Αγαπητό μου ΣΥΡΙΖΑ... ένα γράμμα ΜΕΤΑ την αίτηση εγγραφής μέλους...

του Σταύρου Κατσούλη

Αγαπητό μου ΣΥΡΙΖΑ,

Σου είχα γράψει κάνα δυό μήνες πριν, κυρίως για το θέμα του πως να γίνω αριστερός, αλλά δεν πήρα καμιά απάντηση. Κατανοητό, γιατί προφανώς ετοιμάζεστε για να πάρετε την εξουσία. 

Τελικά όμως, έγινα μέλος, γιατί όπως θα δείτε, κατάλαβα τα βασικά μόνος μου. Πάντως, όλα μιά χαρά στο κόμμα, ησυχία βλέπω. Δεν υπάρχουν και πολλά να κάνει κανείς μέσα στο κόμμα. Εμείς, σε αντίθεση με τους άλλους που ξημεροβραδυάζονται σε λαϊκές συνελλεύσεις και συζητούν με τον κόσμο, εμείς έχουμε την ικανότατη ηγεσία να κάνει την περισσότερη εργασία για μας.

Σε κάθε περίπτωση, ήθελα να δείς λιγο κάποιες απαντήσεις που βρήκα, αντιγράφοντας τον τρόπο που συμπεριφέρονται τα εκλεκτά ηγετικά μέλη σας:  


Πρώτα πρώτα, νομίζω κατάλαβα ποιος τελικά είναι ο πραγματικός χειροπιαστός εχθρός. Είναι όλοι όσοι δεν είναι αριστεροί και ιδιαίτερα οι δεξιοί. Επίσης κατάλαβα, ότι δεν έχει και πολύ σημασία αν πολλοί από αυτούς είναι απλά μέλη του Λαού ή φτωχοί,γιατί η τάση τους τους και μόνο να αποφεύγουν συνειδητά την αριστερά, θα είναι καταστροφική. Τώρα αν υπάρχουν κάποιοι που έχουν καταστρέψει την πατρίδα ή έχουν, για παράδειγμα, ψηφίσει πέντε έξι μνημόνια, αλλά είναι αριστεροί, τότε το γεγονός ότι είναι αριστεροί, προφανώς υπερτερεί της οποιαδήποτε καταστροφής, θανάτωσης ή αποτέφρωσης του Λαού μπορεί να έχουν επιτελέσει. Αυτή η στάση νομίζω ότι είναι η πιο σημαντική για έναν αριστερό του ΣΥΡΙΖΑ. Σωστά κατάλαβα;

Δεύτερον, για το θέμα του χρόνου που χρειάζεται για να γίνει κανείς αριστερός. Απ ότι βλέπω, δεν είναι και τόσο πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι αριστερός και νομίζω ότι δεν έχετε πρόβλημα. Το είδα αυτό με τα πρώην μέλη του ΠΑΣΟΚ που δεχθήκατε. Οπότε μάλλον και για μένα, είναι θέμα απλώς κάποιας δήλωσης.

Τρίτον, για το θέμα συμμετοχής στα συνδικαλιστικά.  Απ ότι κατάλαβα και πάλι, καλό είναι να έχει κανείς τριβή με τα συνδικαλιστικά, αρκεί να έχει υπηρετήσει τον χώρο με τον σωστό τρόπο. Ο σωστός τρόπος απ ότι είδα, είναι να καταφέρνει να πείθει κανείς τον εργαζόμενο κόσμο,  να ακολουθεί αυτό που συμφέρει την παράταξη, μια και το συμφέρον της παράταξης και μάλιστα αριστερής, ειδικά στην τωρινή προεκλογική περίοδο, είναι ένα και το αυτό με το συμφέρον το κάθε εργαζόμενου. Προφανώς, συμμετοχή στον συνδικαλισμό, αλλά με λαϊκιστικό τρόπο, όπως π.χ. είναι απλά να υπερασπίζεται κανείς τα συμφέροντα των εργαζόμενων, ειδικά όταν δεν είσαι αριστερός ακόμα, δεν μετρά προφανώς. Σωστά;

Τέταρτον, για το ταξικό. Νομίζω, παρακολουθώντας προσεκτικά αντιπρόσωπους του αριστερού κινήματος, ότι το κατάλαβα τελικά και αυτό. Οποιοδήποτε κοινωνικό, κοινωνιολογικό, πολιτικό, πολιτειακό, οικονομικό και λαογραφικό θέμα, μπορεί να λυθεί, εάν το δει κανείς μέσα από τα ταξικά γυαλιά του. Ακόμα και να είναι φαινομενικά αρνητικό. Π.χ. για το θέμα της εκμετάλλευσης γενικά: Εάν εκμεταλλεύεται η "σωστή" τάξη, δεν υπάρχει θέμα. Εάν το κάνει η "λάθος", τότε είναι πλήρως καταδικαστέα. Σωστά;

Πέμπτον, όσον αφορά στο θέμα του λεξιλογίου. Εδώ έχω θέματα ακόμα. Για παράδειγμα, το θέμα του χρέους της χώρας. Όταν έχουμε κατάπτυστους μη-αριστερούς να το αποκαλούν παράνομο, καταχρηστικό, επαχθές κλπ γιατί σπέρνει τον θάνατο παντού, τότε εμείς που θέλουμε να είμαστε αριστεροί, πως θα το πούμε; Δεν μπορούμε προφανώς να λέμε τα ίδια με τους άλλους, αλλά είδα τον Σταθάκη, να την χρησιμοποιεί για να χαρακτηρίσει μόνο το 5% του χρέους ως τέτοιο. Για την συμπεριφορά και γενικά το στυλ μου, απ ότι κατάλαβα, το μόνο προφανές είναι ότι οι γραβάτες είναι προφανώς εκτός, όπως επίσης ότι το γενάκι για τους άνδρες καλό είναι να υπάρχει επίσης, ή έστω ένα μουστάκι. Προφανώς, υπάρχει μια μη εκφρασμένη στρατηγική εδώ, που δεν έχω καταλάβει ακόμα.

Έκτον, για το χρηματικό θέμα. Απ ότι κατάλαβα, μάλλον χρειάζεται να έχεις κανείς χρήματα, εάν θέλει να προχωρήσει στην αριστερά, τουλάχιστον στην περίπτωση που θέλει να γίνει στέλεχος. Το θέμα είναι ότι έχω ένα χρέος στον ΟΑΕΕ, ένα στην εφορία, κάτι ΦΠΑ και κάτι άλλα μικρά, και δεν έχω αυτήν την στιγμή, για να γίνω σωστός αριστερός. Αναρωτιόμουν αν ήταν δυνατόν να δανειστώ από τους συντρόφους αριστερούς κάποια λίγα, έστω μιά ή δύο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, και όταν έχω πάρει φόρα ως επαγγελματίας αριστερός, προφανώς θα μπορέσω να τα αποπληρώσω σύντομα. Αυτό θα μου λύσει και ένα άλλο θεματάκι που έχω: Ντρέπομαι που το λέω, αλλά έχω κάποια, τέλος πάντων κάποια πολλά ένσημα από διάφορες εργασίες, κάτι που απ ότι κατάλαβα είναι λίγο αρνητικό όσον αφορά την δημόσια εικόνα που δίνει ένας αριστερός έξω. Καταλαβαίνω ότι το να έχεις πολύ δουλειά στο παρελθόν, είναι αντίθετο στην εικόνα του διανοούμενου ειδήμονα που πρέπει να έχει το κάθε αριστερό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως θα ήταν δυνατόν, έστω όταν έρθετε στην εξουσία, να τα κρύψουμε αυτά ή τουλάχιστον μερικά;

Έβδομον, για το αν ο αριστερός βοηθά τον κάθε συμπολίτη του, ή μόνο τους αριστερούς. Έχω καταλάβει - και διορθώστε με αν κάνω λάθος - ότι ο αριστερός καλό θα είναι να βοηθά μόνο εφ όσον υπάρχει συμφέρον για την παράταξη και γενικά τον αριστερό χώρο. Προφανώς, σε κάθε περίπτωση προηγούνται αριστεροί και μετανάστες. Σωστά;

Αυτά τα ολίγα.

Αν είναι δυνατόν, παρακαλώ απαντήστε μου όμως αν τα έχω καταλάβει σωστά, διότι θα ήθελα να είμαι ένα σωστό αριστερό μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, πριν αυτό πάρει την εξουσία, για να μην υποστώ τα αυτονόητα προβλήματα που θα έχουν όλοι οι μη αριστεροί ή όλοι αυτοί που δεν ασχολούνται.

Ευχαριστώ
 
Υ.Γ. : Τις Ελληνικές σημαίες που είχα στο πατάρι, τις πέταξα τελικά κατ ευθείαν στα σκουπίδια. Τώρα που έγινα αριστερός κατάλαβα ότι μόνο σε φασίστες πατριδολάγνους θα πηγαίνανε.
Υ.Γ. 2: Πήρα κάποιες άλλες σημαίες, όπως της Τουρκίας και της Παλαιστίνης. Καλό είναι όλοι μας να στηρίζουμε τους αγώνες των διάφορων καταπιεσμένων Εθνών και Λαών, ανά τον κόσμο...