Απολογισμός Ημέρας

Το έλαβα στο μεϊλ μου σήμερα το απόγευμα και είπα να το μοιραστούμε.

Καμιά φορά το "προσωπικό ημερολόγιο" του καθένα από εμάς έχει την ίδια αξία

με τις μεγαλύτερες αναλύσεις.

Κυριακή  9/10/2011

Πρωί Κυριακής , γύρω στις 7.30. Το πρωινό μου ξύπνημα , δεν ήταν και από τα καλλίτερά μου. Βαριά ψυχή, κακή διάθεση. Μια ματιά από το παράθυρο και με αποτελείωσε. Μαύρα σύννεφα κάλυπταν τον ουρανό. Έδειχνε να έρχεται καταιγίδα.  Τα νεύρα στα «κάγκελα». Μα σήμερα;  Σήμερα βρήκε να χαλάσει ο καιρός; Σήμερα θυμήθηκαν τα σύννεφα  να σκοτεινιάσουν τον ήλιο; Δεν το πιστεύω...μα σήμερα;

Σήμερα θα ήταν η πρώτη μαζική εξόρμηση του πυρήνα μας. Σήμερα θα βγαίναμε στην πλατεία της Νέας Σμύρνης για επαφή και κουβέντα με τον κόσμο.

Η ώρα περνούσε, είχα πάρει πια απόφαση , ότι η εξόρμηση δεν θα γινόταν.  Απογοήτευση.! Μα όσο προχωρούσε η μέρα , τόσο έδειχνε ότι μπορεί και να μας έκανε την χάρη το φθινόπωρο, ότι μπορεί και να καθυστερούσε  λίγες ώρες να φτάσει. Γύρω στις 10 , αποφάσισα να πάω στη Νέα Σμύρνη, πήρα την ομπρέλα μου και την τρέλα μου και ξεκίνησα.

 Όπως κάθε πρώτη φορά , είναι και δύσκολη και όχι καλά οργανωμένη. Τίποτα δεν μας πτόησε. Στήθηκε γρήγορα το laptop και άρχισε να ακούγεται η ομιλία του Καζάκη στο Σύνταγμα. Ο κόσμος που περνούσε ενημερωνόταν , από τα φυλλάδια που μοιράζαμε. Μια ομάδα , επισκέφτηκε τις παρακείμενες καφετέριες, μοίρασε φυλλάδια και μίλησε με τους θαμώνες.  Δύο άλλες ομάδες, ξεκίνησαν συζήτηση με τον κόσμο που περνούσε και ρωτούσε , αλλά και με αρκετά άτομα, που μας περίμεναν λίγο πιο πέρα, διψώντας για ενημέρωση. Ερωτήσεις, απορίες, δυσανασχετήσεις, αντιρρήσεις, διαφορετικές απόψεις, διαφωνίες, συμφωνίες, εντάξεις στο ΕΠΑΜ, από όλα είχε ο μπαξές. Αυτό είναι , το μεγάλο μας κέρδος. Η συζήτηση, να ακούμε και να μας ακούνε, είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας. Η αρχή της ζύμωσης, είχε γίνει.

Συμπέρασμα...ο κόσμος ενδιαφέρθηκε , μας μίλησε , μας άκουσε, προβληματίστηκε, τον ακούσαμε!  Κατάλαβε ότι δεν είναι μόνος, δεν είμαστε μονάδες, είμαστε πολλοί και αποφασισμένοι  να αλλάξουμε την ρώτα. Αποφασισμένοι να μην πέσουμε στην «ξέρα» που μας οδηγούν.   Ίσως και πολλοί να κατάλαβαν, ότι ενωμένοι, οργανωμένοι και αποφασισμένοι, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Το σύστημα και όλοι αυτοί που το εκφράζουν, πρέπει να φοβούνται εμάς. Ο λαός , όσες φορές αποφάσισε να ενωθεί παραμερίζοντας τις κομματικές του ταυτότητες, έγινε ποτάμι που ξεχείλισε και παρέσυρε στο διάβα του  ακόμη και σιδερόφραχτες μεραρχίες. Τώρα ένας ΓΑΠ και ένας Μπένυ, δεν μπορούν να τον τρομάξουν.

Η ώρα είχε περάσει, έπρεπε σιγά – σιγά να φεύγουμε. Ο ενθουσιασμός μας μεγάλος! Η πρώτη μαζική επαφή με τον κόσμο, στέφθηκε από επιτυχία!

Ο ουρανός ξαστέρωσε, ο ήλιος μας χαμογελούσε!  Χαμογέλασα και εγώ...Κάπως έτσι θα γίνει και με τούτον τον λαό...θα καταφέρει να απελευθερωθεί από τα σύννεφα που συνθλίβουν την ψυχή του, θα  βρει τον ήλιο του και θα ακολουθήσει το φως του.  Γιατί ο Έλληνας έμαθε να ζει αγκαλιά με τον ήλιο, έμαθε να γεμίζει με φως την ψυχή του...γιατί «για λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την δόξα τραβά» Αυτό είναι το μεγαλείο της φυλής μας.

Βάσω