Pages - Menu

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Οι γερμανικές αποζημιώσεις και η είσοδος της Ελλάδας στο Ευρώ …ή αλλιώς ‘τα χαμένα κομμάτια του παζλ βρισκόταν κάτω από το χαλί’

Μιλώντας σήμερα με μια φίλη στην Ουάσινγκτον κατάφερα να συμπληρώσω τα κομμάτια που έλλειπαν και να δω τη μεγάλη εικόνα. Η Ελένη Γιόκα, Ελληνίδα της Αμερικής επιστήμων άνθρωπος και ένα από τα ελληνικά μυαλά που βρήκαν εύφορο έδαφος μακριά από τον τόπο τους –όπως τόσοι άλλοι, μέσα από την κουβέντα μας κατάφερε να μου απαντήσει απορίες που είχα πολύ καιρό αναπάντητες –όπως την αιτία της χαντακωμένης από τα μίντια δήλωσης της Ψαρούδα-Μπενάκη κατά την ορκωμοσία του Παπούλια το 2005 ή την απίστευτη ιστορία της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, με την παραποίηση των οικονομικών στοιχείων και όλα όσα αυτό συνεπάγετο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως.


Η ιστορία ξεκινά με το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου που βρήκε την Γερμανία ως τον μεγάλο ηττημένο και την Ελλάδα ως μία από τους περισσότερο ζημιωμένους. Συνολικά κατά τη διάρκεια του πολέμου, και κυρίως της κατοχής, η Ελλάδα έχασε το 13% του πληθυσμού της ως άμεσο αποτέλεσμα της ναζιστικής βαρβαρότητας –χιλιάδες σφαγιάστηκαν, χωριά ολόκληρα ξεκληρίστηκαν μέσα σε λίγα λεπτά σαν αντίποινα για τη δράση των ανταρτών της ελληνικής αντίστασης, αλλά ήταν επίσης άπειροι αυτοί που πέθαναν -ειδικά στις πόλεις, από την πείνα και την κακουχία αποτέλεσμα του δυσβάσταχτου κατοχικού δανείου που σήμαινε ότι όλοι οι πόροι της χώρας πήγαιναν κατευθείαν στα Γερμανικά …στομάχια αφήνοντας τους Έλληνες πραγματικά να πεθαίνουν κατά εκατοντάδες καθημερινά.


Το τέλος του πολέμου φέρνει και το θέμα των εγκλημάτων που διεπράγησαν από τις δυνάμεις κατοχής και ανοίγει το κεφάλαιο των αποζημιώσεων προς τους πληγέντες. Μεγάλη και τραγική ιστορία αυτή για τις ελληνικές διεκδικήσεις. Κοίτα να δεις όμως τώρα πως παίζουμε με τις λέξεις… οι αποζημιώσεις αυτές μέσα από τις συνθήκες των

Παρισίων το ’40, του Λονδίνου το ’53 και της Μόσχας το ’90 δεν είναι διεκδικήσιμες αλλά απαιτητές και μάλιστα άμεσα!


Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι δε χρειάζεται να κάνουμε κάτι για να τις διεκδικήσουμε, δε χρειάζεται να τις αποδείξουμε με κάποιο τρόπο, χρειάζεται απλά να τις ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ!


Γιατί δεν έγινε αυτό ως τώρα ρωτάτε; Την κατάφορα πασιφανή και λυπηρή απάντηση θα σας την αρνηθώ –τα συμπεράσματα ας τα βγάλει ο καθένας μόνος του.


Στη συνθήκη του Λονδίνου το βασικό πράγμα που ορίστηκε ήταν ότι ναι μεν μπορεί τα παθόντα κράτη να έχουν απαιτήσεις από την Γερμανία, αλλά μιας και αυτή μόλις βγήκε πολύπαθη και διαμελισμένη από τον πόλεμο και προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί, στην ουσία ζήτησε –και έλαβε, πίστωση χρόνου από τους απαιτητές της (εμάς) τουλάχιστον εωσότου ξαναγινόταν μια ενωμένη οντότητα.


…fast forward στο 1989 και την πτώση του τοίχους του Βερολίνου και την επανένωση λοιπόν της Γερμανίας. Ακολουθεί η συνθήκη της Μόσχας το 1990 όπου η Γερμανία –άρτι επανενωθείσα, ξαναζητά πίστωση χρόνου –το λεγόμενο 2+4 ήτοι ’90, ‘91 συν τέσσερα φτάνουμε στο 1995! Από εκεί και πέρα είχαμε ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ τις αποζημιώσεις τις οποίες σημειωτέον, τα εντελώς απαισιόδοξα σενάρια τοποθετούν σε μερικές εκατοντάδες ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ Ευρώ και οι πολύ αισιόδοξες εκτιμήσεις –που ενστερνίζονται πολλοί εξέχοντες γνώστες του θέματος, τοποθετούν σε ποσό που αγγίζει τα 1,5 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ Ευρώ –ναι καλά διαβάσατε. Είναι πολλά τα λεφτά Άρη…


Και τώρα ερχόμαστε στο άλλο, πολύ εύλογο ερώτημα του γιατί τελικά ήταν τόσο σημαντικό για την μικρή Βαλκανικών-προδιαγραφών και μεγεθών, Ελληνική οικονομία, που αντιστοιχούσε μόλις στο 2% της Ε.Ε., να ενταχτεί στη ζώνη του νομίσματος των ισχυρών ντε και καλά με την έναρξή του.


Η κυβέρνηση Σιμήτη που το ’95 ανέλαβε τα ηνία της χώρας όχι μόνο δεν έκανε καμία ουσιαστική προσπάθεια να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις αλλά διέπραξε το ακόμη χειρότερο έγκλημα του κλειδώματος της ισοτιμίας μας με το Ευρώ. Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς πως προέκυψε αυτό το περίφημο 347,5 δραχμές; Το ισχυρό νόμισμα της εποχής και της περιοχής ήταν το Γερμανικό Μάρκο και η αντιστοιχία με αυτό ήταν περίπου στις 172 δραχμές, παρόλα αυτά όμως το κλείδωμα με το Ευρώ έγινε στο διπλάσιο ποσό και αυτόματα έφερε υποτίμηση της οικονομίας μας κατά 50% περίπου –να μη μιλήσουμε για τη γνωστή πια υπόθεση του μαγειρέματος των στοιχείων ώστε να καταφέρουμε να ενταχτούμε στο Ευρώ…


Προς τι όμως η τόση επιμονή; Πριν γίνουν όλα αυτά, η συνθήκη Σένγκεν που προετοίμαζε το έδαφος για την νομισματική ένωση ανέφερε ότι τα κράτη-μέλη εισερχόμενα στο κοινό νόμισμα θα παραχωρούσαν την νομισματική τους πολιτική εκχωρώντας μέρος της στην κεντρική Ευρωπαϊκή εξουσία και στο άρθρο 50 της συνθήκης νομισματικής ένωσης αναφέρεται ότι καλή τη πίστη, όλα τα κράτη μέλη παραιτούνται από τυχόν απαιτήσεις που μπορεί να έχουν απέναντι σε άλλα κράτη μέλη μέσα στην Ευρωζώνη. …μήπως αρχίζει να ξεκαθαρίζει η εικόνα τώρα;


Ένα άλλο πράγμα που ορίζεται στην συμφωνία νομισματικής ένωσης είναι ότι παρόλο που κανένα κράτος μέλος δε μπορεί να εκδιωχθεί από την Ευρωζώνη, διατηρεί όμως το δικαίωμα να αποχωρήσει από αυτήν αν το επιθυμεί. Σε αυτή την περίπτωση εννοείται ότι αποκαθίσταται η νομισματική του κυριαρχία αλλά επίσης θα πρέπει να του επιστραφεί από την Ε.Κ.Τ. ότι έδωσε για να εισέλθει –βλέπε χρυσό, αξιόγραφα κτλ. Δεν σταματάει εδώ όμως –κρατηθείτε τώρα, το αποχωρών κράτος μέλος έχει επίσης το δικαίωμα να ζητήσει αποζημιώσεις για βλάβες που έχει υποστεί κατά την παραμονή του στην νομισματική ένωση! Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;; Δεν είμαστε εμείς που θα ζημιωθούμε από την αποχώρησή μας από το Ευρώ –ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ!!!!


Και στο σημείο αυτό βεβαίως-βεβαίως έρχονται τα ‘πάναγνα’ πλην καταχρεωμένα Ελληνικά ΜΜΕ –το Ε για Εξαπάτηση, που υπακούοντας στα αφεντικά τους έχουν ριχτεί εδώ και τόσο καιρό στον τόσο αβυσσαλέο εκφοβισμό του κόσμου με τα σενάρια τρόμου επιστροφής μας στη δραχμή –λες και πριν το Ευρώ δεν ζούσαμε, δεν υπήρχε Ελλάδα ούτε οικονομική δραστηριότητα ή ότι όλες οι χώρες που δεν ανήκουν στη ζώνη του Ευρώ ή του Δολαρίου είναι καταδικασμένες στην ανυπαρξία.


Σα να μην φτάνουν όλα τα παραπάνω –και ως απόδειξη ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα ‘από κάπου μπάζει’ έρχεται η ημερομηνία της 26ης Ιουνίου 2011. Για τους περισσότερους από μας αυτή ήταν απλώς μια ακόμα ημέρα στο ημερολόγιο της παραφροσύνης που ζούμε τον τελευταίο καιρό. Ήταν όμως μια πολύ σημαντική ημέρα για την Ε.Ε. … Σύμφωνα λοιπόν με τη συνθήκη της Λισαβόνας, κάπου εκεί στα ψιλά γράμματα γινόταν η σχετική αναφορά, την ημέρα αυτή όλες οι χώρες μέλη που υπέγραφαν αυτή τη συνθήκη παραχωρούσαν μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας στην κεντρική εξουσία των Βρυξελλών –εξ ου και η δήλωση της Ψαρούδα-Μπενάκη κατά την ορκωμοσία Παπούλια για το ότι αναλαμβάνει την προεδρία σε δύσκολους καιρούς, καιρούς που θα αναγκαστούμε να δεχτούμε μείωση συνόρων και εθνικής κυριαρχίας για το γενικότερο όφελος –δήλωση που μίντια και πολιτικοί την έκαναν γαργάρα τότε!


Και ερχόμαστε στον περίφημο Καλλικράτη –μια από τις πρώτες κινήσεις τουMind-the-GAP-Papandreou με το που πήρε την εξουσία στα χέρια του. Με τον Καλλικράτη λοιπόν, η χώρα χωρίζεται σε 13 μικρότερα σύνολα, κάτι σαν τις πόλεις-κράτη του πάλαι πότε. Αυτό όμως επίσης σημαίνει ότι η έννοια του έθνους κράτους, ως ενωμένης αυθύπαρκτης οντότητας έχει πια κατακερματιστεί. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι θέλουμε να διεκδικήσουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις δεν μπορούμε πια να το κάνουμε ως ένα κράτος – έθνος απέναντι σε άλλο κράτος-έθνος αφού είμαστε ομοσπονδία καντονιών πλέον!


Ο μόνος τρόπος δηλαδή να ξαναγίνουμε κράτος έθνος, να αποκτήσουμε και πάλι την εθνική μας κυριαρχία και ασυλία αλλά και να ζητήσουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις είναι …να φύγουμε από την ζώνη του ευρώ, αλλά με τους δικούς μας όρους! Αν αφήσουμε τους δυνάστες μας, υπό την νέα πλήρως αντισυνταγματική δικτατορική κυβέρνηση, της οποίας ηγείται μέλος της Τριημερούς Επιτροπής, να μας κατευθύνουν προς ένα μαλακό Ευρώ τότε όλα αυτά τα σενάρια καταστροφής που μας ταΐζουν τα ΜΜΕ τόσο καιρό θα επαληθευτούν, κι αυτοί θα μας το παίζουν και προφήτες!


Ήρθε η ώρα να δούμε την αλήθεια, να ξεσκεπάσουμε την μεγάλη συνομωσία και να πάρουμε τη γενναία απόφαση. Να το πάρουμε χαμπάρι:


Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΝΟΜΙΣΜΑ


ΔΕΝ ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ


ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ!






history repeating! η σημερινή εκπομπή Καζάκη Κακλαμάνου ήταν διαφωτιστικότατη σχετικά με το μέλλον μας καθώς οι ομοιότητες με το..παρελθόν μας και τις ημέρες πριν την πτώχευση του '36 είναι σκανδαλώδεις! ακούστε όλη την εκπομπή εδώ






rare video footage recorded in Athens during the time of German occupation - a must watch! http://www.youtube.com/watch?v=EAsDzAUa2Hc






η δήλωση της κας Ψαρούδα-Μπενάκη κατά την ορκωμοσία Παπούλια το 2005 http://www.youtube.com/watch?v=AMwpBzdzo_M&feature=related






The German reparations and Greece’s entry into the Euro
... or else 'the missing pieces of the puzzle were lying under the carpet'
Speaking with a friend in Washington today I was able to fill in the missing pieces and see the big picture. Through my conversation with Heleni Yioka, a Greek American, a scientist, one of the Greek minds that found fertile soil away from their land, like so many others, I was able to answer many questions that had been bugging me for a long time, like the hidden meaning behind the statement made by Ms. Psarouda-Benaki who was the Chairperson of the Greek Parliament at the time, during the inauguration of Mr. Papoulias, as President of the Hellenic Republic in 2005 –a statement that was completely ignored by the media, or the incredible story of Greece's accession to the Eurozone, with the falsification of financial data and all that that entailed –what was the reason for this to happen.

But, let us take it from the start.
The story begins with the end of the WWII, which found Germany to be the biggest loser and Greece as one of the most affected ones. Altogether during the war, but particularly through the German occupation, Greece lost 13% of its population as a direct result of Nazi atrocities, where thousands were massacred, whole villages wiped out within minutes as retaliation for the actions of the Greek guerrilla resistance. But countless people also perished, especially in cities, due to hunger and hardships they suffered because of the unbearable ‘occupation loan’ which forced all of Greece’s resources into the German stomachs ... leaving the Greeks actually dying by the hundreds on a daily basis.



The end of the war brought about the issue of war crimes committed by the occupational forces and of course it opened up the chapter of reparations to those affected. A long and tragic story this is, of the Greek claims. And look how this play with words works... these reparations through the treaties of Paris in '40, London in '53, and Moscow in '90 are not contestable, but due, and payable immediately!



In simple words what this means is that we do not need to do something to claim them, no need to prove anything, we simply have to demand that they get paid!



Why has this not happened so far you ask? Alas, I shall deny you the flagrantly conspicuous and regrettable answer –as one is capable of drawing one’s own conclusions.



The Treaty of London gave Germany a second chance as although it was made clear that affected countries can put forward claims against it, nevertheless as it too was coming out of the war injured and dismembered, and in need to reconstruct itself, it was granted some leeway until it would become a unified entity once again.



... Fast forward to 1989, the fall of the Berlin Wall and the reunification of Germany. Follows the Treaty of Moscow in 1990 where the newly-reunited Germany, asks for some more time the appropriation called “2 + 4” ie '90, '91 plus four we now arrive at 1995! From then on the Greek governments(s) had every right to demand payment of reparations in full. To give you an idea of what is at stake here, let me point out that according to the highly pessimistic scenarios we are talking of several hundred billion euros, while according to the optimistic estimates –supported by many prominent connoisseurs on the subject, the amount is near 1,5 TRILLION euros -yes you read it right. There are many, even within Germany supporting the view that Germany’s postwar economic development would not have happened had they paid these reparations in full upon the end of the war.



And now let us come to another very legitimate question; why was it so important for the small Balkan- in size and standards, Greek economy, accounting for only 2% of the EU to enter the currency of the strong and mighty at its launch. Also bear in mind we are a country where those that collaborated with the enemy suffered no prosecution, and that our ‘king’ that got reinstated after the war was of Germanic origin....



The Simitis government that took over in 1995, not only made no real attempt to claim reparations but it committed an even worse crime –that of locking the currency rate with the Euro. Hasn’t anyone wondered how ever did we end up with that famous 347.5 drachmas to a euro? The strong currency of the era and the area was the German Mark and the exchange rate with this was set at about 172 drachmas, yet the Drachma-Euro lock was at double that amount which automatically brought a devaluation of our economy by about 50% -not to mention the infamous, by now, case of cooking up the data with the help of Goldman Sacks to be able to enter the Euro...



To what did we owe such persistence? Before all of this took place, in the Schengen Treaty paving the way for monetary union it was stated that member states brought into the common currency would have to give up their monetary sovereignty by assigning part of its powers to the central European headquarters, and Article 50 of the Numismatic Union Treaty states that all Member States shall, in good faith, waive any claims they may have against other Member States within the Eurozone. ... Perhaps now the picture is beginning to clear up?



Another thing specified in the Agreement for monetary union is that although no Member State can be expelled from the Eurozone, all members reserve the right to withdraw from it. In this eventuality, its monetary sovereignty gets restored, but the ECB should also return to the said country all that it had given away to enter –things like gold, securities, etc. It does not stop here however! Now, hold on now, the Member State leaving the Eurozone has the right to seek liability compensation for damages incurred during its stay in the monetary union! You understand what this means?? We are not the ones that will be harmed by our departure from the Euro-ITIS THEM THAT WILL BE DESTROYED!!



And here, of course, enter the 'HOLLIER-THAN-THOU' yet loan-laden Greek MEDIA (Mass Entertainment Deception Incorporated Alliance), who in obedience to their masters have for so long been using abysmal intimidation tactics scaring the people with horror scenarios of our return to the drachma -as if before the Euro there was no life, as if there was no Greece or economic activity or that all countries outside the Euro zone or the dollar are doomed to nothingness.



As if all the above were not enough -and perhaps as proof that our political system in its entirety is "somewhat compromised” comes the date of June 26, 2011. For most of us this was just another ordinary day in the calendar of insanity we are living in lately. But it was a very important day for the EU ... So, according to the Lisbon Treaty, somewhere in the fine print you’ll find the reference, on that day all the member states that signed it ceded part of their sovereignty to the central power of Brussels -hence the Psarouda-Benaki statement during the inauguration of Mr. Papoulias in 2005 that “he is assuming the presidency at difficult times, times whereby we will be forced to accept reduced borders and national sovereignty for the overall benefit of the many” –a statement which both the media and the politicians gave a sufficient burial to!
Which brings us to the celebrated Kallikrates scheme -one of Mind-the-GAP-Papandreou’s first movements as soon as he seized power. With Kallikrates the country is divided into 13 smaller groups, like the city-states of former times. But this also means that the concept of a nation-state as a united, independent entity is now being destroyed. Even if we were to claim the German reparations we would no longer be able to do so as a nation-state against another nation-state as we now are a federation of cantons!



The only way that can once again become a nation-state, regain our national sovereignty and immunity and to demand the German reparations is ... to leave the Eurozone, but do it on our own terms! If we let our rulers, under the new, unconstitutional, dictatorial government, led by a member of the Trilateral Commission, to guide us toward a ‘soft’ Euro then all these disaster-scenarios the media are feeding us will materialize, and they will surface as prophets!
It's time to see the truth, to expose the great conspiracy and take the brave decision. To realize that:



GOING BACK TO OUR OWN CURRENCY
WOULD NOT SIGNIFY OUR DESTRUCTION IT WOULD GUARANTEE OUR SALVATION!


Το λάβαμε με e-mail απο μέλος του πυρήνα

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.