Πως και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεργάτης με τον εχθρό...

του Σταύρου Κατσούλη*

Λίγες μέρες πριν, κάποιος γνωστός, μου έκανε "έλεγχο", όταν τόλμησα να πω την γνώμη μου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται με το καθεστώς Κατοχικής Ευρώ-Χούντας. Ξέρετε πολύ καλά για ποιο καθεστώς μιλάω. Αυτό το γνωστό μας καθεστώς, που εργάζεται με δαιμονισμένη αφοσίωση να αρπάξει το φαΐ μέσα από το στόμα των παιδιών μας, αυτό το καθεστώς που έχει καταστρέψει την υγεία, την παιδεία, τα σπίτια, την εργασία, τα δικαιώματά, την Δημοκρατία και τέλος αφού βιάσει τους επιζήσαντες επιδεικτικά, θα σφάξει βάναυσα και παραδειγματικά τους υπόλοιπους από εμάς και να δώσει ολόκληρο το οικόπεδο της Ελλάδας, για να πάρουν στο τέλος ένα μπράβο από τα αφεντικά τους.  


Για να μην ξεχαστώ όμως, το ερώτημά ήταν το εξής:
"Αν συνεργάζονται όπως λες,γιατί δεν αλλάζουν και λίγο ρόλους,αντί να γίνεται τόση φασαρία?"

Και συμπληρώνει:
"Γιατί δεν αφήνουν και τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει λίγο πεντάλι, που είναι και πιο φρέσκος?"

Μάλιστα προσθέτει ότι:
"Αν δεν δώσεις πειστική απάντηση,σημαίνει ότι κάτι σου έχει ξεφύγει και η θεωρία σου κάπου μπάζει..."

Κατ αρχήν ας πάρουμε ορισμένα δεδομένα, πριν προχωρήσουμε στην απάντηση στα ερωτήματα.

Πρώτο:
Η σημερινή κυβέρνηση, καθώς και τουλάχιστον οι δύο πριν από αυτήν, κατ ομολογία και διαπίστωση όλων αυτών που βλέπουν και παρακολουθούν χωρίς παρωπίδες, έχει καταλύσει σχεδόν ολοκληρωτικά το πολίτευμα (ακόμα και αυτό το σάπιο που είχαμε μέχρι πριν τρία περίπου χρόνια). Το διαπιστώνουμε αυτό από τα πολλά γεγονότα και τα περαγμένα τους, μεταξύ των οποίων είναι η διακυβέρνηση της χώρας μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου που καταλύει ακόμα και αυτό το σάπιο κοινοβούλιο της διαπλοκής και των διαπλεκόμενων συμφερόντων. Το αποδεικνύει κανείς επίσης, από  τις δηλώσεις των ίδιων των καθεστωτικών βουλευτών, που ωρύονται συνεχώς ότι ψηφίζουν το περίφημο πια "Ναι σε όλα" με το πιστόλι στον κρόταφο. Τέλος, το βλέπουμε από την ίδια την δημόσια παραδοχή των ιδίων των καθεστωτικών κάθε φορά που φέρονται να "διαπραγματεύονται", ότι αποφασίζουν αυτά που αποφασίζουν και στην συνέχεια ότι κάνουν ότι κάνουν, γιατί τους το υπαγορεύει η Τρόικα. Και μάλιστα, τολμούν να το λένε με μια τέτοια απίστευτη αναισθησία, που πραγματικά είναι άξιο απορίας που δεν φοβούνται την κατάληξη που έχουν όλοι όσοι συμπεριφέρονται με υποτέλεια τόσο τιτάνιων διαστάσεων.

Δεύτερο:
Η Εθνική μας Κυριαρχία έχει καταλυθεί πλήρως με τις δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια αλλά και τους καθημερινούς "διαγωνισμούς επίδειξης" ραγιαδισμού που κάνουν οι δωσίλογοι που υποκρίνονται ότι κυβερνούν την χώρα. Η παράδοση της κυριαρχίας άνευ όρων και αμετάκλητα όπως αναφέρεται σε διάφορα σημεία μέσα στα διάφορα μνημόνια και συμβάσεις είναι πλήρης και εγκατεστημένη πλέον. Και μάλιστα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι παραδομένη εδώ και καιρό, δια μέσου του άρθρου 28 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει τους διεθνείς νόμους ως νόμους που υπερισχύουν τους εγχώριους, εθνικούς μας νόμους.

Τρίτο:
Το Σύνταγμα έχει καταλυθεί πρακτικά σε κάθε άρθρο του, για τους παραπάνω λόγους, αλλά και για πολλούς ακόμα. Πιστεύω να μην υπάρχει διαφωνία σε αυτό για όσους το έχουν μελετήσει έστω και περιστασιακά, οπότε δεν θα παραθέσω αποδείξεις γι αυτό, εκτός από δύο: 1) Κατά το Σύνταγμά μας, η φορολογία πρέπει να είναι ανάλογη των δυνατοτήτων του κάθε πολίτη. Εφ όσον, ξέρουμε ότι δεν φορολογούνται οι έχοντες, αλλά φορολογούνται βάναυσα οι μη έχοντες (στην κυριολεξία μη έχοντες, δηλαδή άνεργους, άπορους κλπ.)  έχουμε κατάλυση του Συντάγματος. 2 - Η εξουσία κατά το Σύνταγμα, πηγάζει από τον Λαό. Παρ όλο που η φράση αυτή είναι πλέον ανέκδοτο και αυταπόδεικτα δεν ισχύει ούτε καν στο βασικότερο πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού ή της αστικής Δημοκρατίας (δια μέσου των δηλώσεων των ίδιων των κυβερνητικών), πρέπει να το αναφέρουμε, γιατί αυτή η φράση οφείλει να είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουμε.

Τέταρτο:
Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση (εδώ και αν μιλάμε για πλήρη απουσία Δημοκρατίας), κυβερνάται από αψήφιστους, σε επιτροπές και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Και τώρα, σαν να μην μας έφτανε ήδη αυτό, σήμερα έχουμε και τον ΕΣΜ, ο οποίος είναι ένας οργανισμός με πλήρη ασυλία, που πλέον θα διοικεί οικονομικά όλα τα κράτη της Ε.Ε. και ειδικότερα αυτές που έχουν χρέος (και ποιες δεν έχουν χρέος;)  χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν απολύτως. Τον ΕΣΜ δηλαδή, που ακόμα πιο σημαντικά, απαγορεύει ΚΑΘΕ διαπραγμάτευση. Κανένας λαός δεν αποφασίζει ούτε άμεσα ούτε όμως και έμμεσα, ποιος διοικεί τον ΕΣΜ, πως λειτουργεί και ποιά συμφέροντα θα στηρίζει από εδώ και πέρα...( Αν και αυτό θα έπρεπε να είναι προφανές.)

Πέμπτο:
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, (IMF) έχει μακρά ιστορία εκμετάλλευσης και καταστροφής πολλών λαών ανά τον κόσμο. Δεν υπάρχει κράτος στο οποίο δεν αναμείχθηκαν έστω και περιστασιακά, όπου η κατάσταση δεν χειροτέρεψε τρομακτικότατα με τελικό αποτέλεσμα να αφήνουν την χώρα στον πόλεμο, στον θάνατο και την γενική εξαθλίωση όσων κατάφεραν να επιζήσουν σε αυτές.

Έκτο: (και σημαντικότερο για την απάντησή)
Με βάση όλα τα παραπάνω, ποιος είναι ο εχθρός; Ποιος δηλαδή συγκεκριμένα (και όχι στο επίπεδο των ιδεών ή ιδεολογιών), μας απειλεί στην κυριολεξία κάθε μέρα; Είναι προφανές, ότι οι κυβερνώντες στην χώρα μας, έχουν ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο υποτέλειας. Οπότε, παρ όλο που είναι χρέος μας να τους εξαφανίσουμε μια για πάντα, είναι επίσης προφανές ότι δεν είναι αυτοί μόνοι τους ο ουσιαστικός εχθρός. Ο εχθρός λοιπόν, είναι όλοι εκείνοι που έχουν τον έλεγχο στον μηχανισμό που μας καταστρέφει. Δηλαδή οι Τράπεζες, τα εγχώρια ιδιωτικά συμφέροντα, το ΔΝΤ, η Ε.Ε., η ΕΚΤ κλπ. Επίσης, είναι και κάποιοι πιο αφανείς εχθροί, όπως τα συμφέροντα που βρίσκονται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτοί είναι ο εχθρός. Και ως εκ τούτου, αυτοί είναι που σε συνδυασμό αποτελούν το ουσιαστικό, πραγματικό καθεστώς πλέον στην χώρα μας.

Έβδομο:
Τι σημαίνει συνεργάτης;
Ας δούμε τους ορισμούς του ρήματος "συνεργάζομαι", για να είμαστε ξεκάθαροι:

- Εργάζομαι μαζί με κάποιον.
- Αναπτύσσω σχέση αμοιβαίας βοήθειας και υποστήριξης με άτομο ή σε οργανωμένο σύνολο, που έχει τους ίδιους ή όμοιους σκοπούς με εμένα.
- Συνώνυμα: συμπράττω, συνεργώ.

Όγδοο:
Βασικές αναφορές στο σχέδιο καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ.
Μεταξύ άλλων, το σχέδιο καταστατικού αναφέρει:

"Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) είναι ένα ενιαίο, μαζικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς. ...  Αγωνίζεται με όλες τις δυνάμεις του για τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική προκοπή και απελευθέρωση, για το σοσιαλισμό.

...Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική δύναμη ανταγωνιστική προς τις καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης, καταπίεσης και αποξένωσης, οργανώνει την κοινωνική και πολιτική δράση του με βάση τις κοινωνικές αντιθέσεις και παλεύει για την ανατροπή τους και την κοινωνική χειραφέτηση."


Αυτά είναι κάποια δεδομένα τα οποία πρέπει να ξέρουμε όλοι. Εάν κανείς δεν τα δέχεται, τότε προφανώς δεν μπορεί να συμφωνήσει και με τα συμπεράσματα που ακολουθούν.  Ας δούμε τώρα λοιπόν εάν πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται ή όχι με τον εχθρό. Έχει νόημα να αναφερθεί ότι τα παρακάτω, ναι μεν είναι συγκεκριμένα για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πολλά από αυτά ισχύουν λίγο-πολύ (πιθανώς με μερικές ασήμαντες διαφορές) και για άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα:

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται με τον εχθρό στο βασικό επίπεδο του ορισμού της λέξης "συνεργασία".

Μπορεί για πολλούς να παραείναι απλοϊκό αυτό το σημείο. Όμως, δεδομένου των παραπάνω πραγματικοτήτων σήμερα, ακόμα και η απλή συνεργασία με ένα καθεστώς που δεν πρόκειται να φέρει τίποτε λιγότερο από τον θάνατο και την καταστροφή, είναι μείζον θέμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, καθώς και άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα, πράγματι, συνεργάζεται, συμπράττει και συνεργεί με τον εχθρό, κάθε φορά που αποκαλεί τους υποτιθέμενους αντίπαλούς του "κύριε Βουλευτά", κάθε φορά που αποφασίζει εάν θα ψηφίσει εκείνο ή το άλλο νομοσχέδιο, αν ολίγοις, κάθε φορά που φέρεται να σέβεται το υπάρχον κατεστημένο που έχει εγκαθιδρύσει ο εχθρός στην Πατρίδα μας. Συνεργάζεται επίσης, κάθε φορά με τον εχθρό, όταν νομιμοποιεί, και δέχεται ως νόμιμες τις διαδικασίες (αποφάσεις Δικαστηρίων και του ΣτΕ κλπ.) που έχουν καταλύσει όλα τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της Λαϊκής κυριαρχίας και την Δικαιοσύνη.

Δεχόμενοι μάλιστα τις βουλευτικές αποζημιώσεις, κομματικές επιχορηγήσεις και όλα τα άλλα απίστευτα προνόμια που έχουν οι βουλευτές, όχι απλά συμβιβάζεται με τον απλό ορισμό του "συνεργείν", αλλά έχει εκ των πραγμάτων αναπτύξει σχέση αμοιβαίας εξάρτησης, βοήθειας και υποστήριξης με άτομα ή με οργανωμένα σύνολα, που έχουν τους ίδιους ή όμοιους σκοπούς με αυτόν.

Αλλά θα πεί κάποιος, αυτά είναι απλά ορισμοί και είναι πολύ βασικά. Θα πει κάποιος επίσης, ότι δεν μπορεί να στηριχθεί κανείς σε τόσο απλουστευμένες διαπιστώσεις.  Τόσο απλουστευμένες μάλιστα, που δεν έχουν ουσία την στιγμή που θέλει κανείς να δουλέψει μέσα στο διαθέσιμο καθεστώς για να το αλλάξει. Κατανοητό. Δεν συμφωνώ, αλλά το δέχομαι έστω ως δικαιολογία για διαφωνία και λόγο για να προχωρήσουμε παρακάτω. Ας δούμε λοιπόν, κάποια πιο βαθειά και χειροπιαστά πράγματα που κάνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για να συνεργαστεί απερίφραστα πλέον με τον εχθρό.:

Αναφορές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που προδίδουν τις πραγματικές τους προθέσεις

Ας δούμε μιά πρόσφατη δήλωση που έκανε στο Τέξας του ηγέτη της αντιπολίτευσης, κ. Τσίπρα:

«Οι Συνθήκες και οι Χάρτες της ευρωζώνης είναι εσφαλμένες. Και πρέπει να αλλάξουν θεμελιωδώς. Σήμερα όμως, η Ευρωζώνη υπάρχει. Έχουμε μια οικονομική ένωση και ένα κοινό νόμισμα. Και οι άμεσες εναλλακτικές είναι χειρότερες. Μια έξοδος δεν θα ωφελήσει κανέναν. Αντίθετα, θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα - διαχείριση ενός ασταθούς νέου νομίσματος, φαινόμενα bank run, πληθωρισμός, φυγή κεφαλαίων και ανθρώπων»

Εδώ βλέπουμε τον κ. Τσίπρα να παραδέχεται ότι οι συνθήκες και οι χάρτες της ευρωζώνης είναι εσφαλμένες και ότι θα πρέπει να αλλάξουν. Κρατήστε το αυτό. Αυτό που ενδιαφέρει εδώ, είναι αυτά που λέει παρακάτω. Καταφεύγει στην τρομοκρατία για την περίπτωση εξόδου από την ευρωζώνη... Σας θυμίζει κάτι αυτό; Μήπως σας θυμίζει τις ρητορείες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στο κοντινό μας παρελθόν;  Η πιστεύετε ότι κάθε ομοιότητα είναι απολύτως τυχαία;

Ας δούμε και τι είπε στην ομιλία του, κατά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό 2014:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπόσχεται μια εύκολη και άκοπη επιστροφή στις παλιές, καλές εποχές. Δεσμεύεται, όμως, ότι θα παλέψει με συνέπεια και εντιμότητα για την ισοτιμία της χώρας μέσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Θα διεξάγει με συνέπεια και εντιμότητα και με κριτήριο τη ζωή του λαού, τη δυσκολότερη διαπραγμάτευση για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Δεν θα είμαστε, όμως, σε αυτή τη διαπραγμάτευση.»

Και ποιο είναι άραγε το "ευρωπαϊκό γίγνεσθαι" στο οποίο αναφέρεται ο κ. Τσίπρας; Μήπως είναι η ευγενής άμιλλα και η ελεύθερη συνεργασία των Λαών της; Μήπως είναι η διασπορά πραγματικών προοδευτικών ιδεών που μπορούν να παράσχουν πραγματική ευημερία στους Λαού της; Μήπως είναι η ισότιμη συμμετοχή των Λαών/Κρατών/Μελών στο περίφημο γίγνεσθαι αυτό; Μήπως είναι η Δημοκρατική διακυβέρνηση της Ε.Ε.; Μήπως η οικονομία της ελέγχεται με απόλυτη διαφάνεια από πραγματικά Λαϊκούς οργανισμούς/θεσμούς; Μήπως τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη και οι σχετικές πρακτικές είναι πράγματα που στο "γίγνεσθαι" αυτό, μπορούν οι Λαοί να έχουν την οποιαδήποτε επιρροή;  Μήπως μέσα σε αυτό το "γίγνεσθαι" παρέχεται η ασφάλεια που κάθε αριστερός θα ήθελε, δηλαδή η προστασία των Λαών από το αλώνισμα που κάνει το υπερδιεθνές κεφάλαιο μέσα στην Ε.Ε.;

Όχι βέβαια! Τίποτα από αυτά δεν ισχύει στην ευρωζώνη που τόσο αγαπά πλέον. Τίποτα. Η ΕΚΤ (θυμίζω ότι οι τράπεζες, και ειδικότερα οι κεντρικές είναι οι κατ εξοχήν καπιταλιστές) ορίζει ποιος που πως και γιατί. Το ΕΣΜ (ιδιωτικός οργανισμός με ιδιωτικά συμφέροντα), ελέγχει, αρπάζει, κατακεραυνώνει και έχει πλήρη ασυλία. Θυμίζω και πάλι εδώ ότι το πέρασμα της εξουσίας σε ιδιωτικούς οργανισμούς αποτελεί για πολλούς τον ορισμός τους Φασισμού... 

Οπότε; Το ρωτάτε ακόμα; Το πραγματικό "ευρωπαϊκό γίγνεσθαι", δεν είναι τίποτα άλλο από έναν κεντρικά σχεδιασμένο ολοκληρωτισμό που υπαγορεύει τελείως αντιδημοκρατικά ποιός Λαός θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Κάποιοι θα το πήγαιναν ακόμα ποιο μακρυά, αποκαλώντας τον ως την πεμπτουσία του Φασισμού, που συνεργάζεται ΜΟΝΟ με τα μεγάλα διεθνή συμφέροντα και ΠΑΝΤΑ ενάντια στους Λαούς.

Ο κ. Τσίπρας όμως, ως υποτιθέμενος "αριστερός" θα έπρεπε να το ξέρει αυτό. Θα πει κανείς, μα το ξέρει! Αλλά ως "αριστερός", όχι μόνο θα έπρεπε να το ξέρει, αλλά θα έπρεπε ενστικτωδώς, να διακρίνει τον ίδιο τον εχθρό πίσω από αυτό το "γίγνεσθαι"...  Όπως ακριβώς δηλαδή παραδέχεται ότι η Ε.Ε. έχει εσφαλμένες συνθήκες, έτσι θα έπρεπε να αναφέρεται συνεχώς στις λεπτομέρειες και μάλιστα με μορφή καταγγελίας παρουσιάζοντας κλασσικά συμπτώματα "αριστερής" αποστροφής όταν βρίσκεται μπροστά στο πρόσωπο του τέρατος...

Τι βλέπουμε όμως; Βλέπουμε την "αριστερή" εκδοχή της απόλυτης συντηρητικότητας! Σας φαίνεται οξύμωρο; Γιατί; Αφού ο άνθρωπος, λέει ότι είναι αριστερός,  αλλά επίσης την ίδια στιγμή, μας λέει ότι εφ όσον έγινε το κακό, ας μείνουμε στο κακό... Εσάς σας φαίνεται προοδευτικό αυτό, ή συντηρητικό;

Αλλά το θέμα μας εδώ, δεν είναι να αναδείξουμε την ανυπαρξία του οποιουδήποτε προοδευτισμού στον ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα μας, είναι να δείξουμε ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και στην συγκεκριμένη περίπτωση,  ο κ. Τσίπρας, συνεργάζεται με τον εχθρό. Και το βλέπουμε σε αυταπόδεικτη μορφή, με τις συνεχείς του δηλώσεις, ότι ναι μεν υπάρχουν θέματα, αλλά εμείς θα καθυποτάξουμε τον Ελληνικό Λαό και θα μείνουμε στην Ε.Ε. και το καταστροφικό Ευρώ της, παρά και ενάντια σε ότι και εάν απαιτήσει αυτός...


Καλά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συνεργάζεται και ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ;

Εσείς τι λέτε δηλαδή; Είδατε στον ΣΥΡΙΖΑ καμιά δυναμική αντίσταση στα λεγόμενα του κ. Τσίπρα που ακούμε τόσον καιρό; Μάλλον το αντίθετο γίνεται. Οι περιφερόμενοι  γύρω από το κονκλάβιο της αριστερικότητας του ΣΥΡΙΖΑ, όποτε βρίσκονται σε δημόσιο χώρο μέσα στην χώρα, δικαιολογούν την νέα τους στάση, όπως αυτή τους υπαγορεύθηκε από τα κέντρα εξουσίας που οι ηγέτες τους τόσο αρέσκονται να επισκέπτονται.

Και όποιος υποστηρίζει τον συνεργάτη και μάλιστα με κάθε μέσο, είναι και αυτός συνεργάτης. Είναι προφανές αυτό που γίνεται, και ο μόνος τρόπος να το πει κανείς με τρόπο που πραγματικά αποτελεί απόλαυση, είναι με τον Λαϊκό τρόπο, αυτόν δηλαδή που οι κομματικοί ταγοί του ΣΥΡΙΖΑ αποστρέφονται για χάρη της ευρωπαϊκής τους προοπτικής:

Είναι απλό! Νομίζουν ότι πάνε για την εξουσία, και γι αυτό θα καθίσουν στ' αυγά τους και θα κάνουν ότι ακριβώς τους υπαγορεύσει ο εχθρός, όσο καταστροφή και αν φέρει αυτό στο μεσοδιάστημα. Τελικά, μάλλον το εννοούσαν όταν έλεγαν ότι θα συνεργαστούν ακόμα και με τον διάβολο. Ο κ. Τσίπρας ως άθεος βέβαια, δεν πιστεύει σ' αυτόν, οπότε επέλεξε τις επόμενες διαθέσιμες καλύτερες επιλογές για αυτόν: Την συνεργασία με το ΔΝΤ, την συνεργασία με το Levy Economics Institute of Bard College στην Νέα Υόρκη και  το Ford Foundation Project (Δεν το ξέρατε ότι το έκαναν και αυτό;) , το Brookings, την A. Merkel και ας μην ξεχνάμε και το ΠΑΣΟΚ το οποίο ζεί μέσα του, και γενικότερα οποιονδήποτε άλλο που έχει επιδείξει τις πραγματικά σατανικ... συγνώμη, εννοούσα καπιταλιστικές ή/και καταστροφικές του ορμές, είτε είναι άτομο είτε συλλογικότητα.

Το ερώτημα λοιπόν, δεν είναι εάν συνεργάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με τον εχθρό... Αυτό είναι προφανές, και μάλιστα δεν πρόκειται για θέατρο αλλά για ουσιαστική συνεργασία, όπως και να το δει κανείς.

Το ερώτημα πρέπει να είναι γιατί το κάνει τόσο επιδεικτικά!

Η απάντηση είναι προφανής:  Εάν δεν καταλάβουμε το παιχνίδι που παίζεται, θα αφήσουμε "να κάνει λίγο πεντάλι" και ο ΣΥΡΙΖΑ και θα έχουμε και πάλι μιά απο τα ίδια. Ή μάλλον,θα έχουμε τα χειρότερα... Εάν τους αφήσουμε θα γίνει και αυτό! Έιναι αυτό κάτι που πραγματικά το θέλουμε; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει πλέον τις διαθέσεις του με λόγια και με έργα. Θα αφήσουμε να γίνει ακόμα ένα λάθος, το τελικό λάθος αυτήν την φορά, για να αποδειχθεί αυτό που ήδη λένε και κάνουν οι ίδιοι ήδη; ΟΧΙ. Τώρα ήρθε η ώρα του ή αυτοί ή εμείς. Δεν χωρούν άλλα πειράματα. Ήρθε η ώρα να πετάξει έξω ο Λαός όλους τους πολιτικούς που με τις ίδιες τις παραδοχές τους έχουν βαλθεί να κρατηθούν στην εξουσία, με κάθε τρόπο.

Τι να κάνει ένας Λαός, όπου και η συμπολίτευση και η αντιπολίτευση συνεργάζεται με τον εχθρό;

Πρώτα θα πρέπει να καταλάβει ότι όποιος σέβεται και συνδιαλέγεται με τον εχθρό, είναι μέρος του προβλήματος. Μετά θα πρέπει να καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του καταστροφικού σπιράλ θανάτου στον οποίο βρίσκεται η χώρα, είναι να καταλάβει ο ίδιος ο Λαός την τεράστια ευθύνη που έχει απέναντι στα παιδιά του και την Πατρίδα γενικότερα, αλλά και την τρομακτική δύναμη που έχει. Να καταλάβει πλέον ότι δεν πρόκειται κανένα κόμμα να τον σώσει. Η αντίστασή του πρέπει να είναι ενωμένη, για να μπορέσει να επανιδρύσει την Ελλάδα νόμιμα και ηθικά, έτσι ώστε να μπορέσει να σταθεί με αδιαφιλονίκητη δύναμη ενάντια στα συμφέροντα που μας καταστρέφουν. Γι αυτό, είναι ευθύνη όλων μας, να ενωθούμε σαν Λαός, γιατί αυτό είναι το μόνο πράγμα που φοβούνται όλοι όσοι έχουν σήμερα τα ινία της εξουσίας, αλλά και όλοι όσοι θέλουν να τα πάρουν συνεργαζόμενοι ήδη, με τον εχθρό μας.

* Ο Σ. Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Πα.Μ.