"Εάν έρθουν τα χειρότερα, θα πάω στο βουνό, στο χωριό μου" είπε ο ένας
και αναρωτιόμουν πως το συγκεκριμένο άτομο θα το καταφέρει μέσα στον
αστισμό του. Εάν χάσω την δουλειά μου, μου λέει ο άλλος, "έχω κάποιες
άκρες στην Αυστραλία και θα την κάνω πριν πεινάσω" και αναρωτιόμουν
ποιος θα μείνει σ' αυτήν την έρμη την Πατρίδα, για να την υπερασπίσει.
Ένας άνεργος που είχε καταντήσει να πίνει για να αντιμετωπίσει την
κατάθλιψή του μου είπε ότι "κοίταξε υπάρχουν και άλλες έξοδοι από την
κρίση, ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΞΟΔΟΙ και τον παρακαλούσα και προσευχόμουν να μην το
κάνει... Ο άλλος, μου λέει συνέχεια, "να μαζευτούμε πάλι ένα εκατομμύριο
μπροστά στο Σύνταγμα", για να δείξουμε την δύναμή μας, λες και δεν
ξέρω, λες και δεν έχω δει το πως ακριβώς οι υποτελείς, αυτοί οι φέροντες
ως κυβερνήτες μας, θα μας αγνοήσουν και πάλι. "Εάν έρθουν να μου πάρουν
το σπίτι", λέει ο τελευταίος, που τα έχει πάρει πολύ άσχημα εδώ και
καιρό, "κοίταξε έχω και δύο καραμπίνες στο ντουλάπι" και πάλι
αναρωτιόμουν, εάν έχει καταλάβει πραγματικά τι λέει και σε τι χάος και
θάνατο μπορεί να οδηγήσουν τέτοιες ιδέες...
Όμως θα πείτε, τα ξέρουμε, τα ακούμε και εμείς κάθε μέρα. Θα εξηγήσω αμέσως γιατί τα λέω. Καταλάβατε τι μας λένε όλοι οι παραπάνω; Η κρίση, με όποιον τόπο και να την ζεί ο καθένας τους και με την ψυχολογική πίεση με την οποία συνδυάζεται, τους οδήγησε σε μια κατάσταση άτακτης αντίδρασης. Όμως, υπάρχει κάτι άλλο που είναι κοινό στους παραπάνω χαρακτήρες, αλλά και όλους μας, που έχει ενδιαφέρον και μεγάλη σημασία να προσέξουμε. Μας λένε με τον τρόπο τους, ότι δεν αντέχουν άλλο την κατάσταση, δεν μπορούν άλλο έτσι, μας λένε ότι κάτι "πρέπει να γίνει". Εεεε λοιπον, μην ανησυχείτε! Αυτό το κάτι ήρθε!
Η φερόμενη ως κυβέρνηση, ετοιμάζεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον Ελληνικό Λαό. Όλα τα κακά των δανειακών συμβάσεων, μνημονίων και κατάφωρα δωσιλογικής πολιτικής, πρόκειται σύντομα να ξεσπάσουν μονομιάς ενάντια στον Λαό. Η καταστολή, θα πάρει τώρα την μορφή της ολοκληρωτικής και απροκάλυπτης χούντας. Το χρέος του κράτους, πρόκειται λίαν συντόμως, να γίνει προφανέστατα μη διαχειρίσιμο. Οι κοινωνικές υποδομές, όπως η υγεία, συντάξεις και η παιδεία, οφθαλμοφανώς πλέον, θα υποστούν τρομακτική διάλυση.
Η φορολόγηση/αφαίμαξη, θα πάρει πλέον όχι απλά αντισυνταγματικό χαρακτήρα, αλλά θα γίνεται πλέον με αυτόματο άρπαγμα από το τους συνεργάτες του κράτους, παρακάμπτοντας κάθε ιδέα νομιμότητας που η ανθρωπότητα έχει κατακτήσει εδώ και αιώνες. Η όποια "τεχνική" ύπαρξη έστω και μιας ισχνής ιδέας της Δημοκρατίας, θα εξαφανιστεί. Και τότε, το κάλεσμα που ήδη έχει αρχίσει να κάνει η Πατρίδα μας, θα ακουστεί εκ των πραγμάτων και αναγκαστικά, απ' όλους... Γιατί τότε δεν θα υπάρχουν διαχωρισμοί, όλοι θα βρίσκονται μπροστά στο γνωστό σε όλους μας δίλημμα που ποτέ δεν ξεχάστηκε στην καρδιά αυτού του Έθνους...
Και μπροστά στο κάλεσμα αυτό, ο καθένας μας θα καλεστεί, θα αναγκαστεί να πράξει, να αντιδράσει κάπως. Όπως ακριβώς όταν μαστιγώνεται κάποιος, είναι αδύνατον να μείνει απολύτως και τέλεια σιωπηλός. Όπως ακριβώς όταν μαστιγώνεται κάποιος, είναι αδύνατον να μην ματώσει. Έτσι και εμείς, οι σημερινοί Έλληνες που περιμένουμε μέχρι στιγμής σιωπηλά στην σειρά για να δεχθούμε το επερχόμενο φοβερό μαστίγωμα δεν θα μπορέσουμε, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ ΠΛΕΟΝ, να μείνουμε άπραγοι. Παρ' όλες τις διαφορές μας, όλοι μας ετοιμαζόμαστε, θέλουμε δεν θέλουμε για κάποιας μορφής αγώνα. Δεν υπάρχει κανένας μας, που δεν σκέφτηκε τι θα κάνει, όταν αρχίσει το κακό, έστω και εάν μερικές από αυτές τις προετοιμασίες είναι πολύ μακρυά από το ιδανικό...
Ο ένας θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί την περιουσία του με την ωμή βία, χωρίς να σκεφθεί και πολύ για τις συνέπειες. Ο άλλος, θα προσπαθήσει να την βγάλει μόνος εκεί που ποτέ δεν θα το έκανε σε περίοδο ειρήνης - ναι, πόλεμο έχουμε τώρα! - κάπου μακριά. Ο τρίτος ο πιο τραγικός απ όλους, θα επικεντρώσει την απελπισία του στον εαυτό του, με θανατηφόρα γι' αυτόν αποτελέσματα. Πολλοί θα προσπαθήσουν να δραπετεύσουν την χώρα, μη γνωρίζοντας, ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί, θέλουν δεν θέλουν, όπου και να βρεθούν στον κόσμο. Τέλος, κάποιοι θα μείνουν και θα αγωνιστούν πραγματικά και όπως μας αξίζει.
Αλήθεια λοιπόν, είναι κάποιος Έλληνας, που πιστεύει ότι θα ξεφύγει τον αγώνα του που σύντομα θα καλεστεί να δώσει; Είναι κάποιος ακόμα που δεν υποψιάζεται ότι η ώρα που θα πρέπει να αποφασίσει ποιος ακριβώς θα είναι αυτός ο αγώνας του, είναι προ των θυρών; Υπάρχει άραγε κάποιο Βουνό τόσο ψηλό όπου δεν θα τον αγγίξει η ανάγκη για αγώνα; Υπάρχει σπηλιά και τρύπα αρκετά βαθειά, που θα απομονώσει τον Έλληνα από αυτά που έρχονται και πρέπει να αντιμετωπίσει; Υπάρχει αλήθεια, κάποια χώρα στον κόσμο όπου θα μπορέσει να κρυφτεί από τον πόνο που θα του προκαλεί ο επερχόμενος χαμός της Πατρίδας του;
Ας το καταλάβουμε λοιπόν, όλοι όσοι έχουμε την τύχη να αγαπούμε αυτήν την Πατρίδα:
Η καμπάνα έχει ήδη σημάνει! Ήρθε η ώρα που η Πατρίδα σε καλεί να αγωνιστούμε όλοι μαζί, για το κοινό συμφέρον!
Τι κάνει ο Έλληνας, όταν λάβει αυτήν την επίγνωση; ΌΧΙ! Δεν θα σκοτώσει αδελφός τον αδελφό, για χάρη των προδοτών μας! ΌΧΙ! Δεν θα κλειστεί στον εαυτό του, για χάρη του πόνου που νοιώθει! ΌΧΙ! Δεν θα εγκαταλείψει τον τόπο αυτό, για να τον πάρουν άλλοι! ΌΧΙ! Δεν θα ξεπέσει ακόμα πιο πολύ από κει που τον έριξαν, για να κερδίσει μιας ώρας ακόμα ψεύτικης ζωής!
Εμπρός για έξυπνη και αποτελεσματική αντίσταση, όπως ήξερε πάντα αυτός ο Λαός πάντα να κάνει!
Εμπρός, ας είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε ο καθένας μας τον διπλανό μας να σταθεί δυνατός όπως κι εμείς!
Εμπρός για Γενική Πολιτική Απεργία!
Εμπρός για Λειτουργικές Καταλήψεις!
Εμπρός για να τους πούμε να ξεκουμπιστούν!
Εμπρός, να ρίξουμε το κατοχικό καθεστώς των υποτελών και επικυρίαρχων, μια για πάντα!
ΕΜΠΡΟΣ!
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ!
Καλή Λευτεριά και Καλόν Αγώνα!
Σ. Κατσούλης
Όμως θα πείτε, τα ξέρουμε, τα ακούμε και εμείς κάθε μέρα. Θα εξηγήσω αμέσως γιατί τα λέω. Καταλάβατε τι μας λένε όλοι οι παραπάνω; Η κρίση, με όποιον τόπο και να την ζεί ο καθένας τους και με την ψυχολογική πίεση με την οποία συνδυάζεται, τους οδήγησε σε μια κατάσταση άτακτης αντίδρασης. Όμως, υπάρχει κάτι άλλο που είναι κοινό στους παραπάνω χαρακτήρες, αλλά και όλους μας, που έχει ενδιαφέρον και μεγάλη σημασία να προσέξουμε. Μας λένε με τον τρόπο τους, ότι δεν αντέχουν άλλο την κατάσταση, δεν μπορούν άλλο έτσι, μας λένε ότι κάτι "πρέπει να γίνει". Εεεε λοιπον, μην ανησυχείτε! Αυτό το κάτι ήρθε!
Η φερόμενη ως κυβέρνηση, ετοιμάζεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον Ελληνικό Λαό. Όλα τα κακά των δανειακών συμβάσεων, μνημονίων και κατάφωρα δωσιλογικής πολιτικής, πρόκειται σύντομα να ξεσπάσουν μονομιάς ενάντια στον Λαό. Η καταστολή, θα πάρει τώρα την μορφή της ολοκληρωτικής και απροκάλυπτης χούντας. Το χρέος του κράτους, πρόκειται λίαν συντόμως, να γίνει προφανέστατα μη διαχειρίσιμο. Οι κοινωνικές υποδομές, όπως η υγεία, συντάξεις και η παιδεία, οφθαλμοφανώς πλέον, θα υποστούν τρομακτική διάλυση.
Η φορολόγηση/αφαίμαξη, θα πάρει πλέον όχι απλά αντισυνταγματικό χαρακτήρα, αλλά θα γίνεται πλέον με αυτόματο άρπαγμα από το τους συνεργάτες του κράτους, παρακάμπτοντας κάθε ιδέα νομιμότητας που η ανθρωπότητα έχει κατακτήσει εδώ και αιώνες. Η όποια "τεχνική" ύπαρξη έστω και μιας ισχνής ιδέας της Δημοκρατίας, θα εξαφανιστεί. Και τότε, το κάλεσμα που ήδη έχει αρχίσει να κάνει η Πατρίδα μας, θα ακουστεί εκ των πραγμάτων και αναγκαστικά, απ' όλους... Γιατί τότε δεν θα υπάρχουν διαχωρισμοί, όλοι θα βρίσκονται μπροστά στο γνωστό σε όλους μας δίλημμα που ποτέ δεν ξεχάστηκε στην καρδιά αυτού του Έθνους...
Και μπροστά στο κάλεσμα αυτό, ο καθένας μας θα καλεστεί, θα αναγκαστεί να πράξει, να αντιδράσει κάπως. Όπως ακριβώς όταν μαστιγώνεται κάποιος, είναι αδύνατον να μείνει απολύτως και τέλεια σιωπηλός. Όπως ακριβώς όταν μαστιγώνεται κάποιος, είναι αδύνατον να μην ματώσει. Έτσι και εμείς, οι σημερινοί Έλληνες που περιμένουμε μέχρι στιγμής σιωπηλά στην σειρά για να δεχθούμε το επερχόμενο φοβερό μαστίγωμα δεν θα μπορέσουμε, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ ΠΛΕΟΝ, να μείνουμε άπραγοι. Παρ' όλες τις διαφορές μας, όλοι μας ετοιμαζόμαστε, θέλουμε δεν θέλουμε για κάποιας μορφής αγώνα. Δεν υπάρχει κανένας μας, που δεν σκέφτηκε τι θα κάνει, όταν αρχίσει το κακό, έστω και εάν μερικές από αυτές τις προετοιμασίες είναι πολύ μακρυά από το ιδανικό...
Ο ένας θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί την περιουσία του με την ωμή βία, χωρίς να σκεφθεί και πολύ για τις συνέπειες. Ο άλλος, θα προσπαθήσει να την βγάλει μόνος εκεί που ποτέ δεν θα το έκανε σε περίοδο ειρήνης - ναι, πόλεμο έχουμε τώρα! - κάπου μακριά. Ο τρίτος ο πιο τραγικός απ όλους, θα επικεντρώσει την απελπισία του στον εαυτό του, με θανατηφόρα γι' αυτόν αποτελέσματα. Πολλοί θα προσπαθήσουν να δραπετεύσουν την χώρα, μη γνωρίζοντας, ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί, θέλουν δεν θέλουν, όπου και να βρεθούν στον κόσμο. Τέλος, κάποιοι θα μείνουν και θα αγωνιστούν πραγματικά και όπως μας αξίζει.
Αλήθεια λοιπόν, είναι κάποιος Έλληνας, που πιστεύει ότι θα ξεφύγει τον αγώνα του που σύντομα θα καλεστεί να δώσει; Είναι κάποιος ακόμα που δεν υποψιάζεται ότι η ώρα που θα πρέπει να αποφασίσει ποιος ακριβώς θα είναι αυτός ο αγώνας του, είναι προ των θυρών; Υπάρχει άραγε κάποιο Βουνό τόσο ψηλό όπου δεν θα τον αγγίξει η ανάγκη για αγώνα; Υπάρχει σπηλιά και τρύπα αρκετά βαθειά, που θα απομονώσει τον Έλληνα από αυτά που έρχονται και πρέπει να αντιμετωπίσει; Υπάρχει αλήθεια, κάποια χώρα στον κόσμο όπου θα μπορέσει να κρυφτεί από τον πόνο που θα του προκαλεί ο επερχόμενος χαμός της Πατρίδας του;
Ας το καταλάβουμε λοιπόν, όλοι όσοι έχουμε την τύχη να αγαπούμε αυτήν την Πατρίδα:
ΔΕΝ υπάρχει κανένα Βουνό αρκετά ψηλό που θα μπορέσει να αφανίσει την γνώση της υποχρέωσης που έχουμε όλοι!
ΔΕΝ υπάρχει σπηλιά, δεν υπάρχει τρύπα αρκετά βαθειά όπου δεν θα νοιώσουμε να μας καίει σαν φωτιά, το κάλεσμα για τον αγώνα!
ΔΕΝ υπάρχει καμία διαφυγή, δεν υπάρχει έξοδος που δεν θα μας οδηγήσει ολοζώντανα εμπρός των ευθυνών μας!
Τι κάνει ο Έλληνας, όταν λάβει αυτήν την επίγνωση; ΌΧΙ! Δεν θα σκοτώσει αδελφός τον αδελφό, για χάρη των προδοτών μας! ΌΧΙ! Δεν θα κλειστεί στον εαυτό του, για χάρη του πόνου που νοιώθει! ΌΧΙ! Δεν θα εγκαταλείψει τον τόπο αυτό, για να τον πάρουν άλλοι! ΌΧΙ! Δεν θα ξεπέσει ακόμα πιο πολύ από κει που τον έριξαν, για να κερδίσει μιας ώρας ακόμα ψεύτικης ζωής!
Εμπρός για έξυπνη και αποτελεσματική αντίσταση, όπως ήξερε πάντα αυτός ο Λαός πάντα να κάνει!
Εμπρός, ας είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε ο καθένας μας τον διπλανό μας να σταθεί δυνατός όπως κι εμείς!
Εμπρός για Γενική Πολιτική Απεργία!
Εμπρός για Λειτουργικές Καταλήψεις!
Εμπρός για να τους πούμε να ξεκουμπιστούν!
Εμπρός, να ρίξουμε το κατοχικό καθεστώς των υποτελών και επικυρίαρχων, μια για πάντα!
ΕΜΠΡΟΣ!
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ!
Καλή Λευτεριά και Καλόν Αγώνα!
Σ. Κατσούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδή πιστεύουμε στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση, διατηρούμε το δικαίωμά του να μην αναρτούνται σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο, που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των αρθρογράφων ή έχουν σκοπό την διαφήμιση και την προβολή προϊόντων.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε Ελληνικά και όχι greeklish ακόμα κι αν "φοβάστε" για την ορθογραφία σας.