Στον "Αριστερισμό" της Ανδρομέδας, η Ελλάδα θα είναι πάντα υποχείριο και του τέρατος αλλά και του "μαντείου"...

του Σταύρου Κατσούλη*

Στην μυθολογία μας η Ανδρομέδα, κόρη του βασιλιά Κηφέα, σύμφωνα με τον χρησμό του μαντείου του Άμμωνα έπρεπε να θυσιαστεί στο τέρας που ήταν γνωστό γιατί κατασπάραζε τα πάντα, για να σωθεί η χώρα...  Ο μύθος μας αναφέρει ότι η Ανδρομέδα ήταν δεμένη και εγκαταλειμμένη σε έναν βράχο της ακτής, περιμένοντας το τέρας, για να έρθει να την καταβροχθίσει.  Όμως, διασώθηκε τελικά, γιατί έφτασε εγκαίρως ο Περσέας, ο οποίος σκότωσε το τέρας και παντρεύτηκε τελικά την Ανδρομέδα. Σήμερα, επιστήμονες και άλλοι ενδιαφερόμενοι, θυμόμαστε την Ανδρομέδα κυρίως δια μέσου του Αστερισμού της Ανδρομέδας απ' όπου πήρε και το όνομά του, γιατί κατά τον μύθο, ο Αθηνά την μετέτρεψε σε άστρο και την πρόσθεσε στους αστερισμούς του ουρανού.


Στον μύθο, το τέλος ήταν καλό και παραμένει σε μας ως ένα μικρό κομμάτι της κληρονομιάς μας. Σήμερα όμως, η καταληκτική σκηνή του δικού μας "μύθου" πρέπει ακόμα να εκτελεστεί για να δούμε το τέλος του. Και αυτό γιατί σήμερα, βρισκόμαστε σε έναν άλλο "αστερισμό" ο οποίος λέγεται "αριστερισμός". Ακούμε γύρω μας τους οπαδούς της "ιδεολογίας" αυτής, να λένε με διάφορους τρόπους, ότι ήρθε η ώρα της αριστεράς κ.ο.κ. Αλήθεια, είναι πραγματική ιδεολογία ο αριστερισμός; Μαρξισμός, Αναρχισμός, Καπιταλισμός, (Νεο)φιλελευθερισμός ή ακόμα και Χριστιανισμός ή Αθεϊσμός, να το καταλάβω, γιατί υπάρχουν ιστορικοί εκφραστές των, με βάση τεράστια κοινωνικά, πρακτικά και θεωρητικά υπόβαθρα και Ιστορία. Αλλά αριστερισμός, τι είδους ιδεολογία είναι αυτή αλήθεια; Είναι ο αριστερισμός έκφραση κάποιων σημαντικών ανθρώπων στην Ιστορία, έτσι αόριστα και χωρίς θεωρία; Εγώ πάντως, δεν άκουσα κανέναν "μεγάλο" της Ιστορίας να λέει ότι είναι απλά αριστερός. Γιατί αυτοί που έχουν κρίση και κατανόηση, δεν μένουν στους τίτλους και τις ταμπέλες αλλά αντιθέτως, προχωρούν στην ανάλυση και εάν συμφωνήσουν κάποτε με τις ιδέες κάποιου, θα γίνουν πολύ συγκεκριμένοι και θα πουν ότι εγώ ακολουθώ τον τάδε ή την τάδε θεωρία μερικά ή συνολικά. Στην περίπτωση του αριστερισμού όμως, ποιο είναι το συγκεκριμένο υπόβαθρο, ποιός ο συγκεκριμένος εκφραστής της ή ποια είναι η συγκεκριμένη ιδεολογία, εκτός από μια γενικότατη κατεύθυνση, που δεν έχει καμιά ελπίδα να μπορεί να εφαρμοστεί ακριβώς λόγω της γενικότητάς της; Καμιά.  Εξ ού και τα συμπτώματα που βλέπουμε στον "Αριστερισμό" της Ανδρομέδας στον οποίο βρεθήκαμε, θέλουμε δεν θέλουμε:

Ο αριστερισμός, ως μη έχων ιδεολογία πλέον και ως μη κατέχων την θεωρία πια γιατί τα πέταξε στο καλάθι των αχρήστων,  αναγκαστικά έχει δώσει χώρο σε άλλες "τεχνικές" και τρόπους λειτουργίας. Και τι αντικαθιστά σε αυτές τις περιπτώσεις, την ελεύθερη σκέψη και την θεωρία με βάση την εμπειρία; Μα φυσικά, ο τρόπος της θρησκόληπτης σέκτας. Σε καμία περίπτωση εδώ δεν συγκρίνω αυτόν τον τρόπο με τον τρόπο που σκέπτεται ο συνειδητός θρήσκος που ξέρει τι και γιατί το πιστεύει, αν και όλοι μας ξέρουμε ότι και στην θρησκεία υπάρχουν οι επιφανειακοί, αυτοί που ξέρουμε ως θρησκόληπτους. Στην περίπτωση λοιπόν της αριστεράς του σήμερα, ασχέτως κομμάτων, έχουμε μια δραματική αύξηση στους τρόπους της σεκταριστικής θρησκοληψίας, γιατί η θεωρία και η ιδεολογία έχει πλέον μειωθεί σκοπίμως στο ελάχιστο και η ελεύθερη σκέψη απαγορεύεται δια ροπάλου.

Πρακτικά δηλαδή, ακολουθείται η γνωστή οδός, το μόνο διέξοδο για "ασφαλή" και χωρίς προβλήματα διακυβέρνηση όταν το "ποίμνιο" έχει χάσει πλέον την ικανότητα να κρίνει. Αυτός ο τρόπος πρακτικά εφαρμόζεται με τον "χρησμό" του "μαντείου"  και τον λόγο του μάντρα... Δεν είναι τυχαίο ότι ο απλός Λαός χαρακτηρίζει εδώ και πολλά χρόνια ως ξύλινη την γλώσσα των περισσότερων "αριστερών" (πιθανώς να υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις, μετρημένες στο ένα χέρι). Ούτε είναι τυχαίο, ότι οι εκφραστές της αριστεράς σήμερα, καταφεύγουν σε λακωνικές ή/και αφοριστικές καταγγελίες - τουλάχιστον με την έννοια της συντομίας - αλλά και τις γενικότερες εκφράσεις και εκφάνσεις λόγου που επιβάλλουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα εάν θα πρέπει να τρέξει μέχρι αίμα για να "συνειδητοποιήσει ο Λαός" τον δικό τους, αποκλειστικό τους, απολύτως σωστό τους, τρόπο για την αλλαγή... Γι αυτούς, εάν δεν αποδεχθούν όλοι, μα όλοι τον δικό τους μινιμαλισμό και εάν δεν αποδεχθούν την δικιά τους ιεραρχία-μαντείο απ' όπου πηγάζει, δεν υπάρχει σωτηρία για τον τόπο.

Αλλά δυστυχώς, αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο έγκλημα τους, ούτε είναι και πρωτοτυπία. Το τέρας του κορπορατικού φασιμού που μας κατασπαράζει σήμερα, χρησιμοποιεί τις ίδιες ακριβώς τεχνικές που έχουν εγκαθιδρυθεί και στον "αριστερισμό" της Ανδρομέδας, μέσα από τα δικά του, γνωστά μας μέσα ενημέρωσης. Και αυτό δεν είναι τυχαίο βέβαια για κανέναν τους, γιατί και το τέρας αλλά και η"αριστερά", έχουν χάσει την ικανότητα να κατανοούν τα ουσιώδη και θεμελιώδη, γιατί έχουν μετατρέψει την ελεύθερη  σκέψη και κατανόηση, σε μια μινιμαλιστική ιδέα βασισμένη σε μια συναισθηματικά φορτισμένη εικόνα του ιδίου τους συμφέροντος, κάπου κάποτε στο κοντινό ή μακρύτερο μέλλον. Και μάλιστα, το κάνουν αυτό  σε βάρος όλων των θελειωδών θεσμών και αξιών αλλά και των ίδιων των ανθρώπων. 

Το ιδιαίτερο εγκλήμα κατά την γνώμη μου της "αριστεράς" σήμερα, είναι ότι θέλει να επιβάλλει τον δικό της μινιμαλισμό, χωρίς κατ' ανάγκη να το θέλει ολόκληρος ο Λαός και πόσο μάλλον το κομμάτι του που είναι ακόμα ζωντανό και σκεπτόμενο.  Επειδή όμως το καταλαβαίνει αυτό, το συμπέρασμα είναι κατ αυτούς μόνο ένα: Γι αυτούς είναι καλοδεχούμενο να υπάρχει η απειλή του τέρατος, πραγματική και χειροπιαστή, μπας και "πείσουν" τους διαφωνούντες. Το μαντείο πείθει ότι χρειάζεται το τέρας και το τέρας μας λέει: Είδατε; Είμαστε αναγκαίοι ακόμα και στο μαντείο! Και ποιός πληρώνει την νύφη για την παράνοια αυτή; Το μαντέψατε νομίζω, η Ανδρομέδα μας.

Τι μας λέει λοιπόν, το κυρίαρχο δόγμα του αριστερισμού σήμερα εάν το κάνουμε λιανά; Μας λέει, εάν δεν αποδεχθείτε, εάν δεν αποστηθίσετε και εάν δεν επαναλαμβάνετε τα δικά μας μάντρα, εάν δεν αποδεχθείτε να είστε αόριστα "αριστεροί" όπως και εμείς, τότε θα πρέπει "δυστυχώς" να αφήσουμε να σας κατασπαράξει το τέρας... 

Δεν τους περνά από το μυαλό βέβαια, ότι υπάρχει και κάτι που λέγεται Δημοκρατία. Δεν τους περνά από το μυαλό προφανώς, ότι για να γίνει οτιδήποτε καλό για τον Λαό, θα πρέπει πρώτα να υπάρξει η βάση ενός υγιούς πολιτεύματος. Κάποιοι θα έλεγαν, ότι δεν μπορεί, δεν ειναι δυνατόν να μην τα σκέφτηκαν αυτά καθόλου... Αυτό σκέπτομαι τελικά και εγώ, γιατί βλέπω το πως αγνοούν επιδεικτικά οποιαδήποτε πληροφορία αποδεικνύει περίτρανα ότι πριν εφαρμοστεί η οποιαδήποτε "ιδεολογία", θα πρέπει να υπάρχει ο μηχανισμός για να εφαρμοστεί αυτή η ιδεολογία ως έκφραση της θέλησης του ίδιου του Λαού. Αλλά πως μπορεί να δεχθεί κάτι τέτοιο ένα κονκλάβιο που αρέσκεται εδώ και χρόνια και έχει συνηθίσει να διακυβερνά τα του οίκου του, δια μέσω λακωνικών αφορισμών και υποχρεωτικών μάντρα; Αδύνατον να το δεχθεί, θα πει ο ρεαλιστής, και αδύνατον ποτέ να εφαρμόσει κάτι "έξω", όταν δεν έχει κάν την ικανότητα να το κάνει "μέσα".
Ποιο είναι το ανάλογο της Ανδρομέδας σήμερα; Το ανάλογο της σήμερα είναι ο Λαός, που ως γνωστόν, είναι δεμένος στα βράχια και περιμένει να τον κατασπαράξει το τέρας, που σήμερα είναι το κρυφό και φανερό ιδιωτικό συμφέρον των διαπλεκόμενων στο υπάρχον φασιστικό σύστημα που μας έχει επιβάλλει μια δικτατορία, είτε αυτό είναι "εθνικό" ή υπερεθνικό.  Αλλά οι ομοιότητες με τον μύθο σταματούν εδώ. Και αυτό γιατί κατά την γνώμη μου το "μαντείο" του σήμερα, συνεργάζεται είτε το θέλουν κάποιοι "μαντείς" είτε όχι, με το ίδιο το τέρας... 

 Έτσι λοιπόν, η Ελλάδα, ο Λαός της Πατρίδας μας δηλαδή, γνωρίζοντας και  έχοντας καταλάβει τον ρόλο των κομμάτων εξουσίας της μεταπολίτευσης, έχει καταλήξει να βρίσκεται πλέον στο κέντρο του "αριστερισμού" της Ανδρομέδας. Έχει μείνει κυριολεκτικά με την αριστερά στο χέρι, περιμένοντας έναν "Περσέα" τον οποίο έχει προφητέψει το "μαντείο" ότι κάποια στιγμή θα έρθει, νομίζοντας ότι αυτή η αναμονή είναι και το μόνο που του έχει μείνει, χωρίς να γνωρίζει ότι υπάρχει και άλλη εναλλακτική.  

Αλλά μην φοβάστε! Ναι, πράγματι, υπάρχει εναλλακτική, και μάλιστα η εναλλακτική αυτή, έχει την δύναμη να μας ελευθερώσει και από το Τέρας αλλά και το "μαντείο"!

Η εναλλακτική, είναι να καταλάβει η Ανδρομέδα, να καταλάβει ο Λαός δηλαδή, ΠΟΙΟΣ μπορεί να κάνει κάτι μπροστά στις πράξεις του τέρατος αλλά και του μαντείου που έχουν συμμαχήσει για να τον κατασπαράξουν! Αυτός ο "Περσέας", αυτός που θα παλέψει με το τέρας, είναι ο ίδιος ο Λαός. Αυτός ο Λαός, που τέρας και "μαντείο" συνάμα, προσπαθούν να αλλοτριώσουν και να υποτάξουν ο καθένας στο δικό του άρρωστο σκοτάδι, μακρυά από την Δημοκρατία και την Ελευθερία μας.

Αλλά πως πρέπει να γίνουμε όλοι σαν τον Περσέα, για να παλέψουμε το Τέρας και το Μαντείο του; Η απάντηση είναι να κάνουμε πράξη όλα αυτά που πάση θυσία ΔΕΝ κάνουν όσοι ζουν, αναπνέουν και πράττουν ακόμα μέσα στον "αριστερισμό" της Ανδρομέδας:

 - Πρέπει να υπάρξει η ορθή και υγιής Πατριωτική αφύπνιση ολόκληρου του Λαού γιατί χωρίς την Πατρίδα, δεν υπάρχει ο ανεξάρτητος χώρος αυτός από τις διεθνείς/υπέρ-διεθνείς δυνάμεις του Τέρατος, μέσα στον οποίο θα μπορεί να εφαρμοστεί το οτιδήποτε.

 - Πρέπει να υπάρξει μαζική ετοιμότητα και έμπρακτη αλληλεγγύη ώστε να είμαστε όλος ο Λαός έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.

 - Πρέπει να υπάρξει Αντίσταση και η τελική ΝΙΚΗ ενάντια στο τέρας και ΟΛΟΥΣ τους συνεργάτες του, που θέλουν να κατασπαράξουν και να αφανίσουν όχι μόνο απλά τον Λαό, αλλά και όλους τους θεσμούς και όλες τις αξίες που κουβαλά ακόμα βαθειά στην καρδιά του.

Και πως υλοποιούνται όλα αυτά; Με την ανιδιοτελή μας βοήθεια προς τον Λαό, να αφυπνιστεί, να αυτό-οργανωθεί για να μπορέσει να ανατρέψει πλήρως το πολιτειακό, ιδεολογικό, δημοκρατικό έλλειμμα που βασιλεύει στον "αριστεριμό" της Ανδρομέδας και να περάσει επιτέλους στον Αστερισμό της Δημοκρατίας, όπου θα βασιλέψει η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη και η Κοινωνική Ευημερία για όλους. Σε μια κοινωνία όπου ο κάθε πολίτης θα είναι και πάλι σκεπτόμενος, μιά για πάντα μακριά από τους άρρωστους μινιμαλισμούς που σκοτώνουν την Δημοκρατία. 

ο Σταύρος Κατσούλης είναι μέλος της Π.Γ. του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ.