Πολιτική Εισήγηση της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ. στη 4η τακτική Σύνοδο του Ε.Σ.Σ.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ Ε.Πα.Μ.

Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές του ΕΣΣ,

Η τέταρτη τακτική Σύνοδος του κεντρικού οργάνου του Ε.Πα.Μ. μετά το δεύτερο Συνέδριο του Μετώπου συμπίπτει με την ολοκλήρωση του αγώνα της συμμετοχής μας στις ευρωεκλογές και το αποτέλεσμα που έφερε αυτός ο αγώνας. Επίσης, συμπίπτει με τις νέες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας μετά το πέρας των μεγάλων εκλογικών αναμετρήσεων, τόσο σε επίπεδο δημοτικών και περιφερειακών αυτοδιοικήσεων, όσο και, κυρίως, για το ευρωκοινοβούλιο και το θολό τοπίο που δημιουργήθηκε με τα αποτελέσματα τους, τα οποία ήταν κατώτερα των προσδοκιών μας, τόσο για το Ε.Πα.Μ., όσο και για τη διαμόρφωση της γενικότερης πολιτικής σκηνής προς όφελος του λαού και της πατρίδας.

1. Τα αίτια του εκλογικού αποτελέσματος και το πολιτικό τοπίο όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά τις εκλογές και καλούμαστε να βαδίσουμε.

Η Πολιτική Γραμματεία τοποθετήθηκε ως προς το αποτέλεσμα των εκλογών με δημόσια ανακοίνωσή της στις 27 Μαΐου 2014. Συγκεκριμένα εκτιμούμε ότι:

«Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση της ισχυρής επιρροής που διατηρούν...
οι επίσημοι κομματικοί μηχανισμοί, αλλά και το σύστημα μαύρης προπαγάνδας. Το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος ψήφισε με βάση όχι προγράμματα και πολιτικές, αλλά ιδεολογικές και κομματικές συγγένειες. Για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης υπάρχει ένα εκλογικό αποτέλεσμα που διαχωρίζει κάθετα το εκλογικό σώμα σε αριστερά και δεξιά με την ακροδεξιά - και μάλιστα την φασιστική - να εισπράττει σημαντικά εκλογικά οφέλη.

Πρόκειται για μια τραγική εξέλιξη που μας πηγαίνει πίσω στα χρόνια της μετεμφυλιακής περιόδου, μόνο που σήμερα τείνει να εισάγει ολόκληρη την χώρα σε μια περίοδο προετοιμασίας ενός νέου εμφύλιου σπαραγμού.

Η ίδια η Νέα Δημοκρατία κατόρθωσε να μην υποστεί συντριβή, να περιορίσει την εκλογική ήττα, επενδύοντας στα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της εκλογικής βάσης της. Ο φόβος, η καχυποψία και τα εμφυλιοπολεμικά πάθη ανακλήθηκαν στην πρώτη γραμμή. Η αριστερά έγινε πάλι το φόβητρο για τον φοβισμένο δεξιό. Παρουσιάστηκαν σαν φορείς της αστάθειας σε μια εποχή που χρειάζεται σταθερότητα. Κατ΄ αναλογία με την μετεμφυλιακή περίοδο που αποτέλεσε το άλλοθι κάθε είδους εκτροπής, παρακρατικής δράσης, ως και την επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας.

Ανίκανη η ηγεσία και ο μηχανισμός της να πείσει για την πολιτική που ακολουθεί και για τα συμφέροντα που εκφράζει, επένδυσε στο πόσο βαμμένος δεξιός είναι ο ψηφοφόρος της και πόσο δεμένος είναι με το συγκεκριμένο κόμμα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της - από την εποχή του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος προσπάθησε εναγωνίως να απαλλάξει το κόμμα του από την ρετσινιά της μετεμφυλιακής δεξιάς - αυτοπροσδιορίστηκε ανοιχτά με πολιτικό λόγο που εξάπτει εθνικά πάθη και διχασμούς μέσα στον λαό. Έτσι συντελέστηκε η μετάλλαξη της ΝΔ σ' ένα κόμμα υποχείριο κρυπτοφασιστικών δυνάμεων, που δουλεύουν πια για το ολοκαύτωμα της χώρας και του λαού της.

Στην μετάλλαξη αυτή έχει συμβάλει και η αποκαλούμενη καραμανλική εσωκομματική αντιπολίτευση, που δηλώνει αντιμνημονιακή, για τα μάτια του κόσμου, ενώ υπερψηφίζει τα κυβερνητικά μέτρα. Εξαπάτησε τον μέσο ψηφοφόρο της ΝΔ, υποβάλλοντάς του να ξαναψηφίσει ΝΔ προκειμένου να δώσει την δυνατότητα να απαλλαγεί από την φασιστική ηγετική ομάδα Σαμαρά. Κι έτσι να αλλάξει η κεντρική πολιτική. Με τον ίδιο τρόπο που η καραμανλική τάση μέσα στη ΝΔ επέτρεψε στον  Σαμαρά να αλώσει το συγκεκριμένο κόμμα, για να γλυτώσει η ίδια από τις τεράστιες πολιτικές και ποινικές ευθύνες που έχει για το γεγονός ότι οδήγησε στην χρεοκοπία την Ελλάδα, έτσι και τώρα εξασφαλίζει τα νώτα της σημερινής ηγετικής ομάδας για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Ταυτόχρονα, οι εκλογές αυτές μετεξελίχθησαν από την συγκυβέρνηση σε ένα πρωτοφανές παζάρι ψήφων. Ξοδεύτηκαν τεράστια ποσά από το κρατικό ταμείο για τους υποψηφίους της συγκυβέρνησης, την μαζική χειραγώγηση της "κοινής γνώμης", αλλά και την ανοιχτή εξαγορά ψήφων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια ακόμη μαύρη τρύπα στον κρατικό προϋπολογισμό που καλείται να καλύψει τους επόμενους μήνες το γνωστό υποζύγιο, δηλαδή ο έλληνας φορολογούμενος. Οι πολιτευτές και οι κομματάρχες της συγκυβέρνησης δεν μοίραζαν μόνο σωρηδόν πενηντάρικα με αντάλλαγμα μια ψήφο στην κάλπη, αλλά έταζαν εξαιρέσεις από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, προστασία της ήδη πενιχρής σύνταξης, όπως και δουλίτσες σε δήμους, περιφέρειες και κράτος για τους "δικούς μας".

Από την άλλη, έχουμε μια αριστερά που έχει χάσει την πατριωτική αναφορά της, έχει χάσει κάθε αίσθηση αγώνα για την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία, αλλά και για τη δημοκρατία. Είναι μια αριστερά ιδανική για την διάσπαση και την περιχαράκωση του λαού, δωρίζοντας τα εθνικά σύμβολα της ενότητάς του στον σκοταδισμό και τον φασισμό.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε με το αίσθημα απελπισίας που διακατέχει μεγάλο μέρος του λαού που νιώθει την ανάγκη να γλυτώσει το ταχύτερο δυνατόν από την παρούσα κυβέρνηση και τις αδίστακτες πολιτικές της. Έταξε ότι αρκεί να βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και με διαφορά από τη ΝΔ ώστε να εξαναγκαστεί σε εκλογές η κυβερνώσα παράταξη. Το πέτυχε για να αποδειχθεί άμεσα ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βασίστηκε στη συνειδητή ψήφο, ούτε καν στην ψήφο διαμαρτυρίας. Επένδυσε στην ψήφο απόγνωσης του αντιμνημονιακού χώρου. Ανίκανος να διεμβολίσει τον μνημονιακό χώρο, διεμβόλισε και άντλησε ψήφους από τους αντιμνημονιακούς σχηματισμούς. Κι έτσι κατάφερε να ανακόψει τις δυνατότητες νίκης από ολόκληρο τον αντιμνημονιακό χώρο, χωρίς να επιτύχει την ζητούμενη νίκη για τον εαυτό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι εγκλωβισμένος, αφού δεν μπορεί να προκαλέσει εκλογές, όπως υποσχόταν, και ούτε διαθέτει άλλες πολιτικές δυνάμεις στις οποίες μπορεί να απευθυνθεί για να δημιουργήσει μια οιονεί κυβερνητική πλειοψηφία με αντιμνημονιακό στόχο.

Είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει την τακτική του "ώριμου φρούτου", ελπίζοντας ότι οι ζοφερές συνέπειες των πολιτικών που θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται θα οδηγήσουν στην μεταστροφή μέρους του εκλογικού σώματος προς αυτόν. Ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ που ήλπιζε σε μια γρήγορη απαλλαγή από την κυβέρνηση, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, θα πληρώσει ακριβά αυτή την τακτική. Οι πολιτικές της καταστροφής και του εξανδραποδισμού θα συνεχιστούν με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αναμένει πότε με χρόνια με καιρούς θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ώστε να αποκτήσει την πολυπόθητη κυβερνητική πλειοψηφία. Αν έρθει ποτέ.

Η ανατροπή της κυβέρνησης πήγε στις καλένδες και η πρωτοβουλία των κινήσεων παραδόθηκε στην παράταξη του μνημονίου με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην αποτελεί άμεση απειλή για τους κυβερνώντες. Το πότε θα γίνουν και με ποιους όρους θα διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές ανήκει πλέον στην συγκυβερνώσα παράταξη που διαθέτει όλα τα μέσα για να εξαναγκάσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να διαλέξει: εσαεί αντιπολίτευση, ή κάποια μορφή συγκυβέρνησης με τις δυνάμεις του μνημονίου. Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει κάνει ήδη άνοιγμα σε κάποια μελλοντική "καλή" ΝΔ και σε κάποιο "καλό" ΠΑΣΟΚ, που θα έχουν απαλλαγεί από τις κακές τωρινές τους ηγεσίες, προδικάζει πολλά.

Όλα αυτά οφείλονται στην τακτική που επέλεξε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ενδιαφέρθηκε μόνο να «μαντρώσει» τους ψηφοφόρους της στο κομματικό παχνί και τίποτε άλλο. Απέρριψε κάθε δυνατότητα ανοιχτής συμπόρευσης και συμμαχίας από τα κάτω έτσι ώστε να δοθεί διέξοδος στην οργή πλατύτερων στρωμάτων από εκείνα που εκφράζονται από την αριστερά. Επέλεξε την επιβολή κομματικών υποψηφίων, συχνά φυτευτών, με αποτέλεσμα την συντριβή τους στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Επέλεξε την τακτική της αυτοδυναμίας με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να διατηρήσει ούτε καν τους ψήφους που είχε πάρει τον Ιούνιο του 2012. Η διαρροή από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τέτοια, που αν δεν υπήρχε η αναπλήρωση από ψηφοφόρους των άλλων αντιμνημονιακών σχημάτων, οι οποίοι υπό καθεστώς απελπισίας τον ψήφισαν, ίσως να μην έφτανε ούτε καν το 20%.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο αμφίσημος πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έπεισε, αλλά οδήγησε και σε τέτοιες πολώσεις που κάνει αδύνατη μια ευρύτερη συσπείρωση αντιμνημονιακών δυνάμεων με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων πριν είναι πολύ αργά. Η κυβερνώσα παράταξη παρά την πολύ σημαντική εκλογική φθορά που έχει υποστεί, γνωρίζει πολύ καλά το δώρο που της πρόσφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε "ταβάνι" λεηλατώντας εκλογικά τους οιονεί συμμάχους του. Κι επομένως δεν μπορεί να αποτελέσει άμεση απειλή για τους κυβερνώντες. Τουλάχιστον με όρους εκλογών.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιδιώκει κάποια συνεργασία με άλλους σχηματισμούς από  το αντιμνημονιακό τόξο. Γι' αυτό και τορπίλισε κάθε δυνατότητα συνεργασίας από τα κάτω στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές με σκοπό να επιβληθεί ο κομματικός μηχανισμός. Έστω κι αν της στοίχισε ακριβά στα εκλογικά αποτελέσματα. Ψάχνει μόνο για υποταχτικούς. Δηλαδή για όσους προσελκύονται από το ενδεχόμενο της νομής της εξουσίας και με αντάλλαγμα κάποιον θώκο "ξεχνούν" θέσεις, αρχές, και διακηρύξεις. Οι κυβερνώντες το γνωρίζουν και αισθάνονται ασφαλείς.

Ταυτόχρονα, το εκλογικό αποτέλεσμα για την ευρωβουλή ήρθε σαν αποτέλεσμα μιας μακράς περιόδου κινηματικής άπνοιας. Η τελευταία ελπιδοφόρα αναλαμπή όπου πλατύτερες μάζες κινητοποιήθηκαν με την ελπίδα μιας γρήγορης ανατροπής της κυβέρνησης και των πολιτικών της, ήταν το κλείσιμο της ΕΡΤ. Οι κομματικοί μηχανισμοί όμως, μαζί με τις γνωστές συνδικαλιστικές αγκυλώσεις, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στο να δεχθεί μια ακόμη ήττα ο κόσμος που ήθελε να κινητοποιηθεί. Από κει και πέρα κάθε σκίρτημα κινήματος, ή μαζικής πρωτοβουλίας, αντιμετωπίστηκε με όρους διάλυσης, ή ποδηγέτησης από τους κομματικούς μηχανισμούς σε συνδυασμό με τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Θανατώθηκε κάθε αγωνιστική διάθεση. Πάνω απ' όλα το κόμμα. Κι έτσι στο βωμό του κόμματος, θυσιάσθηκε και η τελευταία ικμάδα μαχητικού φρονήματος στον λαό.

Η μια μεθοδευμένη ήττα πάνω στην άλλη, η εγκατάλειψη και καταδίκη των όποιων ριζοσπαστικών λαϊκών διεκδικήσεων, ειδικά σε ότι αφορά το χρέος, το νόμισμα, την ΕΕ, έπεισαν την μεγάλη πλειοψηφία ότι δεν έχει κανένα νόημα ούτε η κινητοποίηση, ούτε ο αγώνας. Η ηττοπάθεια και το δόγμα "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω" άρχισε να κυριαρχεί στην κοινωνία. Η πολιτική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε σοβαρό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή, μιας και ακολούθησε τη γνωστή τακτική του "μην ανησυχείτε, θα έρθω εγώ και θα σας βολέψω". Κι έτσι κάθε εκδήλωση αγώνα εκφυλίστηκε σε κομματικό παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ, ή συνθλίφτηκε από τον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ. Ενώ η συνδικαλιστική γραφειοκρατία φροντίζει όπως πάντα μόνο για τον εαυτό της με κινητοποιήσεις εκτόνωσης.

Υπό αυτές τις συνθήκες η μεγάλη πλειοψηφία προσήλθε στις κάλπες απογοητευμένη πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε κι επομένως βολεύτηκε είτε με τις υποσχέσεις της κυβερνώσας παράταξης, είτε με τις υποσχέσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Έστω κι αν και στις δυο περιπτώσεις, είναι φρούδες υποσχέσεις. Υπήρχαν κι αυτοί που θέλησαν να τιμωρήσουν τα κόμματα του νέου διπολισμού ψηφίζοντας κόμματα που προσωποποιούν ως αντιπολίτευση το πλήρες αδιέξοδο. Τι μπορεί να ελπίζει κανείς ψηφίζοντας ΧΑ; Μόνο να εκφράσει το «άει σιχτίρ» και τίποτε περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και για την ψήφο στο ΚΚΕ. Πρόκειται για ψήφους που δεν εμπεριέχουν καμιά ελπίδα να αλλάξει οτιδήποτε, δεν διεκδικούν τίποτε, θέλουν μόνο να τιμωρήσουν τους πάντες και μάλιστα τυφλά.

Έτσι ψηφίζουν κόμματα που συνιστούν ως αντιπολίτευση την πολιτική εγγύηση ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να πέσει και η πολιτική των μνημονίων δεν πρόκειται να αποτραπεί, αφού αυτά δεν θα θέσουν καν την πτώση της κυβέρνησης στην ημερήσια διάταξη κι επομένως δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ελπίδα να αλλάξει κάτι. Πρόκειται για πολιτική αυτοχειριασμού. Ψηφίζουν για να εκδικηθούν τους πάντες, μαζί και τον εαυτό τους. Αυτό και μόνο. Και η νοοτροπία αυτή είναι ιδανική για να εκθρέψει ολοκαυτώματα σαν τον εμφύλιο, καταστάσεις σαν αυτή της σημερινής Ουκρανίας.

Το γεγονός αυτό μαζί με τη μεγάλη διασπορά ψήφων σε κόμματα και κομματίδια δίχως ταυτότητα και περιεχόμενο, τη σημαντική αποχή, αλλά και την ανάδειξη ενός ανύπαρκτου κόμματος, που αποκαλείται Ποτάμι, στην ευρωβουλή, υποδηλώνουν μια κοινωνία σε υποχώρηση και κατάρρευση. Μια κοινωνία που στρώματά της έχουν ήδη αρχίσει να παραδίνονται στα πιο στοιχειώδη και πιο επικίνδυνα ένστικτα του ανθρώπου, λίγο πριν αυτός αποκτηνωθεί παντελώς. Τα στρώματα αυτά δεν ξέρουν πλέον ή ακόμα χειρότερα αδιαφορούν για το τι σημαίνει δημοκρατία και τι δικαιώματα. Κι επομένως δεν μπορούν να αντιληφθούν ούτε καν τι πρέπει να υπερασπιστούν. Μοιάζουν σαν τους αγράμματους που αδιαφορούν παντελώς και εχθρεύονται τη γραφή και την ανάγνωση. Ζουν απλά για να ζουν και το θεωρούν φυσιολογικό. Γι' αυτό και πέφτουν θύματα των βαθύτερων προκαταλήψεών τους, αλλά και της μόδας, όπως αυτή διαμορφώνεται από τους διαμορφωτές της "κοινωνίας του θεάματος"».

«Το αποτέλεσμα των εκλογών επιτείνει το συνολικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο της χώρας. Ο ελληνικός λαός και η χώρα είναι πολύ πιο εκτεθειμένοι στις πολιτικές εξανδραποδισμού, χωρίς καν να διαθέτει επίσημη αντιπολίτευση ικανή να υπερασπιστεί ακόμη και τα πιο στοιχειώδη. Βρίσκεται στη πιο δεινή θέση από την αρχή της νέας κατοχής. Το ΕΠΑΜ οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες τέτοιες που να θέτουν προ των ευθυνών τους όλους εκείνους που μιλούν εναντίον της μνημονιακής πολιτικής».

2. Οι δικές μας ευθύνες για το δυσμενές αποτέλεσμα.

Όπως αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση της Π.Γ., «σ' αυτές τις συνθήκες το ΕΠΑΜ δεν κατόρθωσε να πείσει ότι αποτελεί άμεση εναλλακτική επιλογή για τη σημερινή συγκυρία. Παρά το γεγονός ότι διεύρυνε την επιρροή του σε πολύ πλατειά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αυτό δεν μπόρεσε να καταγραφεί στην κάλπη. Το ΕΠΑΜ μιλούσε και μιλά για την ενότητα του ελληνικού λαού, σε μια εποχή όπου η κοινωνία πολώνεται σε αριστερά και δεξιά. Προτάσσει το πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον, όταν πλατιά στρώματα δεν ξέρουν καν τι σημαίνει πατρίδα και δημοκρατία. Ζητά να πάρει την υπόθεση ο λαός στα χέρια του σε μια περίοδο όπου κυριαρχεί η ηττοπάθεια και "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω". Υπερασπίζεται και οργανώνει αγώνες σε μια περίοδο όπου οι περισσότεροι έχουν χάσει κάθε ελπίδα. Μιλά και επιμένει σε μια επανάσταση προσωπικής αξιοπρέπειας, όταν οι περισσότεροι ωθούνται στην αναξιοπρέπεια για να επιβιώσουν, ή για να αναδειχθούν. Απευθύνεται στο νου, στην κοινή λογική και την γνώση, όταν κυριαρχούν τα συναισθήματα, του φόβου και της απελπισίας.  

Επίσης το ΕΠΑΜ, παρά τις επίμονες προσπάθειές του, δεν κατόρθωσε να πετύχει την οργάνωση κοινής δράσης ανάμεσα στις ευρύτερες δυνατές δυνάμεις με κοινά αιτήματα. Με αποτέλεσμα να μην καταστεί δυνατό να διασωθούν κινήματα και μαζικές δράσεις που θα μπορούσαν να δώσουν πνοή και ελπίδα στα πιο καθημαγμένα στρώματα του λαού. Το γεγονός ότι δυνάμεις και σχήματα όπως ΑΝΤΑΡΣΥΑ και "κόμματα της δραχμής", που στάθηκαν εναντίον της κοινής δράσης θέτοντας ιδεολογικά προσκόμματα, συντρίφτηκαν εκλογικά, ίσως να συνιστά ένα αναγκαίο σοκ νηφαλιότητας.

Η μαζική δράση του ΕΠΑΜ δεν έχει την αναγκαία συνέπεια, ούτε έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο εκείνο που να επιτρέπει την κινητοποίηση λαϊκών στρωμάτων για τα πιο ζωτικά τους αιτήματα. Οι αδυναμίες και οι υστερήσεις στους τομείς αυτούς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο όταν έφτασε η ώρα της κάλπης, καθώς το εκλογικό σώμα στις περισσότερες περιοχές της χώρας  δεν είχε πρόσφατη εμπειρία αγώνων τέτοιων ώστε να ξέρει πώς δρα το Μέτωπο.

Παρά την σημαντική οργανωτική ανάπτυξη του ΕΠΑΜ όλο το προηγούμενο διάστημα, το Μέτωπο δεν έχει κατορθώσει ακόμα να αναπτύξει την πολιτική του δουλειά σε ανάλογο επίπεδο για όλους τους τομείς και τους πυρήνες του. Δεν έχει κατακτηθεί ακόμη ενιαίος τρόπος και επίπεδο δουλειάς μέσα στην κοινωνία από όλες τις οργανωμένες δυνάμεις του Μετώπου. Κι αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για το επόμενο διάστημα».

Οι παραπάνω δημόσιες διαπιστώσεις τις Πολιτικής Γραμματείας δεν αποτελούν προσπάθεια εξωραϊσμού και αποφυγής των ευθυνών για την ήττα. Το αποτέλεσμα ήταν δυσμενές και μη αναμενόμενο και προφανώς πέραν των γενικών πολιτικών διαπιστώσεων, οφείλουμε να σκύψουμε και να εξετάσουμε σε βάθος το τι πήγε «στραβά», ποιες ήταν οι ασυνέπειες στην πολιτική μας, που κάναμε λάθος, να αποδώσουμε, αν χρειαστεί τις ευθύνες εκεί που ανήκουν  κ.ο.κ.

2.1. Το πρώτο λάθος που οφείλουμε να δούμε, είναι, ότι δεν εκτιμήσαμε σωστά το περιβάλλον μέσα στο οποίο κληθήκαμε να κινηθούμε. Μας είχε δημιουργηθεί η εντύπωση, ότι το βουβό κλίμα που επικρατούσε, όλο το διάστημα πριν τις εκλογές, υπέκρυπτε οργή, θυμό και έντονη διάθεση ανατροπής, το οποίο θα εκδηλώνονταν με κάθε τρόπο στις εκλογές. Το εκλογικό αποτέλεσμα, συνολικά, δεν επιβεβαίωσε αυτήν την εκτίμηση. Έτσι, μολονότι απευθυνόμασταν στη λογική του κόσμου, τον καλούσαμε σε αγώνες και στις συνεπαγόμενες θυσίες. Υπολογίζαμε ότι ένα, τουλάχιστον μεγάλο, κομμάτι του ήταν έτοιμο γι’ αυτό. Υποβαθμίσαμε έτσι, έναν λόγο που θα έδινε άμεση προοπτική και ελπίδα, παρά την έγκαιρη από τον Ιανουάριο κιόλας παρουσίαση του προγράμματός μας. Με τον τρόπο αυτό παραμείναμε ανοικτοί στο «ψηφίζουμε και φεύγουν» του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως ακόμη και μέλη μας να προτίμησαν την «ευκολία» του «να φύγουν τώρα αυτοί και μετά βλέπουμε».

Οι προειδοποιήσεις μας για τη σταδιακή ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάγκη ύπαρξης ενός δημοκρατικού και πατριωτικού αντίβαρου που θα εγγυούνταν μια ευνοϊκότερη πορεία για τον τόπο και τον λαό δεν πέρασαν στον κόσμο. Αντίθετα, πολλές φορές μας έφεραν αντιμέτωπους με την κριτική, ότι δήθεν δεν επικεντρώνουμε στην πτώση της κυβέρνησης, αλλά προσπαθούμε να ανακόψουμε το ρεύμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Μολονότι απεδείχθη από το αποτέλεσμα, ότι τέτοιο ρεύμα δεν υπήρχε ευρύτερα στην κοινωνία και η όλη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να πολώσει το κλίμα σε βάρος κυρίως των μικρότερων αντιμνημονιακών δυνάμεων, πράγμα που πέτυχε και σε βάρος του Ε.Πα.Μ., χωρίς να καταφέρει να δημιουργήσει πραγματικό ρεύμα αλλαγής μέσα στην κοινωνία. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε όλοι τι θα συνέβαινε, αν τον είχαμε αφήσει εντελώς στο απυρόβλητο της κριτικής μας, θα ψάχναμε να βρούμε και τη δική μας ψήφο. Από την άλλη, είναι αλήθεια, ότι πολλοί ενοχλούνται από τη ρητορική και τη σκληρή κριτική, αλλά πολύ λίγοι κάνουν τον κόπο να σκεφτούν κατά πόσο η κριτική μας είναι βάσιμη και σε ποιο βαθμό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που βεβαίως οι περισσότεροι την αντιλαμβάνονται, ανεξάρτητα της δικής μας κριτικής, αλλά δεν θέλουν να την παραδεχτούν, γιατί τους χαλάει το «όνειρο» και ψάχνουν για αποδιοπομπαίους σε αυτούς που ασκούν την κριτική. Είναι ένα ζήτημα όμως, που επικοινωνιακά έπρεπε να το είχαμε λάβει υπ’ όψιν μας και από εδώ και πέρα οφείλουμε να το λαμβάνουμε.

Το δεύτερο λάθος που κάναμε, ήταν, ότι υπερεκτιμήσαμε τις δυνατότητες της οργάνωσης να διεισδύει στο κοινωνικό σώμα και να προβάλει με ένα θετικό τρόπο τα προτάγματά μας. Όπως εξ άλλου αναφέρουμε παραπάνω, οι πυρήνες μας πανελλαδικά, εκτός συγκεκριμένων πολύ θετικών περιπτώσεων, δεν κατάφεραν να ανοιχτούν στην κοινωνία, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες πολλών από τα μέλη μας. Οι πυρήνες, κατά κανόνα, παρέμειναν ολιγομελείς με μικρή διείσδυση στις τοπικές κοινωνίες, πράγμα που αποδεικνύει ο αργός ρυθμός ενσωμάτωσης νέων μελών και φίλων του Μετώπου. Έτσι, σε πολλές περιοχές της χώρας υπήρξε αδυναμία ανταπόκρισης των τοπικών οργανώσεων στις ανάγκες ενός τέτοιου προεκλογικού αγώνα. Όπου υπήρχαν άτομα με διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο και προπαντός με δυνατότητα ανάληψης πρωτοβουλιών, εκεί τα πράγματα παρουσιάζονται πολύ καλύτερα από το σύνολο. Η οργάνωση, αν και έχει κάνει άλματα προς τα εμπρός και προς την κατάκτηση της εσωτερικής της συνοχής, οργανωτικά και πολιτικά, αποδεικνύεται από τα πράγματα, ότι παραμένει ανεπαρκής για τις ανάγκες της περιόδου που ζούμε, πολύ περισσότερο για τους στόχους περί ανατροπής του καθεστώτος που έχουμε βάλει ως πρωταρχικούς. Βεβαίως, η κύρια ευθύνη δεν βαρύνει τις οργανώσεις, αλλά προπαντός τα κεντρικά συντονιστικά όργανα που απέτυχαν στην εποπτεία και τον συντονισμό των τομέων και των πυρήνων ανά την Ελλάδα, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις μένουν χωρίς ουσιαστική βοήθεια και αρωγή από το κέντρο, παραμένουν εσωστρεφείς, περιμένοντας μια επίσκεψη του σ. Καζάκη για να δραστηριοποιηθούν. Θα ήμασταν, όμως, άδικοι αν παραγνωρίζαμε το γεγονός της παντελούς έλλειψης πόρων, αλλά και διαθέσιμου χρόνου, από τις συναγωνίστριες και τους συναγωνιστές των κεντρικών οργάνων, αλλά και των πυρήνων που υπερβάλουν στη προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στα πολύ απαιτητικά τους καθήκοντα. Το Ε.Πα.Μ. δεν διαθέτει επαγγελματικά και έμπειρα πολιτικά στελέχη. Όλοι μας προσφέρουμε εθελοντικά, συνήθως από το υστέρημα και πολλές φορές επάνω από τις αντικειμενικές μας δυνατότητες. Λαμβάνοντας αυτά υπ‘ όψιν και τηρουμένων των αναλογιών, διαθέτουμε μια πολύ καλή βάση εκκίνησης της νέας μας προσπάθειας στο εξής.

2.2. Μια επικοινωνιακή πολιτική που ποτέ δεν υπήρξε.

Μια σημαντική αδυναμία που παρουσιάστηκε, ήταν η έλλειψη, τελικά, μιας πολύ καλά επεξεργασμένης επικοινωνιακής πολιτικής, απόλυτα συμβατής με τον χαρακτήρα του Μετώπου, των πραγματικών δυνατοτήτων που είχαμε για την ανάπτυξή της -που μάλλον υπερεκτιμήσαμε- μέσω των παραδοσιακών τρόπων, του διαδικτύου, αλλά και των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, καθώς και των μηνυμάτων που θέλαμε να δώσουμε στο εκλογικό σώμα. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός, ότι είχαμε εθελοντική προσφορά από επικοινωνιολόγο φίλη του Ε.Πα.Μ. που έθεσε την ομάδα της στη διάθεσή μας και την οποία οφείλουμε να ευχαριστήσουμε για την προσφορά της.

Όμως, υπήρξε αδυναμία συντονισμού, παρατηρήθηκε έλλειψη αμφίδρομης πληροφόρησης της ομάδας που επιφορτίστηκε την επικοινωνιακή στρατηγική με την Πολιτική Γραμματεία, δεν μεταφέρθηκε σωστά στην ομάδα των επικοινωνιολόγων το τι είναι πραγματικά και τι θέλει το Ε.Πα.Μ., ποια είναι τα πραγματικά διαθέσιμα μέσα για την επικοινωνιακή προβολή των θέσεών του, οι διαθέσιμοι πόροι του, η διαμόρφωση του εσωτερικού του μετώπου κτλ.

Έτσι, η επικοινωνιακή πρόταση που παρουσιάστηκε στην ολομέλεια της ΚΕΕΔ και κατ’ επέκταση στην Π.Γ. τη Μεγάλη Τρίτη, έχοντας ξοδευτεί πολύτιμος χρόνος, δεν ήταν αντάξια των περιστάσεων, προκάλεσε αντιδράσεις, ενώ υπήρξε πλήρης αποσυντονισμός λόγω των εορτών του Πάσχα. Η προσπάθεια να καλυφθεί εκ των ενόντων το κενό δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ενώ το κεντρικό μότο «Σκέψου - αποφάσισε - κάνε το επόμενο βήμα» ήταν αρκετά καλό ως σκελετός, δεν επενδύθηκε σωστά, με συνέπεια το μήνυμα που θέλαμε να δώσουμε, να μην φτάσει ποτέ στον πολύ κόσμο. Η αφαιρετική τεχνοτροπία που ακολουθήθηκε, ενδεχομένως πρόσφορη για κόμματα πολύ γνωστά και με ισχυρά μέσα προβολής, αποδείχθηκε ακατάλληλη για έναν πολιτικό φορέα με μικρή αναγνωρισιμότητα και πενιχρά μέσα προβολής όπως το Ε.Πα.Μ.. Μολονότι το γεγονός αυτό, καθώς και η αναγκαιότητα εκπομπής καθαρού και ισχυρού μηνύματος με όλα τα μέσα που διέθετε το Μέτωπο, είχε επισημανθεί εξ αρχής, δεν ελήφθη τελικά υπ’ όψιν από τους υπεύθυνους της επικοινωνιακής πολιτικής.

Στην ίδια λογική λειτουργώντας οι υπεύθυνοι της επικοινωνίας, έδωσαν το μεγαλύτερο βάρος στη προβολή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κυρίως τα ραδιοτηλεοπτικά και το διαδίκτυο. Παραγνωρίστηκε η αξία της διαπροσωπικής επαφής σε κάθε επίπεδο, η αναγκαιότητα προσέγγισης του κόσμου με παραδοσιακές μεθόδους πόρτα την πόρτα και με τη φυσική παρουσία όλων των στελεχών, των υποψηφίων και του ίδιου προσωπικά του επικεφαλής του συνδυασμού. Έτσι, ανετράπη το έγκαιρα διαμορφωμένο, από τον υπεύθυνο της Π.Γ., πρόγραμμα περιοδειών του σ. Καζάκη, ενώ ουδέποτε υπήρξε κεντρικά οργανωμένο πρόγραμμα περιοδειών των υποψηφίων και κλιμακίων στελεχών του Μετώπου και ουδέποτε γνωρίσαμε, αν μια περιοχή της χώρας καλύφθηκε επαρκώς, ή παρέμεινε εντελώς ακάλυπτη από την παρουσία του Ε.Πα.Μ.. Τα πάντα αφέθηκαν, επί της ουσίας, στις προσωπικές πρωτοβουλίες των υποψηφίων του συνδυασμού και στη δουλειά των κατά τόπους πυρήνων.

Στην πορεία ανακαλύφθηκε αυτό που εξ αρχής είχε επισημανθεί, ότι δηλαδή τα κεντρικά μέσα ενημέρωσης δεν είχαν καμιά διάθεση να μας παραχωρήσουν χώρο και χρόνο παρουσίασης των απόψεών μας, ενώ ακόμα και ο σ. Καζάκης παρουσιάστηκε μόνο τρείς φορές και για λίγο σε κεντρικά μέσα. Έτσι, εκ των ενόντων, υπήρξε προσπάθεια να πραγματοποιηθούν κάποιες από τις αρχικά προγραμματισμένες περιοδείες του σ. Καζάκη, αλλά είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος, ενώ έμειναν ακάλυπτες και τεράστιες περιοχές της Αττικής κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και της ευαίσθητης β’ Αθήνας, αφού τελικά είχε κονιορτοποιηθεί κυριολεκτικά ο όποιος προγραμματισμός δράσεων και προσέγγισης του κόσμου, εκτός ορισμένων κεντρικών ομιλιών στην Ηλιούπολη, τη Λαμπρινή, τον Πειραιά και τη Νέα Ερυθραία. Το βάρος τελικά έπεσε στους πυρήνες που κάλυψαν τις περιοχές ευθύνης τους με κιόσκια, μοίρασμα υλικού και διάφορες δράσεις αυτενεργώντας κατά κανόνα, μεγάλες όμως και πολυπληθείς περιοχές έμειναν ακάλυπτες.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι δεν υπήρξαν συνοδευτικά του κεντρικού μας συνθήματος, που θα έδιναν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της πρότασής μας, με συνέπεια να υπάρξει αυτοσχεδιασμός από διάφορες πλευρές. Επίσης, παρά τις φιλότιμες και τις εργώδεις προσπάθειες των συναγωνιστών της ΕΕΔΙ δεν υπήρξαν έγκαιρα ραδιοτηλεοπτικά μηνύματα για την προβολή του Ε.Πα.Μ. κυρίως μέσω του διαδικτύου, αφού για τα ΜΜΕ η προβολή μας ήταν οικονομικά αδύνατη. Τελικά μόλις την τελευταία εβδομάδα προβλήθηκαν κάποια μέσω διαδικτύου.

Τον web ραδιοτηλεοπτικό σταθμό μας δεν καταφέραμε να τον λειτουργήσουμε, όπως θα έπρεπε, παρά την επένδυση σε εξοπλισμό, αλλά κυρίως σε πολύτιμο χρόνο των συναγωνιστών μας της ΕΕΔΙ. Ουσιαστικά υπήρξαν κάποιες σποραδικές μεταδόσεις της «ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΑΕ» και τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές, οι μεσημεριανές ραδιοφωνικές εκπομπές με υποψηφίους. Ουσιαστικά, ένα μέσο που θα μπορούσε να αποτελέσει την αιχμή της προβολής μας, παρέμεινε ανεκμετάλλευτο. Πρωτεύει η ανάγκη για την από εδώ και πέρα μεγιστοποίηση της προσπάθειας για ενεργοποίησή του.

Η προσπάθεια που καταβλήθηκε μέσω διαδικτύου δεν φαίνεται ότι απέδωσε τα αναμενόμενα, ενώ το κύριο βάρος δόθηκε στο fb και στη νέα ιστοσελίδα «σκέψου επάμ», που όμως ήλθε πολύ αργά για να μπορέσει να καθιερωθεί και να λειτουργήσει αποτελεσματικά ως πομπός των μηνυμάτων του Μετώπου στο διαδίκτυο.   

2.3. Η παρουσία μας στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.

Όσον αφορά στην παρουσία μας στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα παρουσιάζεται διπλή εικόνα. Στα επαρχιακά μέσα, όπου οι πυρήνες λειτουργούν, υπήρξε σχετικά ικανοποιητική παρουσία του Ε.Πα.Μ. από τοπικά στελέχη μας, υποψηφίους, αλλά και του ίδιου του Δ. Καζάκη στη διάρκεια των περιοδειών. Στο κέντρο, πέραν των τριών ολιγόλεπτων παρουσιάσεων του Δ. Καζάκη, ελάχιστος χρόνος διατέθηκε στο Ε.Πα.Μ. και μάλιστα κατά κανόνα ακατάλληλες ώρες.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι πάρα αυτό που νομίζουν διάφοροι συναγωνιστές, η παρουσία μας στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ήταν και είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Υπάρχει ουσιαστικός αποκλεισμός. Επίσης, όπου εξ ανάγκης λόγω της διακομματικής, κληθήκαμε να συμμετέχουμε σε εκπομπές, αυτό έγινε κατά κανόνα με τους δυσμενέστερους δυνατούς όρους γι’ εμάς. Από την άλλη, απεδείχθη στην πράξη, ότι ακόμα και πρόσωπα και σχηματισμοί που είχαν συστηματική προβολή από τα μέσα, όπως η «Δραχμή» και ο Θ. Κατσανέβας, ή το «Σχέδιο Β’» και ο Α. Αλαβάνος, καταποντίστηκαν εκλογικά. Συνεπώς, αλλού θα πρέπει να ψάξουμε τα αίτια της εκλογικής μας αποτυχίας και όχι με βάση το άγχος που διακατέχει κάποιους συναγωνιστές μας για αναγνωρισιμότητα μέσω των ΜΜΕ.

Αλλά πέραν αυτού, οφείλουμε, επίσης, να παρατηρήσουμε μια ανισομέρεια στην κατανομή του χρόνου μεταξύ των υποψηφίων. Όχι βέβαια γιατί έπαιξε ρόλο στην τελική διαμόρφωση του αποτελέσματος, αλλά γιατί δημιούργησε τριβές και χάλασε το συναγωνιστικό κλίμα, επηρεάζοντας έτσι έμμεσα και την προς τα έξω εικόνα μας. Δεν αναφερόμαστε βέβαια στους συνεργαζόμενους, οι οποίοι είχαν τον δικό τους τρόπο παρουσίασης, αλλά στους υποψηφίους μέλη μας. Το λογικό θα ήταν να αποφασίζεται κεντρικά το ποιος θα εκπροσωπήσει το Μέτωπο και που, με κάποια διαφανή κριτήρια και με προσπάθεια ισομερούς προβολής το δυνατόν περισσοτέρων υποψηφίων, με σκοπό επίσης να σπάσει η εντύπωση ότι το Ε.Πα.Μ. είναι ο Καζάκης και κάποιοι παρακολουθητές του. Αντ’ αυτού, παρατηρήθηκε η συστηματική προβολή δύο συγκεκριμένων υποψηφίων σε εκπομπές με μεγαλύτερη σχετικά τηλεθέαση, ή ακροαματικότητα και η μηδαμινή προβολή άλλων, ή ορισμένων σε μεταμεσονύκτιες εκπομπές. Με δεδομένο λοιπόν, ότι ο διατιθέμενος χρόνος ήταν, όπως είχε προβλεφθεί, ελάχιστος και υπήρξαν παράπονα μεροληπτικής μεταχείρισης, η Π.Γ., προσπάθησε με επιστολή της προς όλους τους υποψηφίους να ζητήσει οι παρουσιάσεις στελεχών στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα να ελέγχονται και να εγκρίνονται από το Γραφείο Τύπου σε συνεργασία με την Π.Γ.. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις, ευτυχώς μεμονωμένες, ότι δήθεν η παρέμβαση της Π.Γ. ανατρέπει την επικοινωνιακή στρατηγική του Μετώπου, εκτοξεύτηκαν απειλές του τύπου «…έχουμε να πούμε πολλά μετά τις εκλογές» και ούτε λίγο, ούτε πολύ, η Π.Γ. κατηγορήθηκε για παλαιοκομματισμό και φασιστικές αντιλήψεις.

Στην πραγματικότητα συνέβη το αντίθετο. Η Π.Γ. δείχνοντας υπερβολική εμπιστοσύνη στους υπεύθυνους των επί μέρους τμημάτων, άφησε χώρο για δημιουργία στεγανών, αυτονόμηση τους και λειτουργία τους παρά και ενάντια στις αρχές και τις θέσεις του Μετώπου, με τελική παρέμβαση της Π.Γ. πυροσβεστικά και όχι πάντα με επιτυχία.

Στο Ε.Πα.Μ. όμως αν κάτι θέλουμε να πούμε ότι μας διαχωρίζει από τους άλλους φορείς, κόμματα κλπ είναι η τήρηση αρχών και οι ηθικές αξίες. Πολλοί τα ξεχνάνε αυτά και φτάνουν στο σημείο να ισχυρίζονται και μάλιστα ανοιχτά, ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Έτσι, είδαμε τον τελευταίο καιρό άσχημες συμπεριφορές, ευτυχώς από ελάχιστους μωροφιλόδοξους, που έδειξαν τον χαραχτήρα τους και τη βουλιμία τους για εξουσία. Όμως στο Ε.Πα.Μ. δεν ενταχθήκαμε για να υπηρετήσουμε αυτόν τον σκοπό. Ευτυχώς το παράδειγμα τους δεν το ακολούθησε η μεγάλη πλειοψηφία. Υπάρχουν μόνο συναγωνιστές που μη γνωρίζοντας το τι ακριβώς συμβαίνει και μη μπορώντας να εξηγήσουν τα πράγματα και έχοντας μοναδικό συγκριτικό στοιχείο αυτό της εικόνας που τους παρουσίασαν στην TV, σπεύδουν να ταχθούν και να πάρουν θέση. Σαφώς εδώ υπάρχει ευθύνη σε όσους φρόντισαν να καλλιεργήσουν αυτήν την εικόνα σε βάρος άλλων συναγωνιστών και μάλιστα όταν έγκαιρα τους επισημάνθηκαν αυτές οι απαράδεκτες ενέργειες.

Τα αναφέρουμε αυτά γιατί πιστεύουμε, ότι αποτέλεσαν το κύριο μελανό σημείο της πορείας των εκλογών που υποκρύπτει, ίσως, σκοπιμότητα. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Η προσπάθεια όλων μας, των παλαιοτέρων και στο κίνημα και στην ηλικία είναι, να δώσουμε την ευκαιρία να βγαίνουν νέοι μπροστά για να συνεχίσουν και να προάγουν την κατάσταση που υπάρχει και να την οδηγήσουν σε καλλίτερα αποτελέσματα. Όμως δεν είμαστε διατεθειμένοι, ό,τι κτίστηκε με τόσους κόπους και αγώνες, να το αφήσουμε να εκφυλιστεί έτσι με διαβολές, εισοδισμούς και άλλα. Υπάρχουν σίγουρα άξιοι συνεχιστές, αλλά και διαδικασίες για την ανάδειξη των σεμνότερων και των καλλίτερων, όχι όμως των επιτηδευμένων. Είμαστε βέβαιοι ότι το ίδιο το ΕΠΑΜ και τα μέλη του, θα προστατέψουν αυτό που δημιούργησαν, με κάθε θυσία που μπορεί να χρειαστεί.

3. Η συγκρότηση και λειτουργία της Κεντρικής Επιτροπής Εκλογικών Διαδικασιών (ΚΕΕΔ)

Τη Δευτέρα 10 Μαρτίου συνήλθε σε πρώτη συνεδρίαση και συγκροτήθηκε η Επιτροπή Εκλογικών Διαδικασιών (ΚΕΕΔ), στην ουσία Επιτροπή Εκλογικού Αγώνα, που δημιούργησε η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ. στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της και σύμφωνα με αντίστοιχη απόφαση του ΕΣΣ, προκειμένου να επιληφθεί τη διεκπεραίωση όλων των  θεμάτων  που σχετίζονταν με τις επερχόμενες, τότε, ευρωεκλογές και μόνο με αυτές. 

Στην ΚΕΕΔ συμμετείχαν με εκπρόσωπό τους και με τυχαία σειρά στην αναγραφή:

1. Η Ομάδα  Επικοινωνιολογίας.

2. Η Επιτροπή Επικοινωνίας και Διαδικτύου.

3. Το Γραφείο Τύπου.

4. Το Δημιουργικό Τμήμα.

5. Οι Διεθνείς Σχέσεις.

6. Η Επιτροπή Νομικής Αλληλεγγύης  (Νομικό Τμήμα του ΕΠΑΜ)

7. Εκπρόσωποι του Οργανωτικού Γραφείου και της Π.Γ.

8. Εκπρόσωπος της Οικονομικής Επιτροπής.

9. Μεμονωμένοι συναγωνιστές και συναγωνίστριες με προηγούμενη παρόμοια εμπειρία. 

Επικεφαλής της ΚΕΕΔ τέθηκαν οι συντονιστές της Π.Γ. σ. Κυπριώτης και Κουμαρέλλας.

Συγκροτήθηκε Γραμματεία της ΚΕΕΔ και της παραχωρήθηκε ξεχωριστό e-mail (epam.keed@gmail.com) προκειμένου όλες οι επικοινωνίες μαζί της να γίνονται δια μέσου της ειδικής αυτής γραμματείας.

Με χρονολογική σειρά η συγκρότηση της ΚΕΕΔ προέκυψε μετά από:

4 ΝΟΕ.2013:  Εισήγηση από τον Α΄ Συντονιστή της ΠΓ για να υλοποιηθεί η απόφαση του 2ου ΕΣΣ για τη συγκρότηση επιτροπής εκλογικών διαδικασιών από την ΠΓ, για τις επερχόμενες και πιθανολογούμενες εκείνη την περίοδο τριών(3) εκλογικών αναμετρήσεων, με ταυτόχρονη υπενθύμιση της πολιτικής συμμαχιών του Μετώπου, καθώς και δικαιολογητικών απόψεων για κάθε μία από τις εκλογικές μάχες (Δημοτικές/Περιφερειακές-Ευρωεκλογές/Εθνικές).

12 ΔΕΚ.2013:  Αναφορά  της ΠΓ προς τους Πυρήνες του ΕΠΑΜ, σχετικά με το μηχανισμό εκλογικής ετοιμότητας (Τι περιλαμβάνει ο μηχανισμός-προσωπικό, εγκαταστάσεις, υλικά-  Ποια είναι η στρατηγική και η τακτική που θα ακολουθηθεί -ανάλυση δικαιολογητικών απόψεων για κάθε είδος εκλογών, κάλεσμα των πυρήνων για την έναρξη πολιτικού διαλόγου και διαμόρφωση διαφόρων προτάσεων).

16 ΙΑΝ.2014: Έκδοση νέου ενημερωτικού-επεξηγηματικού Σημειώματος προς τους Πυρήνες σχετικά με την πρόταση καθόδου του ΕΠΑΜ στις Ευρωεκλογές.

20 ΦΕΒΡ.2014: Καθολική ψηφοφορία των μελών των Πυρήνων του ΕΠΑΜ και αποτελέσματα της ψηφοφορίας- Συμπεράσματα.

Η ΚΕΕΔ λειτούργησε σε καθημερινή βάση, ενώ συνήρχετο σε ολομέλεια κάθε Δευτέρα και ασχολήθηκε με όλα τα θέματα που αφορούσαν στην εκλογική διαδικασία.

7 ΑΠΡ.2014: Έκδοση εγγράφου καλέσματος του ΟΓ προς τα μέλη για ενίσχυση έργου εκλογών με εθελοντές.

• Επικοινωνιακή πολιτική του Μετώπου (κατάθεση σκέψεων).

• Εισηγήσεις Τομέα Διεθνών Σχέσεων και Δημιουργικού.

• Ενημέρωση Πυρήνων για την επικοινωνιακή πολιτική του Μετώπου (Στρατηγική, ποιοι συγκροτούν την Ομάδα της Επικοινωνιακής πολιτικής, Ποιος είναι επικεφαλής, που αναφέρεται)  Ανάλυση βασικών σημείων του εκλογικού νόμου, πως συγκροτείται το Ψηφοδέλτιο, Οικονομικά θέματα, γενικά περί εκδηλώσεων)

• Τελική διαμόρφωση ψηφοδελτίου/ έγκριση από ΕΣΣ. (7 ΑΠΡ.2014).

• Προγραμματισμός περιοδειών και ομιλιών Δ. Καζάκη

• Διαδοχικές και συνεχείς ενημερώσεις Πυρήνων για:

• Κοινό Ανακοινωθέν με Κινήματα εξωτερικού.

• Σχεδιασμός εκλογικού υλικού.

• Διαθεσιμότητα υποψηφίων για περιοδείες.

• Οδηγίες ΟΓ για επισκέψεις υποψηφίων σε εκλογικά περίπτερα.

• Οδηγίες για συμμετοχή σε παραταξιακές συσκέψεις δήμων, εκλ. Περίπτερα

• Τραπεζικού λογαριασμοί και Οικονομικά θέματα εκλογών

• Οδηγίες σύνταξης βιογραφικών και αποστολή αυτών

• Λογότυπο ψηφοδελτίου, καταθέσει λογότυπου και συνδυασμού σε Α.Π., εκπροσώπηση Μετώπου σε διακομματική, Μεταφορά χαρτιού ψηφοδελτίων, Διαδικασίες εκτυπώσεων  και αποστολές,  μεταφορά και αποστολή ψηφοδελτίων,  γενικά περί διάθεσης υλικού, κ.α.

• Δημοσκοπήσεις μη κοινοποιήσιμες

• Έγγραφα εκλογών, εξουσιοδοτήσεις, Επόπτες, εκλογικοί αντιπρόσωποι, οδηγίες για την ημέρα των εκλογών.

• Ενημέρωση πρεσβευτών ΕΕ και άλλων (Ρωσίας), Δελτίο Τύπου

• Εμφανίσεις υποψηφίων σε Ρ/Φ και Τ/Ο, Διακαναλική)

Πέραν των προβλημάτων με την επικοινωνιακή πολιτική που προαναφέρθηκαν, η ΚΕΕΔ ανταποκρίθηκε με πληρότητα στα καθήκοντα που της ανατέθηκαν, με συνέπεια η όλη διαδικασία να εξελιχθεί ομαλά και να επιλύονται γρήγορα τα προβλήματα που παρουσιάζονταν.

Το Οργανωτικό Γραφείο επίσης, με την ενεργό συμμετοχή και τις ενέργειές του, συνεισέφερε αποφασιστικά στη διεκπεραίωση του συνολικού έργου της ΚΕΕΔ, από τη στελέχωση σε βάρδιες των κεντρικών γραφείων καθώς και του γραφείου στη Σφακτηρίας, μέχρι την επίβλεψη του τυπογραφείου, τη διανομή του έντυπου υλικού και των ψηφοδελτίων κτλ. Αλλά οι λεπτομέρειες θα αναφερθούν στη δική του εισήγηση προς το Σώμα. 

4. Τα πρώτα συμπεράσματα για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και εμπρός

Όπως και στην πρώτη μετεκλογική μας ανακοίνωση επισημαίνεται, παραμένει σοβαρό το πρόβλημα της αναγνωρισιμότητας του Μετώπου, των προταγμάτων και της δράσης του από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτήν δεν μπορούμε να την περιμένουμε από τα ΜΜΕ, ούτε από κανέναν άλλον, εκτός από την συστηματική δουλειά πόρτα-πόρτα των μελών και των φίλων του Μετώπου. Πρέπει ο κάθε πυρήνας μας, το κάθε μέλος του ΕΠΑΜ να αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς για ολόκληρη την κοινωνία σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν που να μην τον πλησιάσουμε, να του μιλήσουμε, να οικοδομήσουμε σχέσεις μαζί του, ώστε να αντιληφθεί ότι οι έννοιες αλληλεγγύη, δημοκρατία, αξιοπρέπεια δεν είναι κενές περιεχομένου.

Το αποτέλεσμα των εκλογών επιτείνει το συνολικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο της χώρας. Ο ελληνικός λαός και η χώρα είναι πολύ πιο εκτεθειμένοι στις πολιτικές εξανδραποδισμού, χωρίς καν να διαθέτει επίσημη αντιπολίτευση ικανή να υπερασπιστεί ακόμη και τα πιο στοιχειώδη. Βρίσκεται στη πιο δεινή θέση από την αρχή της νέας κατοχής. Το ΕΠΑΜ οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες τέτοιες που να θέτουν προ των ευθυνών τους όλους εκείνους που μιλούν εναντίον της μνημονιακής πολιτικής.

Οι οργανωμένες δυνάμεις του Ε.Πα.Μ. οφείλουμε να ξαναβρούμε όλους εκείνους που βρεθήκαμε μαζί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Να ανοιχτούμε σε φίλους και κυρίως σ' εκείνους που συμπαθούν το Μέτωπο, αλλά δεν το ψήφισαν. Να συζητήσουμε την κατάσταση που προέκυψε από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα με τρόπο φιλικό και με σκοπό να ακούσουμε τις παρατηρήσεις και τον προβληματισμό τους. Πρέπει να ανοιχτούμε πιο πλατιά στην κοινωνία.

Το Ε.Πα.Μ. για μια ακόμη φορά θα αναλάβει πρωτοβουλία συνεύρεσης όλων των δυνάμεων που θεωρούν τον εαυτό τους αντιμνημονιακό. Η κυβερνώσα παράταξη ουσιαστικά ηττήθηκε εκλογικά. Δεν δικαιούται λοιπόν να μιλά πλέον εξ ονόματος του ελληνικού λαού. Ακόμα δε περισσότερο να αποδέχεται δεσμεύσεις και να εφαρμόζει πολιτικές που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει απορρίψει. Θα πρέπει λοιπόν να ενωθούμε όλοι για να ρίξουμε την υφιστάμενη κυβέρνηση το ταχύτερο δυνατό. Θα πρέπει όλες μαζί οι δυνάμεις να κηρύξουμε ένα νέο ανένδοτο αγώνα με αίτημα την πτώση της κυβέρνησης και τη διάλυση αυτού του κοινοβουλίου της διαρκούς Συνταγματικής εκτροπής.

Στόχος μας θα πρέπει να είναι η οργάνωση της κοινής δράσης μας με τέτοιο τρόπο προκειμένου να κλιμακωθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις, έτσι ώστε ο ίδιος ο λαϊκός παράγοντας να επιβάλει τις πολιτικές εξελίξεις. Για τον σκοπό αυτό το Ε.Πα.Μ. θα αναλάβει, για άλλη μια φορά, πρωτοβουλία συνάντησης και διαλόγου με όλες τις ηγεσίες του αντιμνημονιακού τόξου, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο με βάση τα πιο άμεσα και ζωτικά αιτήματα του λαού.

5. Ολοκληρώνοντας αυτή την πρώτη ψηλάφηση των αιτιών του εκλογικού αποτελέσματος και της παραπέρα πορείας μας, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά και να συγχαρούμε τους: Ανδρικόπουλο Πέτρο, Γεροντάκη Αλεξάνδρα, Κεχαγιά Εύα, Λαδικού Αλεξάνδρα, Μουτσάτσου Κατερίνα, Ολάγια Πέδρο, Πάνου Δημήτρη, Παπαμεθοδίου Δημοσθένη και Τραϊφόρο Βασίλη, όλες και όλοι, φίλες και φίλοι, που πρόθυμα εντάχθηκαν και τίμησαν ενισχύοντας το ψηφοδέλτιό μας και με την άψογη συνεργασία μαζί μας απέδειξαν με το ήθος και τη σεμνότητά τους, ότι είναι άξιοι συμπαραστάτες στον μεγάλο αγώνα που διεξάγουμε.

Επίσης, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά για την συμπαράστασή τους, τους καλλιτέχνες Νίκο Καλογερόπουλο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Βασίλη Λέκκα, Γιάννη Ζουγανέλη και Τάκη Σπυριδάκη, καθώς επίσης τους καλλιτέχνες από τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ, που μας προσέφεραν μια ανεπανάληπτη βραδιά έξω από την παλιά βουλή στην κεντρική μας προεκλογική εκδήλωση.

Αθήνα 10 Ιουνίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ. (όπως ομόφωνα αποφάσισε)