Είναι αυτά κατοχυρωμένα σήμερα γενικότερα, αλλά και ειδικότερα στην Ελλάδα όπου οι υποτελείς κυβερνήτες μας έχουν παραδώσει τα πάντα στο υπερ-διεθνές κεφάλαιο; Υπάρχουν δικαιώματα μόνο σε μεμονωμένους ανθρώπους, ή έχουν και ολόκληροι Λαοί δικαιώματα; Πιο σημαντικά, το σύνταγμά μας, αναφέρεται σε αυτά τα δικαιώματα, με τέτοιον τρόπο ώστε να τα εξασφαλίζει; Ακόμη πιο σημαντικά, υπάρχουν θεσμοί που μπορούν να εξασφαλίσουν ότι αυτά τα δικαιώματα μπορούν να απαιτηθούν από τον Λαό μας ή από τους πολίτες της Πατρίδας μας ανά πάσα στιγμή;
Ας πάρουμε το δικαίωμα της μετακίνησης ως παράδειγμα. Εάν κάποιος άνθρωπος, ο οποίος είναι προικισμένος από την γέννησή του με την λογική, την αυτονομία του τα αισθήματά του και τα ένστικτά του, θέλει να μετακινηθεί, είτε με κάποιο όχημα, είτε χωρίς, ποιος είναι αυτός που του δίνει αυτό το δικαίωμα; Μήπως, φυσικός φορέας αυτής της δικαιοδοσίας, είναι το κράτος; Μήπως δηλαδή, έχει κάποιο αυτονόητο δικαίωμα να επιτρέπει ή όχι αυτό το δικαίωμα το κράτος; Προφανώς όχι. Εάν κοιτάξουμε τα ζώα για παράδειγμα, βλέπουμε ότι το δικαίωμα της μετακίνησης το έχουν, παρά την οποιαδήποτε εμπλοκή κάποιου κράτους. Έτσι και σε μας, το ίδιο το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε, μας δίνει την δυνατότητα αυτή, εκ των πραγμάτων.
Εάν κανείς, αφαιρέσει ως υπόθεση εργασίας το κράτος από την εξίσωση λοιπόν, μας γίνεται φανερό, ότι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, έχει την δυνατότητα είτε να κατασκευάσει, είτε να αγοράσει ένα όχημα και το καύσιμο του, και να μετακινηθεί, είτε να μετακινηθεί χωρίς όχημα, ελεύθερα και αυτόβουλα. Το δικαίωμα της μετακίνησης, δηλαδή, είναι υπαρκτό πριν από την ύπαρξη αλλά και άσχετα με το εάν υπάρχουν κράτη. Αυτό λοιπόν, είναι προφανώς ένα δικαίωμα, το οποίο εάν μας στερήσει κάποιος, σημαίνει ότι αντιτίθεται στην ίδια την φύση του σύμπαντος το οποίο μας περιβάλλει. Τι βλέπουμε όμως σήμερα; Βλέπουμε, ότι με διάφορες δικαιολογίες, τα κράτη, έχουν με κάποιον τρόπο πείσει τους πολίτες τους, ότι η μετακίνηση με κάποιο όχημα, μπορεί να γίνει μόνο εάν έχει προηγηθεί η φορολόγηση. Η δικιά μας κυβέρνηση, βέβαια, έχει ξεπεράσει κάθε όριο λογικής. Σύντομα, θα φορολογεί ακόμα και τους κατόχους οχημάτων, ακόμα και εάν δεν χρησιμοποιούνται για μετακίνηση.
Τι συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κανείς από αυτό το παράδειγμα; Πρώτον, είναι προφανές, ότι υπάρχουν δικαιώματα, τα οποία τα έχει ο άνθρωπος, εκ προοιμίου, και στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται κάποιος νόμος για να τα ορίσει. Δεύτερον, ο πολύς κόσμος, έχει λησμονήσει το γεγονός ότι τα έχει αυτά τα δικαιώματα, ως νοήμον ων με λογική που είναι. Τρίτον, τα δικαιώματά αυτά, αποκρύπτονται επιμελώς από τις κοινωνίες, για λόγους ευνόητους. Τέταρτον, τα δικαιώματα αυτά, είναι τόσο βασικά και θεμελιώδη, που δεν υπάρχει καμιά λογική, εκτός την λογική της εκμετάλλευσης και της επικυριαρχίας, που μπορεί να δικαιολογήσει την κατάλυσή τους. Πέμπτον, τα δικαιώματά αυτά είναι τέτοιας φύσης, ώστε πηγάζουν από την ίδια την φύση μας και το περιβάλλον μας. Έκτον, δεν είναι λογικό, αυτά τα δικαιώματα, να μπορεί κάποιος να μας τα αφαιρεί, με βάση κάποιον ανθρώπινο νόμο, που εκ των πραγμάτων, βρίσκεται κάτω από τους νόμους που διέπουν το ίδιο το σύμπαν, και ως εκ τούτου, και τους νόμους που διέπουν την φύση μας ως άνθρωποι.
Υπάρχουν πάντα κάποιες ενστάσεις που κάνουν κάποιοι, όταν βρεθούν μπροστά σε τέτοιες ιδέες, που εκφράζεται με διάφορους τρόπους, αλλά πάντα έχουν ως πυρήνα τους, το ίδιο ακριβώς νόημα: Ότι δηλαδή, δεν μπορεί κανείς να αφήνει τους νόμους της φύσης, που τόσο προσπάθησε να υπερβεί ο άνθρωπος, να υπερβαίνουν τους όρους και νόμους που θέτει ο ίδιος ο άνθρωπος μέσα στις οργανωμένες κοινωνίες του. Αλλά σε αυτήν την ένσταση, υπάρχει και ο σοβαρότατος αντίλογος: Πρώτον, οι νόμοι του σύμπαντος, δεν μπορεί να τους υπερβεί κανείς, με φυσικά μέσα τουλαχιστον. Το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να συνεργαστεί μαζί τους, ή να τους χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Στην ουσία δηλαδή, παρ όλες τις προσπάθειες του ανθρώπου να τους υπερβεί, δεν τους έχει υπερβεί, αλλά αντίθετα, έχει αποδεχθεί πλήρως την ύπαρξή τους και συμβιβάζεται με αυτούς. Έτσι λοιπόν, το ότι υπάρχει νόμος ανθρώπινος ο οποίος αντιτίθεται σε κάποιον νόμο της φύσης, δεν σημαίνει ότι τον έχει υπερβεί κιόλας. Αυτό που συμβαίνει στην καλύτερη περίπτωση, είναι μια παροδική αντίσταση σ' αυτόν, η οποία είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα εξαφανιστεί είτε με βίαιο τρόπο είτε ομαλά, έτσι ώστε να επιστρέψουν οι ισορροπίες στην φυσική τους κατάσταση.
Αλλά ποια είναι τα άλλα δικαιώματα μας, είτε σαν άτομα, είτε σαν Λαοί, που πηγάζουν ε των πραγμάτων από την ίδια την ζωή μας σε αυτόν τον κόσμο ή σε αυτήν την Πατρίδα; Ας δούμε μερικά και μόνο, αυτά δηλαδή που θα έπρεπε να μας απασχολούν πάρα πολύ, τώρα την στιγμή που χάνουμε όλα τα δικαιώματά μας:
1) Το δικαίωμα της υπεράσπισης της ζωής μας, αλλά και της ζωής των ατόμων που είναι υπό την προστασία μας.
Είναι αυτονόητο, ότι εάν κάποιος μας απειλεί, με τον οποιονδήποτε τρόπο, έχουμε το δικαίωμα να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας με ανάλογο τρόπο. Πράγμα αυτονόητο, για μέχρι μερικά χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μας, αλλά και για τους γεροντότερους που τώρα καλούμαστε να προστατεύσουμε. Σήμερα όμως, βλέπουμε κάποιους θεσμούς, όπως είναι αυτός του κράτους μας, των Τραπεζών ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και άλλων, να μας απειλούν με έναν οικονομικό πόλεμο τόσο βαθιά μελετημένο και τρομακτικό, που πλέον έχει φανερά πια, θανατηφόρα αποτελέσματα σε πολλούς συνανθρώπους μας. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι έχουμε το αυτονόητο δικαίωμα, να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, και τους γονείς μας, ώστε να αποτρέψουμε τον όλεθρο που έρχεται. Και μάλιστα, τοέχουμε αυτό το δικαίωμα, υπέρ και άνω οποιουδήποτε νόμου που έχουν ορίσει ή θα ορίσουν οι εκμεταλευτές μας!
2) Το δικαίωμα στην Πατρίδα και τον αυτοπροσδιορισμό μας ως μέλη ενός Έθνους.
Ο κάθε άνθρωπος, έχει γεννηθεί μέσα σε κάποιο φυσικό περιβάλλον. Αλλά επίσης, έχει γεννηθεί σε κάποιο κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Εάν έτσι νοιώθει, έχει το αυτονόητο δικαίωμα, να ορίζει τον εαυτό του ως αποτέλεσμα των συγκυριών αυτών, και να προσδιορίζει τον εαυτό του ως μέλος της ομάδας εκείνης, που νοιώθει την ύπαρξή του μέσα στην Ιστορία του τόπου του, με τον ίδιο τρόπο. Η γλώσσα του, οι παραδόσεις του, ο τόπος στον οποίο μεγάλωσε και νοιώθει ως το μεγάλο του σπίτι, τα σύμβολά του, οι θρησκείες του για όσους πιστεύουν, ακόμα και τα ιδιαίτερα μας "ελαττώματα" (!), και μια σειρά από άλλα πλούσια χαρακτηριστικά που κουβαλά ως γεμάτος και γαλουχημένος άνθρωπος μέλος ενός Έθνους, είναι πράγματα που πρέπει να έχει το δικαίωμα να τα υποστηρίζει, να τα μεταδίδει και να τα υπερασπίζεται, χωρίς φόβο και πάθος, ούτε ενοχές. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την Ελλάδα μας, που έχει πλουσιότατο περιεχόμενο σε όλους αυτούς τους τομείς!
Τι συμβαίνει όμως σήμερα; Αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι η διατεταγμένη προσπάθεια όλων των δυνάμεων εκμετάλλευσης, να αφανίσουν, να εξαφανίσουν εάν γίνεται, κάθε τι που μας ορίζει ως Έλληνες, για χάρη όλων αυτών που ετοιμάζονται να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τον τεράστιο πλούτο που έχουμε στην κατοχή μας . Η αναφορές στην Πατρίδα και το Έθνος μας, είτε τις έχουν καπηλευθεί κάποιοι ψεύδο-πατριώτες ώστε να τις γελοιοποιήσουν και να τις χρησιμοποιήσουν εναντίον μας, είτε απαγορεύονται ρητά από την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος του Φασισμού, για χάρη του κεφαλαίου πού άλλο δεν θέλει από την καταστροφή όλων των Πατρίδων και των Εθνών. Και οι δυό τους, το κάνουν αυτό ειτε το θέλουν είτε όχι, για χάρη του εχθρού που τόσο θέλουν να μας πείσουν ότι μάχονται. Βλέπουμε επίσης μια Ευρώπη, εξ ολοκλήρου παραδομένη στους εχθρούς της ανθρωπότητας, που θέλει να επιβάλει τους δικούς της προσδιορισμούς σε όλους τους Λαούς της. Και βλέπουμε τέλος, τους φερόμενους ως ηγέτες των Λαών, να θέλουν να τους επιβάλλουν, ενάντια στην θέληση του κάθε Λαού να προσδιορίζεται ως ιδιαίτερο και μοναδικό Έθνος στον πλανήτη μας.
3) Το δικαίωμα ενός Λαού, να εγκαθιδρύει και να εγγυάται το δικό του Κράτος.
Με λίγα λόγια, αληθινή Δημοκρατία. Η Δημοκρατία δεν είναι απλά ένα πολίτευμα ή ένας τύπος πολιτέυματος κατά την γνώμη μου. Είναι meta-πολίτευμα. Δηλαδή, με την έννοια του λατινικού όρου "meta", όπως χρησιμοποιείται στον διεθνή ακαδημαϊκό λόγο η Δημοκρατία, είναι το "υπερ-πολίτευμα" που πρέπει να διέπει ένα πολίτευμα. Είναι δηλαδή ένα "υπέρ-πολίτευμα", που ορίζει πως θα λειτουργεί ένα πολίτευμα. Έτσι, κάτω από αυτήν την οπτική γωνία, η Δημοκρατία, ΔΕΝ μπορεί να παραχθεί από ένα πολίτευμα, και πόσο μάλλον από το πολιτικό προσωπικό του, εφ όσον πρέπει και εκ των πραγμάτων, πρέπει να υπάρχει πάνω και πριν από κάθε πολίτευμα. Και ποιος είναι ο φορέας του δικαιώματος της εφαρμογής της Δημοκρατίας; Φορέας της εξουσίας και δικαιώματος αυτού, είναι ο Λαός.
Έτσι λοιπόν, εάν θέλει κανείς να υπάρξει ή να διεκδικήσει αληθινή Δημοκρατία, τότε θα πρέπει να απευθυνθεί στον φορέα της που είναι ο Λαός αυτοπροσώπως, και όχι το πολιτικό προσωπικό ενός κράτους ή οποιονδήποτε άλλο φορέα όποιας άλλης εξουσίας. Τι βλέπουμε όμως σήμερα; Βλέπουμε το πολιτικό προσωπικό της χώρας, να ορίζει την Δημοκρατία ως το ίδιο και το αυτό με το πολίτευμά μας. Βλέπουμε ως εκ τούτου, να μας παρουσιάζουν ως εχθρούς της Δημοκρατίας, αυτούς που θέλουν να την κάνουν πραγματικότητα, δια μέσου της ανατροπής του υπάρχοντος καθεστώτος, που προφανέστατα είναι το ίδιο και το αυτό με το πολίτευμά που οι ίδιοι όρισαν. Βλέπουμε να αποκρύπτουν επιμελώς την πραγματικότητα, που είναι ότι υπεύθυνος και πηγή της Δημοκρατίας, είναι ο Λαός δια της εξουσίας που ασκεί. Και τέλος, βλέπουμε ότι σήμερα, η θεμελιώδης βάση της Δημοκρατίας που είναι ο ίδιος ο Λαός, δέχεται μια επίθεση με όλα τα διαθέσιμα μέσα που έχει το καθεστώς, που στόχο έχει την απόλυτη χειραγώγηση προς μιά κατάσταση που δεν θα έχει πλέον καμιά νόμιμη εξουσία.
Η γνώση αυτών των τριών αυταποδείκτων και φυσικων μας δικαιωματων, αρκούν για να αρχίσει κάποιος να καταλαβαίνει τι τεράστιο παιχνίδι παίζεται στις πλάτες μας εδώ και τόσο καιρό. Είναι πράγματι έτσι τα πράγματα, όπως προσπαθούν να μας τα παρουσιάσουν; Είναι λοιπόν, τα δικαιώματά μας, όλα ορισμένα από τους ανθρώπους που έχουν τα ινία της εξουσίας; Είναι όλα μας τα δικαιώματα μόνο αυτά που ορίζει το εκάστοτε καθεστώς, ή μήπως υπάρχουν και κάποια, που υπάρχουν πολύ απλά επειδή υπάρχουμε και εμείς; Πρέπει να έχει αρχίσει να γίνεται φανερό, ότι κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτοί και μόνο, είναι τίποτα λιγότερο από τον ενσαρκωμένο, ύψιστο νόμο. Κάποιο έχουν βαλθεί να μας πείσουν, ότι είναι η μοναδική πηγή κάθε νομιμότητας, πάνω από εμάς, πάνω από οποιοδήποτε δικαίωμα που αναγνωρίζει αυτονόητα ακόμα και ένα άλογο ζώο.
Αλλά να είστε σίγουροι, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι πιο μακρυά από την πραγματικότητα. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις βασικές και θεμελιώδεις εξουσίες που πηγάζουν από την ίδια την ύπαρξή μας. Και ο κάθε Λαός έχει εξουσία, και αρκεί να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει, ώστε να μπορέσει επιτέλους να την χρησιμοποιήσει για να δώσει την ζωή στην Δημοκρατία. Και εάν δώσει ζωή στην Δημοκρατία, όλα τα άλλα του βασικά και αυτονόητα δικαιώματα, θα μπορούν να υπάρξουν πολύ, μα πολύ πιο εύκολα.
Πρέπει να καταλάβουμε, ότι υπάρχουν φυσικοί νόμοι, νόμοι που κάποιοι θα αποκαλούσαν και Θεϊκούς, οι οποίοι δεν χάνονται, ότι και να μας παρουσιάζει ο εχθρός μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτοί οι νόμοι, είναι αθάνατοι, και ως τέτοιοι υπάρχουν πάντα, υπάρχουν πάντα δίπλα μας ολοζώντανοι και έτοιμοι, πανέτοιμοι να τους επικαλεσθούμε και να τους εφαρμόσουμε για να έχουμε την απόλυτη νομιμότητα. Αυτούς τους νόμους, μπορεί να τους επικαλεσθεί ο Λαός μας αυτοπροσώπως, ακόμα και αν δεν είχε κανένα σύνταγμα και κανέναν νόμο, οποιαδήποτε, μα οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι μπροστά σε αυτούς τους αθάνατους Νόμους που μας έχουν δοθεί εκ γεννησιμιού μας, δεν υπάρχει καμιά απολύτως δύναμη που μπορεί να αντισταθεί εφ όσον εμείς τους χρησιμοποιήσουμε και τους εφαρμοόσουμε. Η οργή που μας διακατέχει, πρέπει να έχει αυτή την συγκεκριμένη διέξοδο και αυτήν την συγκεκριμένη νομιμότητα, ώστε να έχει τα θετικά της αποτελέσματα για τον Λαό μας.
Η ανάδειξη και η χρήση των δικαιωμάτων της αυτοάμυνάς μας ως Λαός, του αυτοπροσδιορισμού μας ως Έθνος, της Εθνικής μας ανεξαρτησίας, ενάντια στην δικτατορία που έχει ως στόχο της να μας εξαφανίσει είναι δικαιώματα που κανέις δεν μπορεί να μας αφαιρέσει! Να θυμάστε, ότι όποιος τολμήσει να παραβιάσει αυτούς τους νόμους, δεν έχει παρά να ξέρει ότι δεν πρόκειται να νικήσει ΠΟΤΕ, ούτε θα μπορέσει να κρατηθεί στην εξουσία για πάντα. Τι σημαίνει αυτό;
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ! ΕΙΝΑΙ 100% ΣΙΓΟΥΡΟ! ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ ΤΟΝ "ΝΟΜΟ"!!!
Καλή Λευτεριά!
Σ. Κατσούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.