Γεμάτο υποσχέσεις ξεκίνησε το 2012, μηνύοντάς μας ότι κάθε άλλο, παρά θα πλήξουμε. Και μην πάει το μυαλό σας στην οικονομία, έχει κι άλλες πλευρές το θέμα.
Η παραδοσιακή, Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Βιέννης, είχε φέτος τους περισσότερους από κάθε άλλη φορά συμβολισμούς (πάσης φύσεως) της Νέας, Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων· μιας “τάξης” για την οποία επίσημα μας αναγγέλθηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 ότι μπαίνει στην τελευταία της φάση. Κορύφωση της νοηματοδότησης υπήρξε το διάλειμμα (pause) όπου το πολυπολυτισμικό πρότυπο είχε την τιμητική του. Ο Werner Boote, δημιουργός του “Plastic Planet” μας ταξίδεψε αέρινα στα δυο βασικά στοιχεία βιτρίνας της New World Order:
τα ζητήματα είναι παγκόσμια
οι λύσεις είναι ατομικές.
Μέσα στο βίντεο “Musik in der luft / Music in the air” η εξαίρετη εκτέλεση των “Philharmonics” αναδείκνυε την …προσωπική “κοινωνική” διάσταση και υπογράμμιζε ό,τι ήδη βλέπουμε να έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό στις δυτικές κοινωνίες: διάλυση του κοινωνικού ιστού, ομογενοποίηση των πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων, ώστε να αντικατασταθούν από το νέο μοντέλο που προετοιμάζεται. Μέχρι να έρθει αυτή η ώρα, εμπεδώνεται η “ανάγκη” του κοινού πολιτισμού· παρελαύνουν οι πολιτισμοί στην πασαρέλα της παγκόσμιας πολιτικής ορθότητας, εν είδη πρακτικών καλής θέλησης. Κι όποιος τολμήσει να τις κατακρίνει… μάλλον θα δει πρόωρα το κομμάτι του Joseph Hellmesberger που ακολούθησε.
Καλή Παγκοσμιοποιημένη Χρονιά !
Η παραδοσιακή, Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Βιέννης, είχε φέτος τους περισσότερους από κάθε άλλη φορά συμβολισμούς (πάσης φύσεως) της Νέας, Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων· μιας “τάξης” για την οποία επίσημα μας αναγγέλθηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 ότι μπαίνει στην τελευταία της φάση. Κορύφωση της νοηματοδότησης υπήρξε το διάλειμμα (pause) όπου το πολυπολυτισμικό πρότυπο είχε την τιμητική του. Ο Werner Boote, δημιουργός του “Plastic Planet” μας ταξίδεψε αέρινα στα δυο βασικά στοιχεία βιτρίνας της New World Order:
τα ζητήματα είναι παγκόσμια
οι λύσεις είναι ατομικές.
Μέσα στο βίντεο “Musik in der luft / Music in the air” η εξαίρετη εκτέλεση των “Philharmonics” αναδείκνυε την …προσωπική “κοινωνική” διάσταση και υπογράμμιζε ό,τι ήδη βλέπουμε να έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό στις δυτικές κοινωνίες: διάλυση του κοινωνικού ιστού, ομογενοποίηση των πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων, ώστε να αντικατασταθούν από το νέο μοντέλο που προετοιμάζεται. Μέχρι να έρθει αυτή η ώρα, εμπεδώνεται η “ανάγκη” του κοινού πολιτισμού· παρελαύνουν οι πολιτισμοί στην πασαρέλα της παγκόσμιας πολιτικής ορθότητας, εν είδη πρακτικών καλής θέλησης. Κι όποιος τολμήσει να τις κατακρίνει… μάλλον θα δει πρόωρα το κομμάτι του Joseph Hellmesberger που ακολούθησε.
Καλή Παγκοσμιοποιημένη Χρονιά !
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.