Μία πτυχή της πρόσφατης έκθεσης του ΔΝΤ, πέρα από τα οικονομικά στοιχεία, καταδεικνύει το πολύ σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας που έχουμε ως κυρίαρχη χώρα από την στιγμή που οι κυβερνώντες δρουν υποτελώς έναντι των δανειστών. Συγκεκριμένα στην έκθεση αναφέρεται:
«Δεν περιμένουμε πια αρνητικές αποφάσεις σχετικά με ειδικά μισθολόγια ή εισφορές επί των ακινήτων. Παρ’ όλα αυτά, εάν υπάρξουν τέτοιες αποφάσεις, έχουμε δεσμευτεί για τη λήψη μέτρων συμψηφισμού»
«Αρνητικοί- δυσμενείς κίνδυνοι περιλαμβάνουν τις δυσμενείς αποφάσεις του Δικαστηρίου ...
σχετικά με περικοπές στο παρελθόν μισθών και εισφορών ιδιοκτησίας, τον αβέβαιο αντίκτυπο των νέων πρωτοβουλιών της φορολογικής πολιτικής, ιδίως εκείνων που εισάγονται στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος, τυχόν υστέρηση των φόρων ακίνητης περιουσίας (το νέο καθεστώς τέθηκε σε ισχύ μόλις στις αρχές του έτους), και των δαπανών στον τομέα της υγείας. Οι αρχές επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να λάβουν αντισταθμιστικά μέτρα, εάν οι αρνητικοί κίνδυνοι υλοποιηθούν».
σχετικά με περικοπές στο παρελθόν μισθών και εισφορών ιδιοκτησίας, τον αβέβαιο αντίκτυπο των νέων πρωτοβουλιών της φορολογικής πολιτικής, ιδίως εκείνων που εισάγονται στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος, τυχόν υστέρηση των φόρων ακίνητης περιουσίας (το νέο καθεστώς τέθηκε σε ισχύ μόλις στις αρχές του έτους), και των δαπανών στον τομέα της υγείας. Οι αρχές επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να λάβουν αντισταθμιστικά μέτρα, εάν οι αρνητικοί κίνδυνοι υλοποιηθούν».
Είναι προφανές ότι χαρακτηρίζοντας δικαστικές αποφάσεις ως “αρνητικές” ή και “δυσμενείς” σε περίπτωση που αυτές είναι αντίθετες με τα συμφωνηθέντα ως προς την υλοποίηση του προγράμματος, δημιουργεί μέγα θέμα στην χώρα μια και προσπαθεί να προκαταβάλει την λειτουργία της δικαστικής εξουσίας.
Όσο και αν οι συγκυβερνώντες προσπαθήσουν να προσπεράσουν αποσιωπώντας αυτό το σημείο της έκθεσης του ταμείου, το ζήτημα που εγείρεται είναι θεμελιώδες για την δημοκρατική λειτουργία ενός κυρίαρχου κράτους και έρχεται να προστεθεί στην μη συμμόρφωση των συγκυβερνώντων σε δικαστικές αποφάσεις (βλέπε απόφαση για τις καθαρίστριες) όταν αυτές δεν συνάδουν με την ασκούμενη πολιτική.
Οι ίδιοι οι δικαστικοί εκφράζουν την ανησυχία τους με την ακόλουθη ανακοίνωση: “
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών εκφράζει την έντονη ανησυχία των διοικητικών δικαστών για τη σταθερή άρνηση της Εκτελεστικής Εξουσίας να συμμορφώνεται σε δικαστικές αποφάσεις που παρεκκλίνουν από την πολιτική της. Στο ίδιο κλίμα, οι διοικητικοί δικαστές αποδοκιμάζουμε τον κοινωνικό εκβιασμό που επιχειρείται δια μέσω των ευρείας δημοσιότητας πρόσφατων διαρροών του Υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τις οποίες σε περίπτωση που τα δικαστήρια κρίνουν αντισυνταγματικές περικοπές αποδοχών επαγγελματικών ομάδων ή περικοπές συντάξεων, τότε το προκύπτον δημοσιονομικό κόστος θα καλύπτεται με νέα μέτρα που θα θίγουν τις ίδιες επαγγελματικές ομάδες στις οποίες αφορούν οι συγκεκριμένες αποφάσεις. Η Εκτελεστική Εξουσία οφείλει να σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις σε κάθε περίπτωση και όχι να επικαλείται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης μόνο όταν αυτές είναι αρεστές”.
Πρόκειται σαφώς για ευθεία παρέμβαση των δανειστών στα εσωτερικά της χώρας, με την ανοχή των αχυρανθρώπων που καμώνονται ότι κυβερνούν!
Γιατί πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις τα μέλη της κυβέρνησης μιας χώρας, όταν όχι μόνο ανέχονται τέτοιου είδους παρεμβάσεις, αλλά ακολουθούν πειθήνια τις εντολές των δανειστών προασπίζοντάς τις με σθένος, ακόμη και όταν αυτές αμφισβητούν την ίδια την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της χώρας;
Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις τους συγκυβερνώντες, όταν ουσιαστικά εκβιάζουν τους δικαστικούς, όπως οι ίδιοι οι δικαστικοί αναφέρουν, διαρρέοντας ότι τυχόν απόφαση που αντιτίθεται της ασκούμενης πολιτικής για συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες θα τους αναγκάσει να λάβουν νέα μέτρα κατά των ομάδων αυτών ώστε να ισοσκελίζεται το “δημοσιονομικό όφελος”;
Και, αλήθεια, πώς αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις πολιτικούς που υποτίθεται ότι εκλέχτηκαν για να προασπίζουν το δημόσιο συμφέρον όταν έχουν δεσμευθεί έναντι των δανειστών να λάβουν αντισταθμιστικά μέτρα σε περίπτωση που υλοποιηθούν οι “αρνητικοί κίνδυνοι”, όπως οι ίδιοι οι δανειστές αποκαλύπτουν, ακυρώνοντας επί της ουσίας τον ρόλο των δικαστηρίων;
Στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, δηλώνεται απροκάλυπτα πλέον πως οι δανειστές απευθύνονται σε μια αποικία υποχείριό τους, σε μια χώρα όπου η δημοκρατία έχει καταλυθεί. Κανείς δεν μπορεί να επιχειρηματολογήσει για το αντίθετο. Και τί έπραξαν οι κυβερνώντες; Μήπως αντιτάχθηκαν στο συγκεκριμένο σημείο των δανειστών; Μήπως έθεσαν ως “κόκκινη γραμμή” την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης; Μήπως προασπίστηκαν την λειτουργία της δημοκρατίας στην χώρα; Όχι βέβαια!
Απλά οι φωστήρες της συγκυβέρνησης, προκειμένου να μην βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας η συγκεκριμένη έκθεση, κατάφεραν να αναβάλουν την δημοσίευσή της, η οποία και πραγματοποιήθηκε ακριβώς την ίδια μέρα με τον ανασχηματισμό, σε μια προσπάθεια να περάσει σε “δεύτερο πλάνο”!
Για μια ακόμη φορά εξαντλούν την άσκηση ανεξάρτητης πολιτικής σε επικοινωνιακά παιχνίδια. Κατά τ’ άλλα, η υποτέλειά τους για μια ακόμη φορά καθίσταται έκδηλη. Και αυτό είναι που αφορά πρωτίστως τους πολίτες.
Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.