους κερδοσκόπους που τα θέλουν μονά-ζυγά δικά τους, ο λαός οργανώνεται και ανασυγκροτείται με ημερομηνίες-σταθμό τις παλλαϊκές κινητοποιήσεις της Τετάρτης και Πέμπτης, 19 και 20 Οκτώβρη.
Μετά τον ξεσηκωμό που άρχισε τον Μάϊο στις πλατείες, η κοινωνία έχει αφυπνισθεί, οι ψηφοφόροι των κομμάτων που έφεραν το μνημόνιο αυτονομούνται, οι οπαδοί των καθεστωτικών σχηματισμών με «αντιμνημονιακό» μανδύα στρέφουν την πλάτη στις πολιτικά ανεπαρκείς ηγεσίες, νέες κινήσεις αυτο-οργάνωσης των πολιτών έχουν ξεκινήσει.
Το ανεξάρτητο παλλαϊκό κίνημα που γεννιέται ενώνει, δεν διαιρεί, διεκδικεί, δεν διαμαρτύρεται, πολεμάει, δεν διαπραγματεύεται και έτσι γιγαντώνεται.
Το καλοκαίρι, χιλιάδες λαού από διάφορους πολιτικούς χώρους, πολλές φορές διαμετρικά αντίθετους μεταξύ τους, επέβαλαν την ενότητα, παρακάμπτοντας τους μηχανισμούς τυφλής βίας και τους επαγγελματίες διασπαστές του πολιτικού κατεστημένου.
Το καθεστώς της χρεωκοπίας και κατοχής έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια της κοινωνικής μηχανικής για να χειραγωγήσει και να καταστείλει την λαϊκή αγανάκτηση.
Το πολιτικό δυναμικό της μεταπολίτευσης ισοδυναμεί με το απόλυτο αδιέξοδο, είτε πρόκειται για τους μνημονιακούς δωσίλογους είτε για τους «αντιμνημονιακούς» με αριστερό ή δεξιό μανδύα.
Οι γνωστοί κομπάρσοι της βίας, είτε είναι ανεγκέφαλοι «μπαχαλάκηδες» είτε εγκάθετοι των παρακρατικών μηχανισμών, έχουν εξαντλήσει το ρεπερτόριό τους στην προσπάθεια αποδόμησης του λαϊκού κινήματος.
Ο λαός, παρ’ όλα αυτά, ούτε σίγησε ούτε φοβήθηκε ούτε υπέκυψε, όπως φαντάζονταν. Απεναντίας, οργανώνεται και προχωρά ανυπότακτος στη γενίκευση της πολιτικής ανυπακοής για την τελική ανατροπή  της κοινοβουλευτικής χούντας των δωσίλογων και όλων των αποφάσεων που έχει λάβει ώς σήμερα σε βάρος των κοινωνικών και πολιτικών συμφερόντων του ελληνικού λαού!
Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε το θέατρο του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος να παίζεται μπροστά στα μάτια μας κάθε φορά που το μπλοκ της προδοσίας ψηφίζει τα κουρελόχαρτα των τοκογλύφων;
Πόσους νεκρούς θα αντέξουμε να θρηνήσουμε αν επιτρέψουμε αυτή η κατεδάφιση να οδηγήσει σε κοινωνικό εμφύλιο, λιβανοποίηση της χώρας και κατακερματισμό του νεοελληνικού κράτους;
Δεν θα επιτρέψουμε, εμείς οι Έλληνες, να γίνουμε τα πειραματόζωα των αρπακτικών της Goldman Sachs, των λήσταρχων της Ντόϊτσε Μπανκ, των σκοτεινών διαδρόμων της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.
Δεν οφείλουμε καμμιά νομιμοφροσύνη απέναντι στο καθεστώς των αγοραίων πολιτικάντηδων, των υπαλλήλων των τοκογλύφων, των εθνικών αποβρασμάτων και στους μηχανισμούς διαπλοκής τους. Νόμος είναι το δίκιο του εξεγερμένου λαού.
Ο λαός μόνο μπορεί να κόψει κάθετα αυτόν τον γόρδιο δεσμό, να καταργήσει τα σχέδια «Τελικής Λύσης» στην πράξη, στους δρόμους, στις πλατείες, στους χώρους της εργασίας, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια όλης της χώρας. Το ορμητικό ποτάμι της λαϊκής οργής, που ενώνει τον κόσμο της εργασίας και την νεολαία σε έναν χείμαρρο, είναι ικανό να ανατρέψει τόσο τους φράκτες των διχασμών σε κόμματα, παρατάξεις, συντεχνίες, «δεξιές» και «αριστερές», όσο και τις κυβερνήσεις της προδοσίας.
Στην μακραίωνη ιστορία μας περάσανε από την πλάτη μας κάθε λογής άγριοι εχθροί και κατακτητές. Μας σφάζανε, μας κρεμάγανε, μας σουβλίζανε, μα δεν μας εξόντωσαν ποτέ.
Σήμερα, οι εχθροί αλλάξανε όψη, έρχονται σαν «εταίροι» της παγκοσμιοποίησης και «διασώστες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά είναι εξ ίσου δολεροί και επικίνδυνοι με εκείνους με τα σπαθιά και τα πολυβόλα. Μαζί τους είναι μια κοινοβουλευτική χούντα, ένας θίασος γελοίων δωσίλογων που θέλουν να μας εξαφανίσουν κυριολεκτικά από τον χάρτη, επιβάλλοντας το σχέδιο «τελική λύση» για την Ελλάδα. Ας παλέψουμε όλοι να τελειώνει σύντομα ο ρόλος τους και να καταρρεύσουν μαζί με τα’ αφεντικά τους. Ο μόνος δρόμος για να υπερασπίσουμε το Σύνταγμα και την πατρίδα απέναντι στην φυλακή που χτίζουν γύρω μας είναι να τους αναγκάσουμε με την αντίστασή μας να φύγουν μια ώρα νωρίτερα!
Ο λαός μας πρέπει να πάρει ο ίδιος την τύχη του στα χέρια του και να μην εμπιστευθεί ποτέ ξανά αυτά τα διεθνή αρπακτικά, τα άπληστα κτήνη της διεθνούς χρεοκρατίας.
Πατρίδα μας είναι το άρθρο 120 του Συντάγματος και ΟΧΙ ο ραγιαδισμός των Δωσιλόγων.
Για την ελληνική κοινωνία έρχονται ξανά οι ημέρες των μεγάλων «ΟΧΙ»!


*[Χαιρετισμός εκ μέρους του ΕΠΑΜ στην Συγκέντρωση στο Περιστέρι, 24 Οκτωβρίου 2011]