ΚΑΠΟΤΕ είχες ….πατρίδα, ιστορία, σπίτι, γονιούς, όνειρα, αξιοπρέπεια !

του Κώστα Γιαννιώτη

Κάποτε είχες ένα σπίτι!

Αυτό το σπίτι το αγάπησες. Ήταν δικό σου, γιατί στις κρυφές γωνιές του ήταν κρυμμένο το πρώτο σου γέλιο, το πρώτο σου κλάμα, τα πρώτα σου βήματα, τα πρώτα σου παραμύθια της γιαγιάς, τα πρώτα σου γράμματα, τα πρώτα σου όνειρα, τα πρώτα σου γλέντια,  οι πρώτες σου αγάπες, οι πρώτες σου «επαναστάσεις». Οι τοίχοι του ήταν ποτισμένοι από τα όνειρα και τις αγωνίες των γονιών σου.

Εκεί μέσα ο πατέρας και η μάνα σου σε κρυφοκοίταζαν και ονειρεύονταν τη ζωή σου, την επιτυχία και την ευτυχία σου.

Κάποτε είχες ένα πατέρα, που ονειρεύονταν να απολαύσει τους κόπους του και τα ποτάμια του ιδρώτα μιας ζωής, κρατώντας στα πόδια του τα εγγόνια του, χορτασμένα, ντυμένα και στη σιγουριά του ζεστού σπιτικού.

Κάποτε σπούδασες ή έγινες έμπειρος τεχνίτης κι ονειρεύτηκες ότι θα μπορέσεις κι εσύ, σαν τον...
πατέρα σου, να στεριώσεις το δικό σου σπιτικό, με τη δικιά σου κυρά και τα δικά σου χορτάτα και χαμογελαστά κουτσούβελα.

Κάποτε απολάμβανες, μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού, το δροσερό ίσκιο της κληματαριάς του πατρικού σου σπιτιού.

Κάποτε - κάτω από τον βαθυγάλανο, δικό σου, ουρανό - τσαλαβουτούσες στα ευλογημένα γαλαζοπράσινα νερά της θάλασσάς σου και ήλπιζες να την απολαμβάνουν και τα παιδιά σου, αύριο.

Κάποτε είχες αξιοπρέπεια και δεν καταδεχόσουν μύγα στο σπαθί σου !

Ποτέ δεν πέρασε, ούτε σαν υποψία από το μυαλό σου ότι θα έφτανε μέρα που θα έβριζαν τον πατέρα σου, αποκαλώντας τον ‘’βολεμένο μεγαλοσυνταξιούχο’’ – με άλλα λόγια λαμόγιο και διεφθαρμένο – που θα έπρεπε να πληρώσει, χωρίς να χρωστά σε κανέναν, για να σώσει την απάτη τους, που ονόμασαν ΕΥΡΩ και ΕΕ . Πως θα του έλεγαν ότι πήρε κι αυτός μέρος στο μεγάλο φαγοπότι. Ότι θα τον εξαθλίωναν και θα τον οδηγούσαν στην εξάρτηση από το γλίσχρο μισθουλάκο των παιδιών του, στην απόγνωση, στα σκουπίδια ή την αυτοκτονία.

Ποτέ δεν φοβήθηκες ότι το πατρικό σου σπίτι, το ποτισμένο με τις αναμνήσεις και τα όνειρά σου, θα σου το μετέτρεπαν σε εφιάλτη και την ευλογία σε … κατάρα!

Ποτέ δεν φαντάστηκες ότι το να βρεις δουλειά, με αποδοχές πείνας, θα ήταν δώρο εξ ουρανού.

Ποτέ δεν υποψιάστηκες  ότι το όνειρό σου να κάνεις και συ δικό σου σπιτικό, θα ήταν ……  φαντασιοπληξία.

Ποτέ δεν …. ψυχανεμίστηκες ότι το ευλογημένο αυτό οικόπεδο, που το έλεγες ΠΑΤΡΙΔΑ, θα το έβαζαν στο μάτι τα ξένα κοράκια και θα το έβγαζαν στο σφυρί οι απατεώνες, που χρόνια ολόκληρα είχαν βαφτίσει την κονόμα τους και τη λαμογιά τους πατριωτισμό.

Ήρθαν λοιπόν οι «γνωρίζοντες» ξένοι επικυρίαρχοι - και οι κατέχοντες δίκαιο –  ελληνόφωνοι υποτελείς, του διαμετρήματος Τσοχατζόπουλου, Λιάπη, Μαντέλη, Σμπώκου, Κάντα, Τομπούλογλου και τόσων άλλων -  αφανών εισέτι - μεγαλοαρχόντων, μεγαλοαπατεώνων, που κυκλοφορώντας ακόμα ελεύθεροι, επιβάλλουν πολιτικές που αποφασίζουν και διατάζουν τα ξένα αφεντικά τους.

Εσένα σε κατέταξαν στο κάθε κομματικό τους μαντρί, όπως τους βόλευε, ενώ οι ίδιοι έσπασαν τις μάντρες που τους χώριζαν και ενωμένοι σού ρίχτηκαν και σου αρπάζουν ό, τι είχες σαν αποκούμπι, σαν όνειρο και σαν ελπίδα, ενώ σε αποτρέπουν με κάθε μέσο να ξεχωρίσεις από τα μαντριά τους και να ενωθείς με τον υπόλοιπο λαό.

Και το χειρότερο.

 Σου κλέβουν τον κόσμο σου !

Σου αρπάζουν τη ζωή σου !

Σου καταργούν το δικαίωμα να αναπολείς το παρελθόν σου και να κάνεις σχέδια και όνειρα για το αύριο !

 Εξευτελίζουν μέσα στην εξαθλίωση τους γονιούς σου !

Σου αρπάζουν τα ιερά και τα όσια του τόπου σου και σε ταπεινώνουν !

Σου δείχνουν το δρόμο της επαιτείας  στα σκλαβοπάζαρα της Ευρώπης και του πλανήτη !

Σου απαγορεύουν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια !

Γιατί, γι` αυτούς, είσαι …. παρίας !

Δεν έχεις καμιά δουλειά ανάμεσά τους και μέσα στο «οικόπεδο» που θέλουν να το κάνουν Φλώριντα της Ευρώπης !

Όχι για σένα, αλλά γι` αυτούς !

Για τη δική τους  αναψυχή !

Εσένα δε σε θέλουν στα πόδια τους. Είσαι παρείσακτος και ενοχλητικός. Το πολύ πολύ να σε … «εκπαιδεύσουν» στις σχολές που ανοίγει ο Φούχτελ - σε συνεργασία με κάποιους προδότες δημάρχους και υπουργούς - ώστε να γίνεις το ευπροσήγορο και υπάκουο γκαρσόνι τους !

Όσο για τα παιδιά σου – αν πρόλαβες να απολαύσεις αυτή την ευλογία – επιφυλάσσουν πιο «λαμπρό», ίσως, μέλλον. Ίσως τα χρησιμοποιήσουν σε ….. «άλλες» υπηρεσίες !

Για να τα πετύχουν αυτά, θα σε φορτώνουν φόρους επί φόρων, μέχρι να εξαντληθείς οικονομικά, να παραιτηθείς και να παραδώσεις τα πάντα. Πλήρωνέ τους λοιπόν. Τροφοδότησέ τους και συντήρησέ τους, μέχρι να σε εξανδραποδίσουν.

Γιατί τόσον καιρό άκουγες και πίστευες τους εξωνημένους και δωσίλογους «δημοσιογράφους», που σου πιπίλιζαν το μυαλό ότι όσα γίνονται είναι για το καλό της πατρίδας. Πως ακόμα κι αν γίνονται κάποιες …….«υπερβολές» - έτσι ονόμαζαν τα εγκλήματα που γίνονταν σε βάρος σου – γίνονταν εξ αιτίας της ….. «ανοησίας» κάποιων ανίκανων πολιτικών και της λειψής κατανόησης της ελληνικής πραγματικότητας εκ μέρους των ……. «υπαλλήλων» της τρόικας. Προσπάθησαν και προσπαθούν να σε πείσουν ότι τα πάντα εξαρτώνται από τον επιτυχή ή όχι σχεδιασμό κάποιων τεχνοκρατών.

Προς θεού, δεν έπρεπε να περάσει ποτέ από το μυαλό σου ότι όλα γίνονταν και γίνονται με βάση οργανωμένο σχέδιο, αρπαγής της χώρας σου, για τη δημιουργία του απολυταρχικού υπερκράτους-εκτρώματος της Ευρωζώνης των αρπακτικών.

Θέλουν το παρελθόν σου ! Θέλουν το μέλλον σου !  Θέλουν τις αναμνήσεις σου ! Θέλουν τις προσδοκίες σου! Θέλουν την ιστορία σου και τα μελλούμενά σου! Θέλουν την ψυχή σου! Θέλουν την πατρίδα σου !

Γι` αυτό φυλάξου. Κράτα βαθιά στην καρδιά σου αυτά που σου άφησαν παρακαταθήκη ο πατέρας και η μάνα σου, αντιστάσου στους πουλημένους και προσκυνημένους και πες αυτό που θα έλεγες -  τσαμπουκαλίστηκα – στον κάθε προκλητικό ψευτόμαγκα που επιβουλεύεται το βιος και την οικογένειά σου : ‘’Ως εδώ, ρε πούστη’’ !

Γιατί αλλιώς, σύντομα, θα έρθει η στιγμή που θα πεις : ‘’Κάποτε είχα πατρίδα, οικογένεια, καταγωγή, σπίτι και αξιοπρέπεια’’ !

Θα μετατραπείς σε ένα περιφερόμενο στα πέρατα της Γης, ελληνοπακιστανό επαίτη μεροκάματου. Τα μόνα που θα σου έχουν μείνει από την πατρίδα σου θα είναι κάποια έθιμα και αναμνήσεις, σαν άλλοθι της δειλίας σου και της παραίτησής σου από το κάλεσμα των καιρών. Θα αποτελούν τη φτηνή δικαιολογία σου απέναντι στις γενιές των νέων που θα γεννηθούν υποτελείς και σκλάβοι, εξ αιτίας της δικής σου δειλίας και του ωχαδερφισμού.

Οι καιροί και οι καταστάσεις δεν δικαιολογούν οποιαδήποτε αναβολή και οποιαδήποτε δικαιολογία.

Δεν θα είναι δικαιολογία το να περιμένεις να δεις προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, για να διαλέξεις με ποιον θα πας και ποιον θ` αφήσεις.

Η πλάστιγγα πάντα έγερνε προς το μέρος του δίκιου του λαού.

 Ή συντάσσεσαι με το δίκιο αυτό ή , διαφορετικά - είτε σου αρέσει είτε όχι - πας με το μέρος του κατακτητή και σαν τέτοιος θα καταμετρηθείς από την ιστορία και τα παιδιά σου.

Σήμερα δεν υπάρχει ουδετερότητα. Και δεν μπορεί να υπάρχει.

Ή είσαι με το μέρος του λαού ή είσαι προδότης.

Μην αναρωτηθείς για το τι πρέπει να κάνεις και με ποιον τρόπο μπορείς να αμυνθείς, να αντισταθείς και να παλέψεις. Το ΕΠΑΜ, το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο, έχει ανοίξει το δρόμο και προχωρά μπροστά στο δρόμο της απελευθέρωσης, της τιμής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Αν έχεις κότσια, κι αυτό που εσύ ονομάζεις τσαμπουκά, ακολούθησέ το. Αναζήτησέ το και θα το βρεις.

Αν όχι, κρατήσου στη γωνιά σου, γονατιστός και άβουλος, και δείξε τον τσαμπουκά σου, την ψευτοπαλικαριά σου και την ψευτοαξιοπρέπειά σου, στο φουκαρά συνάνθρωπό σου, στο δρόμο. Σ` αυτόν που έκανε το «τραγικό» λάθος να σε κλείσει στο φανάρι. Δείξε τη μαγκιά σου με  τις αλουμινένιες ζάντες σου και τα κυβικά σου και άφησε τους τροϊκανούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους να «γλεντούν» με την οικογένειά σου, τους γονιούς σου και τα παιδιά σου.

Θα είσαι ένας τσαμπουκάς, άξιος της μοίρας σου !

Συνέχισε να πληρώνεις λοιπόν – σαν «τίμιος» πολίτης απέναντι σε απατεώνες – που σε χρεώνουν με το «έτσι γουστάρω» για κάτι που δεν χρωστάς σε κανέναν, έτσι ώστε να τους συντηρείς και να σε  πηδ….. κατ` εξακολούθηση. Μέχρι να σου τα πάρουν όλα, να μην έχεις να πληρώσεις άλλα και - εδώ είναι η τραγικότητα και η ειρωνεία -να σου πάρουν τελικά και το σπίτι, που ήθελες να γλιτώσεις ……  πληρώνοντας!

Να θυμάσαι μόνο αυτό.

Το μόνο που θα σου αφήσουν για να θυμάσαι ότι αυτός ο τόπος ήταν κάποτε δικός σου θα είναι το όνομά σου και κάποια ζεϊμπέκικα του Καζαντζίδη, έτσι για να ξεδίνεις μες στη μιζέρια και να θυμάσαι ότι μ` αυτά…. ΚΑΠΟΤΕ ο πατέρας σου ονειρευόταν ένα καλύτερο αύριο για σένα, τα παιδιά σου και τον τόπο αυτό !

Αν μείνεις αδιάφορος και στην ….. αναμονή, σύντομα θα είσαι αυτό που οι αρχαίοι πρόγονοί μας το πρόφεραν με περιφρόνηση : Ανέστιος !

Χωρίς εστία. Χωρίς σπίτι. Χωρίς τόπο καταγωγής. Χωρίς ιστορία (γιατί αν είχες τέτοια, θα έπρεπε να την υπερασπιστείς). Χωρίς …. «στιά», όπως λένε σήμερα στα χωριά μας για το σπιτικό τζάκι, το παραγώνι. Το χώρο που θεωρούν ιερό και τον υπερασπίζονται με το αίμα τους!

Το μόνο που θα σου επιτρέπουν να λες θα είναι το …. «ΚΑΠΟΤΕ ..είχα κι εγώ πατρίδα, ιστορία, σπίτι, γονιούς, όνειρα και αξιοπρέπεια».

Δεν θα τους ενοχλεί, γιατί θα τους έχεις ήδη παραδοθεί.

Γιατί όταν σου πάρουν το σπίτι και το πουλήσουν στον κάθε ….Χανς ή Γιόχαν, για ένα κομμάτι ψωμί, εσύ (θυμήσου με) , για να ζήσεις, θα αναγκαστείς να δουλεύεις σαν κηπουρός στο σπίτι του Χανς (στο, πρώην, δικό σου σπίτι).

Τότε θα είναι αργά για σένα.

Εμείς, το ΕΠΑΜ, αποφασίσαμε να τους ανατρέψουμε, διώχνοντας την ξένη ακρίδα από τον τόπο μας. Και θα το κάνουμε !

Κάθε ώρα, κάθε μέρα γινόμαστε και πιο πολλοί !

Εσύ έχεις να επιλέξεις, το τι θέλεις να λες αύριο στους φίλους, τα παιδιά σου, ή τα εγγόνια σου.«Κάποτε είχαμε πατρίδα» ή «Τότε πάλεψα κι εγώ μαζί με όλο το λαό και το ΕΠΑΜ κι έχουμε σήμερα πατρίδα» ;;

Δική σου η επιλογή. Δική σου και η μοίρα.

                                                                          Κώστας Γιαννιώτης

                                                 Μέλος του Εθν. Συντον. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ