"Μπαμπά, Μαμά ξυπνήστε, ήρθε η μεγάλη μέρα", φώναξε το εξάχρονο κοριτσάκι, χοροπηδώντας στο κρεβάτι, νωρις το πρωί. Ήταν μια ανοιξιάτικη πανέμορφη μέρα, και οι δυο τους σηκώθηκαν αμέσως γεμάτοι χαρά. Ήταν η μέρα που επιτέλους θα ερχόταν η χώρα σε μια νέα περίοδο ευημερίας και Δημοκρατίας. Ήταν η μέρα, που θα πήγαιναν ως μέλη της επιτροπής που αποτελούνταν από χιλιάδες πολίτες, να ψηφίσουν το τελικό κείμενο του Νέου Συντάγματος. Το μέλλον της Πατρίδας, από αυτό το σημείο και πέρα φαινόταν να διαγράφεται με ολόχρυσα γράμματα.
Ο πλανήτης ολάκερος, παρακάμπτωντας τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης που είχαν επιβάλει σκοτάδι για το συγκεκριμένο θέμα, είχε τα βλέμματα του στραμμένα προς την Ελλάδα. Η ανθρωπότητα, είχε καταλάβει, ότι πρόκειται και πάλι να λάβει ένα σημαντικότατο μάθημα από τους Έλληνες. Βλέπετε, αυτό που γινόταν εδώ και μερικούς μήνες στην Ελλάδα, δεν μπορούσε πλέον να το κρύψει κανείς. Για πρώτη φορά στην σύγχρονη εποχή, για πρώτη φορά εδώ και χίλια χρόνια τουλάχιστον, υπήρξε ένα τόσο τεράστιο Ιστορικό γεγονός. Η χώρα, μετά από μερικά χρόνια τρομακτικής κοροϊδίας και ψεμάτων, μετά από χρόνια τρομακτικής καταδυνάστευσης από τα διεθνή συμφέροντα, ο Λαός της απαίτησε πραγματική Δημοκρατία και συνέταξε το πιο Δημοκρατικό και Δίκαιο Σύνταγμα που έχει ποτέ εμφανιστεί στην Ιστορία. Αντίγραφα του, είχαν ήδη διακινηθεί σε όλον τον πλανήτη, παρ όλες τις προσπάθειες των καθεστώτων για να σταματήσουν αυτήν την διασπορά.
Η Ιστορία της Ελλάδας τα τελευταία μερικά χρόνια, ήταν πράγματι εντυπωσιακή το λιγότερο. Παρ ότι η χώρα απαξιώθηκε και εξεφτελίστηκε μεθοδικότατα και έφτασε στα πρόθυρα (μερικοί λένε ότι τα ξεπέρασε κιόλας), της καταστροφής μέσω πείνας και εμφυλίου, ο Λαός ξύπνησε, κατάλαβε το λάθος του και ενώθηκε για να αναγεννήσει την Πατρίδα του. Μετά από μερικές εβδομάδες γενικής πολιτικής ανυπακοής και ολική στάση πληρωμών σε φόρους και ταμεία, το καθεστώς έπεσε, και η αντιπολίτευση δεν τόλμησε να σταθεί ενάντια στην Βούληση ενός Λαού, που τώρα πια είχε το πάνω χέρι, γιατί ήξερε πως να απαιτεί το συμφέρον του.
Σήμερα λοιπόν, ήρθε και η επίσημη κατοχύρωση αυτού που ήδη ήταν πραγματικότητα. Από σήμερα, η Ελλάδα θα έχει ένα νέο κράτος, το οποίο με το νέο του Σύνταγμα, θα...
...
...
...
Εκείνη την στιγμή, ο Διοικητής σταμάτησε να διαβάζει. Σήκωσε το κεφάλι του και ένα σατανικό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό του.
"Αρκετά διάβασα. Έχω ξαναδεί τέτοια κείμενα. Καλή επιστημονική φαντασία! Χα χα!", και πήρε τις δεκάδες σελίδες που κράταγε στα χέρια του και τις πέταξε στο αναμένο τζάκι.
"Ευτυχώς, έχουν μείνει πολύ λίγοι από αυτούς τους ονειροπόλους πια. Συλλάβετε τον, και ξέρετε τι να κάνετε." είπε, γεμάτος με ένα τρομακτικό αλλά απολύτως ήρεμο μίσος.
"Μα δεν φοβάστε διοικητά, ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσουν και θα χάσουμε όλα αυτά που έχουμε τώρα;" είπε ο υποτακτικός του, που τυπικά ήταν ο υποδιοικητής, γεμάτος απορία.
"Δεν έχεις καταλάβει Ρούντολφ, έχουμε κερδίσει τον πόλεμο πια. Κανείς τους δεν πρόκειται να ξανασηκωθεί ποτέ.", απάντησε με απόλυτη σιγουριά.
"Συγχωρέστε με κύριε, αλλά παρακαλώ εξηγήστε, γιατί είστε τόσο σίγουρος;", τόλμησε να ψελλίσει ο Ρούντολφ.
"Κοίταξε, αυτά είναι σχεδιασμένα εδώ και καιρό, και έπρεπε να τα ξέρεις. Τους έχουμε κάνει εγωιστές, να νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους.Τους κάναμε να μαλώνουν μεταξύ τους, και ο καθένας τους να κάνει πλήγματα στην Πατρίδα του, είτε με μίσος προς το οτιδήποτε διαφορετικό, είτε με το μίσος προς το ίδιο του το Έθνος.", του είπε και συνέχισε.
"Όσο αυτός τρώγεται με τα αδέλφια του, εμείς τόσο πιο πολύ θα θεμελιώνουμε τον έλεγχο που έχουμε.", είπε ολοκληρώνοντας.
"Δεν ξέρω διοικητά μου, αυτός ο Λαός κάτι έχει, νομίζω ότι ακόμα και τώρα που τους τα πήραμε όλα, έχει κάτι στην ψυχή του που μπορεί να τον σηκώσει.", είπε, με κάπως περισσότερο θάρρος.
"Βέβαια, ναι υπάρχει αυτή η πιθανότητα! Αλλά όπως τους κάναμε τώρα, θα πάρει 3-4 αιώνες να ξυπνήσουν και πάλι. Μέχρι τότε, εάν γίνει ποτέ, εμείς είμαστε τα αφεντικά αυτού του τόπου! Μη φοβάσαι λοιπόν, δεν πρόκειται κανείς τους να κάνει τίποτα σε μας! Προχωράμε κανονικά με την επιχείριση εκκαθάρισης! Έχεις τις εντολές σου, πάμε! Έφυγες!", είπε με ένα ύφος που υποδήλωνε ότι εκλάμβανε μια τεράστια ηδονή όσο έδινε τις διαταγές του. Έκανε μια στροφή, άνοιξε την πόρτα του γραφείου του και εξαφανίστηκε μέσα στο σκοτάδι του.
Λίγα λεπτά μετά, δύο εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά, ακούστηκαν κάποιες κραυγές λόγω κάποιας επιχείρισης εκκαθάρισης, σε κάποια παλαιά συνοικία όπου συνήθιζαν να μαζεύονται οι λεγόμενοι "αντικαθεστωτικοί". Κάποιοι λίγοι που πρόσεξαν τις κραυγές, δεν αντέδρασαν, γιατί είπαν, "το άξιζαν οι προδότες". Άλλοι, που το έμαθαν μετά, είπαν ότι ήταν τραγικό μεν, αλλά "δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν"...
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΣΑΣ.
ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ!
ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!
Καλή Λευτεριά!
ο Σταύρος Κατσούλης είναι μέλος της Π.Γ. του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.