Δημήτρης Κυπριώτης: Παλεύουμε για την Ελλάδα που μας αξίζει.

Γράφει ο Δημήτρης Κυπριώτης*


Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,


Φίλες και Φίλοι,


Όταν τα μέλη του Ε.ΠΑ.Μ αποφασίσαμε με τον πλέον δημοκρατικό και άμεσο τρόπο, μέσα από καθολική ψηφοφορία, να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη των ευρωεκλογών, γνωρίζαμε και γνωρίζουμε, ότι αυτή η πολιτική μάχη δεν είναι τίποτα παραπάνω από τη συνέχεια άλλων μαχών που δίνουμε καθημερινά στους δρόμους, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στις διαδηλώσεις, στις πορείες και γενικά όπου αλλού είναι αναγκαία η παρουσία μας.


Το Ε.ΠΑ.Μ πιστεύει όμως ότι αυτή η εκλογική μάχη, μπορεί να αποτελέσει την αρχή για μια ριζική ανατροπή του καθεστώτος κατοχής, ενός καθεστώτος που συντρίβει κυριολεκτικά τους Έλληνες και «ρευστοποιεί» την Ελλάδα μας, αρκεί να πιστέψουμε όλοι ότι αυτό το μπορούμε ως λαός.

Σήμερα δεν αμφισβητείται, τουλάχιστον από την πλειοψηφία των Ελλήνων, ότι η Πατρίδα μας υποφέρει. Πόσοι αλήθεια είναι οι Έλληνες που δεν αισθάνονται ταπεινωμένοι και χωρίς μέλλον, όσο βλέπουν και αντιλαμβάνονται ότι η χώρα μας εξακολουθεί να κατρακυλά στην κατηφόρα που την οδήγησαν συγκεκριμένες πολιτικές και πολιτικοί; Πως μπορούν οι Έλληνες να νοιώσουν ακόμη και ψήγματα ελπίδας για κάτι καλλίτερο, όταν καθημερινά μια άσχημη είδηση έρχεται να προστεθεί στον ήδη μακρύ κατάλογο κακών ειδήσεων που κατακλύζουν εδώ και τέσσερα χρόνια τη χώρα;

Από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και σήμερα οι Έλληνες έχουν σταματήσει να μετρούν τα προγράμματα λιτότητας, που του «προσφέρει» το κάθε εθελόδουλο κυβερνητικό σχήμα, που υποτίθεται ότι αυτά θα σώσουν τη χώρα ή τουλάχιστον θα σταματήσουν τον κίνδυνο της χρεωκοπίας!!!Για τέτοιο απύθμενο θράσος μιλάμε!!

Και ενώ ο κόσμος περιμένει να δει «άσπρη μέρα», ο χρόνος κυλάει με τη φτώχεια να επεκτείνεται, την ύφεση να συνεχίζει να επιδεινώνεται, τους θανάτους να υπερτερούν των γεννήσεων, διαψεύδοντας έτσι κάθε σενάριο που «σκηνοθετείται» και το οποίο εξαγγέλλεται κάθε φορά ως η έξοδος από την κρίση, για να επαναληφθεί όμως λίγο αργότερα.

Έτσι, το καταστροφικό έργο των κυβερνώντων και των προγραμμάτων τους ενάντια στη χώρα συνεχίζεται, με το λαό να παρακολουθεί αμήχανος και προβληματισμένος για όσα διαδραματίζονται, χωρίς να μπορεί να βρει τρόπους να αντιδράσει.

Και δεν φτάνουν μόνο αυτά. Λίγοι γνωρίζουν ότι το κράτος γενικά, δηλαδή τα υπουργεία και οι νευραλγικές υπηρεσίες τους ειδικότερα, έχουν παραδοθεί στα χέρια των υπαλλήλων της τρόικας, που τα έχουν κατακλύσει και τα έχουν καταλάβει, ελέγχοντας και καθορίζοντας κάθε τι που εισέρχεται ή εξέρχεται.!

Ο χαρακτηρισμός λοιπόν ότι βρισκόμαστε «υπό κηδεμονία», δεν είναι ούτε τέχνασμα της γλώσσας, ούτε τρόπος που δείχνει μόνο την πίεση που ασκείται στην Ελλάδα. Είναι ένα πραγματικό γεγονός υποδούλωσης, με την πραγματική έννοια του όρου, ένα δικαίωμα παρέμβασης στην οικονομική πολιτική της χώρας που έχει εκχωρηθεί στις δάνειες δυνάμεις. Και αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να προσπαθήσει ο λαός να το σταματήσει να γίνεται. Το θέμα βέβαια στην περίπτωση αυτή είναι, ποιος θα αναλάβει αυτήν την πρωτοβουλία σε πολιτικό επίπεδο;

Η αντιπολίτευση είναι φανερό πλέον ότι δεν μπορεί και δεν θέλει να αναλάβει να παίξει το ρόλο που της ανήκει, δηλαδή να αφήσει στην άκρη τις καταγγελίες εντός του κοινοβουλίου και να μεταφέρει τον αγώνα αντίστασης στους δρόμους, παραιτούμενη ακόμα και από αυτά τα αναπαυτικά της έδρανα αν χρειαστεί, δίνοντας έτσι νόημα στον αγώνα και την ταλαιπωρία που υφίσταται ο λαός!

Και το λέμε αυτό με πλήρη γνώση, γιατί η λεγόμενη και αντιμνημονιακή αντιπολίτευση αρκείται: να παρακολουθεί τα γεγονότα ή να σέρνεται πίσω από αυτά, να αλλάζει συνέχεια τακτική και προτάγματα, να δείχνει όλο και ποιο συχνά την τάση της να συμφιλιωθεί ακόμη και με το σημερινό καθεστώς, (δηλώσεις κ. Τσίπρα), αρκεί να άλλαζαν οι αρχηγοί των κομμάτων που συγκροτούν αυτήν την κυβερνητική συμμαχία!

Σε αυτήν την κατάσταση γενικά βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα και το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ), κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, από αυτήν που κινούνται τα συστημικά κόμματα. Το Ε.ΠΑ.Μ όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται τη λύση των προβλημάτων και γενικότερα της κρίσης, μέσω της θεωρίας του μονόδρομου των αποικιακών δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, είτε αυτά τεθούν σε νέα διαπραγμάτευση είτε όχι, όπως επαγγέλλονται οι βασικοί διεκδικητές της εξουσίας, αλλά προτείνει και υποδεικνύει με λεπτομερέστατο σχέδιο, το πώς θα γίνει αυτό και σε ποιο χρονοδιάγραμμα θα ενταχθεί, πέρα από αυτή τη γνωστή συνταγή. Υπάρχει άραγε κάποια άλλη πολιτική δύναμη που το κάνει αυτό; Κατηγορηματικά όχι!!


Φίλες και φίλοι,

Φτάσαμε πολύ κοντά στην πρώτη μας στάση και αυτή έχει όνομα! Ευρωπαϊκές εκλογές!! Τώρα ήρθε μια από τις στιγμές που περιμέναμε.! Στο χέρι μας είναι να λειτουργήσουμε συνειδητά και να πείσουμε και άλλους για την ορθότητα της πράξης, να διαλέξουν το σωστό ψηφοδέλτιο και να πάνε και να ψηφίσουν Ε.ΠΑ.Μ! Έτσι απλά!! Γιατί η ψήφος στο Ε.ΠΑ.Μ σημαίνει μία συμμαχία του λαού με έναν καθαρό και αξιόπιστο σύμμαχο, που θα σταθεί δίπλα του και την επομένη των εκλογών!

Αν αυτό γίνει για το Ε.ΠΑ.Μ στο βαθμό που συναντάμε την αποδοχή του κόσμου στους δρόμους, τότε είναι σίγουρο ότι προχωράμε σε μία μεγάλη έκπληξη των ευρωεκλογών της Κυριακής!

Αυτό που δεν πρέπει όμως να κάνουμε, ως μέλη του Ε.ΠΑ.Μ είναι, να μην επιτρέψουμε στον εαυτό μας καμία απολύτως ολιγωρία, έστω και αν έχουμε υπερβολικά κουραστεί. Σφίγγουμε τα δόντια για μια ακόμη φορά και συνεχίζουμε………

Ο αγώνας για την ολική Ανατροπή, την ενίσχυση του αιτήματος της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Κοινωνικής Χειραφέτησης, είναι δύσκολος και επίπονος, αλλά είναι και ό μόνος που μπορεί να δώσει με σιγουριά ευημερία και προκοπή στο λαό!

Συνεχίζουμε τον αγώνα να τον δίνουμε με τον τρόπο που ξέρουμε. Πόρτα την πόρτα, άνθρωπο τον άνθρωπο, μέχρι την τελευταία στιγμή που θα ανοίξουν οι κάλπες!


ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!


*Ο Δημήτρης Κυπριώτης είναι Ά συντονιστής της ΠΓ του Ε.ΠΑ.Μ και,
Υποψ. Ευρωβουλευτής με το Ε.ΠΑ.Μ