Τι γίνεται όμως με το φαγητό; Είναι και αυτό ναρκωτικό; Όχι βέβαια. Τι γίνεται με τα παιδιά που πεινούν; Να μην τους δώσουμε κάτι να φάνε; Ως εκ τούτου ΔΕΝ ψέγω ούτε την Εκκλησία, ούτε και κανέναν άλλο φορέα που δίνει φαγητό στους πεινασμένους. Χρειάζονται αυτά, ειδικά όταν ο άλλος εν έχει στον ήλιο μοίρα. Αλλά είναι αρκετό αυτό; Και αν δεν είναι, τότε ποιος πρέπει να αναλάβει τα παραπάνω που χρειάζονται;
Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα με τις λέξεις και τα νοήματα...
Έχω πρόβλημα και με την λέξη "φιλανθρωπία", αλλά και με την λέξη "αλληλεγγύη" που πολλοί αρέσκονται να χρησιμοποιούν έναντι της πρώτης. Καμιά τους, όπως με κάθε άλλη λέξη, δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα αν δεν τις κάνουμε ΠΡΑΞΗ.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι αρκετή η "φιλανθρωπία". Το να είσαι φίλος του ανθρώπου δίπλα σου, δεν σημαίνει ότι του δίνεις κάτι και μετά φεύγεις, μετά εξαφανίζεσαι. Το να αγαπάς κάποιον σημαίνει ότι τον βοηθάς να σηκωθεί στα πόδια του. τον βοηθάς να γίνει και πάλι υγιής ψυχικά, πνευματικά και στο σώμα, να γίνει και αυτός τουλάχιστον όσο υγιής είσαι και εσύ.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι πρέπει να σταθούμε Αλληλέγγυοι δίπλα σε αυτούς που υποφέρουν. Ναι! Θα δώσουμε φαγητό, θα δώσουμε στα παιδιά τους να φάνε. Θα κάνουμε δηλαδή ΚΑΙ φιλανθρωπίες όπως καταλαβαίνουμε την λέξη σήμερα. Αλλά όμως σε καμία περίπτωση, αν θέλουμε δηλαδή πραγματικά να είμαστε φιλ-Άνθρωποι, δεν θα σταματήσουμε εκεί.
Αλλά εκεί είναι και που μας πονάει, έτσι δεν είναι; Είναι πολύ εύκολο να δώσουμε κάτι, έτσι αδιάκριτα και πολλές φορές έμμεσα χωρίς να δούμε το άτομο, ούτε να ξέρουμε ούτε το όνομα του ανθρώπου στο οποίο δίνουμε αυτά που δίνουμε. Ψεκάστε, τελειώσατε! Ούτε καν θα χρειαστεί να σκουπίσετε!
Μας πονάει, γιατί αν θέλαμε να είμαστε πραγματικά φιλ-Άνθρωποι, ΦΙΛΟΙ των ΑΝΘΡΩΠΩΝ δηλαδή, τότε θα πρέπει να ΒΓΟΥΜΕ έξω και να χάσουμε ΔΙΚΟ ΜΑΣ χρόνο, να δώσουμε από τον δικό μας χρόνο εργασίας, για να γίνουμε αλληλέγγυοι. Ποιός θα το κάνει αυτό; Οι Δήμοι; Οι Ιερείς στις Εκκλησίες; Δεν γίνεται, δεν φτάνει δηλαδή, ακόμα και αν μερικοί το κάνουν. Αυτό μας πονάει. Γιατί ξέρουμε ότι ΘΕΛΕΙ ΚΟΠΟ η πραγματική φιλανθρωπία.
Θα δώσουμε λοιπόν, ελεημοσύνη, αλλά όλοι μας το ξέρουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Η Ελεημοσύνη, αν θέλετε, είναι παρά η πρώτη μέρα, το πρώτο βήμα στην φιλανθρωπία.
Τα μπερδέψαμε. Νομίζουμε ότι η φιλανθρωπία είναι μόνο η ελεημοσύνη... Εεε λοιπόν δεν είναι. Ο πραγματικός φιλάνθρωπος, δεν μπορεί παρά να σταθεί αλληλέγγυος δίπλα στον συνάνθρωπό του, σε συνεχή χρόνο.
Και τι γίνεται με τους "αλληλέγγυους", αυτούς δηλαδή που αρέσκονται να πυροβολούν την λέξη "φιλανθρωπία" και να προτείνουν την χρήση της λέξης "αλληλεγγύη"; Τίποτε δεν γίνεται, τι περιμένατε; Οι λέξεις παραμένουν λέξεις, δεν είναι πράξεις. Δεν έχει σημασία πως θα το πεις, πως θα το περιγράψεις. Δεν έχει σημασία αν θα το αναλύσεις και θα κατακρίνεις ή όχι αυτούς που δίνουν κάτι σε άλλους ή όχι. Εάν δεν κάνεις ΠΡΑΞΗ είτε το ένα είτε το άλλο, είτε το ιδεατό που ανέφερα παραπάνω, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ τι λέξεις χρησιμοποιούμε.
Και πως μετατρέπουμε την απλή "φιλανθρωπία" σε πραγματική αλληλεγγύη; Πώς δηλαδή θα γίνουμε πραγματικά φιλ-Άνθρωποι; Ένας και μόνος τρόπος υπάρχει, μία και μόνο δύναμη έχει την απαιτούμενη ενέργεια για να γίνει αυτό. Η αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Η αγάπη για την Πατρίδα, που είναι ο Λαός της. Ψάξτε, κάντε τον συνήγορο του διαβόλου, θα βρείτε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ άλλη δύναμη, άλλος πάθος που μπορεί να μας κάνει να κινηθούμε όλοι μαζί για να σηκωθούμε μαζί.
Πολλοί θα πουν την θέση αυτή απολιτίκ ή απλοποίηση της πραγματικότητας. Δεν με νοιάζει. Είδαμε τις ιδεολογίες που μας έφεραν. Είδαμε την φιλανθρωπία πόσο έχει χάσει το νόημά της. Είδαμε την στείρα αλληλεγγύη. Όποιος συνεχίζει να κάνει τα ίδια πράγματα και περιμένει να αλλάξει κάτι είναι στον δρόμο προς την ψυχοπάθεια.
Ας αλλάξουμε τρόπο λοιπόν, και ας το δούμε στην βάση του: Αν δεν αγαπήσεις αυτόν τον Λαό, τότε ΔΕΝ θα μπορέσεις να τον βοηθήσεις μέχρι τον τελικό στόχο. Ας αφήσουμε τις αναλύσεις, λοιπόν, και αντί αυτών, ας αγαπήσουμε την Πατρίδα που είναι ο Λαός μας. Αν το κάνουμε αυτό με όλη μας την καρδιά, θα είμαστε και φιλάνθρωποι, και αλληλέγγυοι, αλλά πάνω απ' όλα θα έχουμε αντικαταστήσει τις στείρες συζητήσεις με ΠΡΑΞΕΙΣ.
Καλή Λευτεριά,
Σ. Κατσούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.