Κουραμπιές ή Μελομακάρονο?

του Σταύρου Κατσούλη*

Γιορτές έρχονται και πάλι, και ήρθε πάλι η ώρα του γνωστού μας διλήμματος: Κουραμπιές ή Μελομακάρονο; Προσωπικά, το δίλημμα αυτό ποτέ δεν μου φάνηκε λογικό. Προτιμώ τις στιγμές χαράς με την οικογένεια και τους φίλους μου. Στην σημερινή εποχή της κρίσης όμως, έρχεται και μια άλλη γιορτή... Σαν και αυτές που το Γένος μας βίωσε λίγες φορές στην Ιστορία. Και το δίλημμα που μας θέτουν είναι στην βάση και την ουσία του, το ίδιο: Αριστερά ή Δεξιά; Προσωπικά, μια και το δίλημμα είναι το ίδιο ακριβώς (ακόμα και στο επίπεδο σοβαρότητας), η απάντησή μου θα είναι παρόμοια: Ευχαριστώ, δεν θα πάρω! Αντί αυτών, προτιμώ μια μακρά εποχή ευημερίας και χαράς, μαζί με την μεγάλη μου οικογένεια, το Γένος των Ελλήνων!

Βγήκαν επιτέλους τα "πόθεν έσχες" και φέτος, και όλα τα υποτιθέμενα μέσα ενημέρωσης έκαναν το χρέος τους και πάλι. Για μια ακόμη φορά, τους είδαμε είτε "να πέφτουν από τα σύννεφα", μαθαίνοντας τα "έσχες" του πολιτικού προσωπικού, και αγνοώντας επιδεικτικά τα "πόθεν" τους και τα "πώς" τους. Την ώρα που ο Λαός βρίσκεται σε κατάσταση κυριολεκτικής πείνας και γενικότερης εξαθλίωσης, το θέατρο συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό, όπως βέβαια και η ασύστολη τάση των πολιτικών μας να αρπάζουν και να τρώνε ότι περάσει μπροστά τους.

Τι και έχουν ήδη δεκάδες σπίτια; Τι κι αν έχουν εκατομμύρια στους λογαριασμούς τους, πολλά από αυτά απ' ότι ομολογούν μάλιστα, "ξεχασμένα" λες και μιλάμε για πενταροδεκάρες; Τι κι αν έχουν δώσει στον εαυτό τους όλα τα προνόμια που θα μπορούσαν ποτέ να σκεφτούν; Τίποτα απ όλα αυτά δεν έχει σημασία, εφ όσον υπάρχουν ακόμα πηγές απ' τις οποίες μπορούν να πίνουν αίμα, για να καθησυχάσουν τις άρρωστες ορέξεις τους!

Και καλά θα πει κανείς, στην υποτελή κυβέρνηση των δοσιλώγων, η κατάσταση της απόλυτης σαπίλας και φασισμού είναι γνωστή. Αλλά δυστυχώς, η ίδια σαπίλα φαίνεται να υπάρχει και στην φερόμενη ως αντιπολίτευση. Υψηλά στελέχη της, έχουν και αυτά αρκετά μαζεμένα στις περιουσίες τους. Θα μου πείτε πολιτικοί είναι, τι άλλο θα περιμένατε δηλαδή; Εγώ; Τι περιμένω από αυτούς; Τίποτα. Αλλά εδώ υπάρχει ένα σοβαρό θέμα.

Τον "κουραμπιέ" τον μάθαμε τόσα χρόνια νομίζω. Ειδικότερα τα δύο-τρία τελευταία χρόνια. Υποτέλεια, χρέος, ξεπούλημα. Τρεις λέξεις, που συνοψίζουν τον όλεθρο που έφεραν σε έναν ολόκληρο Λαό.  Την "ζάχαρη-άχνη" με την οποία γλύκαναν το έδεσμα της καταστροφής, την γευτήκαμε σχεδόν όλοι. Διορισμοί, μίζες, πελατειακό κράτος, ψέματα, όλα, ότι είχε ο μπαξές ήταν δικό μας. Αρκεί να τους ψηφίζαμε. Αρκεί να κλείναμε τα μάτια μας, μπροστά στην κατακρεούργηση της Πατρίδας.

Και τώρα τι; Τώρα μας έμεινε το μελομακάρονο. Βαπτισμένο από το κεφάλι μέχρι και τα πόδια στο "μέλι" της φερόμενης ως αριστεράς. Κοινωνική δικαιοσύνη θα σου πει ο ένας, αναδιαπραγμάτευση θα σου πει ο άλλος. Σοσιαλισμός, νεο-κομμουνισμός, ταξικότητα, Ευρώπες των λαών θα σου πει ο παραπέρα. Το μέλι στάζει στην κυριολεξία από το γλύκισμα αυτό. Και όσοι έχουν γευτεί την ζάχαρη-δηλητήριο των κουραμπιέδων και τώρα έχουν ανάγκη για γλυκόζη, δεν έχουν άλλη επιλογή από να δοκιμάσουν και το μελομακάρονο... Μη θέλοντας να πιστέψουν, ότι και τα δυό τους βγήκαν από το ίδιο ζαχαροπλαστείο της μεταπολίτευσης, και έτσι και τα δύο κρύβουν μέσα τους το ίδιο ακριβώς δηλητήριο!

Τι κουραμπιέδες και μελομακάρονα μας λες, θα πει κάποιος. Ας γίνουμε "σοβαροί". Ωραία, ας γίνουμε σοβαροί. Η αντιπολίτευση, απ' ότι μας λένε τουλάχιστον, υποτίθεται ότι θα είναι η λύση για το πρόβλημα που έχουμε στην χώρα. Η αντιπολίτευση υποτίθεται ότι είναι "αριστερή" (αλήθεια, τι σημαίνει αριστερά;), οπότε εκ φύσεως πρέπει να στάζει μέλι. Ειδικά για τους εργαζόμενους, έτσι; Και η τσιπραριστερά της Ευρώπης βεβαίως δεν θα έκανε κάτι ενάντια στον εξαθλιωμένο Λαό της Πατρίδας μας έτσι;  Αυτό το τελευταίο, θα έπρεπε να ήταν προφανές άλλωστε, όταν ο συγκεκριμένος τύπος της τσιπραριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ που μας σερβίρεται ως η μόνη καθαρή εναλλακτική. Και όταν ακόμα και ο πιο διαπλεκόμενος πασόκος που σήμερα την ασπάζεται έχει αυτομάτως καθαριστεί από οποιοδήποτε βρώμικο παρελθόν που πιθανότατα να έχει. Είναι ξεκάθαρο, ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι το περιεχόμενο δεν έχει σημασία, αρκεί απ έξω, να στάζει "μέλι".

Αλλά αρκετά παίξαμε με τις λέξεις και τα εορταστικά γλυκίσματα. Εδώ, μπροστά στον απόλυτο όλεθρο που έρχεται, δεν φτάνουν τα λογοπαίγνια. Ας είμαστε ξεκάθαροι:  Εάν η "αριστερά", είτε αυτή είναι η κεφάλαιο-στηριζόμενη τσιπραριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, ή το ΚΚΕ, ήταν να κάνει κάτι κάποια στιγμή, θα το είχαν κάνει ήδη, προ πολλού. Όποιος ακόμα έχει την τραγική ψευδαίσθηση ότι αυτοί θα μας σώσουν, ή έχουν χάσει κεφάλαια από το χρονικό της καταστροφής μας, ή είναι μέρος τους.

Το αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, "διεθνιστικό", ταξικό και ότι άλλο αριστερό χαρακτηριστικό θέλετε, που ενσωμάτωσαν στην ξύλινη γλώσσα τους, όχι απλά αποδείχθηκε ανίκανο να δώσει δύναμη στον Λαό μας, αλλά πολύ πιο τραγικά ακόμα, αποδείχθηκε ότι ενδυνάμωσε ακόμα περισσότερο το φασιστικό καθεστώς εντός και εκτός της Χώρας, πριν και κατά την διάρκεια της κρίσης.

Αλλά σήμερα, λίγο πριν τις εορτές του 2013 και του ερχομού του 2014, οι μάσκες έπεσαν οριστικά. Η αριστερά πλέον, αποδείχθηκε περίτρανα, ότι είναι μέρος του προβλήματος. Η αριστερά, όπως ακριβώς και η δεξιά της ΝΔ και το υποτιθέμενο κέντρο του ΠΑΣΟΚ,   αποδείχθηκε ότι είναι εχθρός του Λαού και συνεργάτης των κατακτητών μας. Όπου Ε.Ε. εκεί και ΣΥΡΙΖΑ. Όπου Ευρώ, εκεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπου παραδοχή του παράνομου χρέους, εκεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπου αποδοχή της γενοκτονίας, εκεί, δίπλα ακριβώς στο ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, βρίσκεται ΠΑΝΤΑ πλέον και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε και συμμάχους από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ξέρετε εσείς, από εκεί που το τέρας του καπιταλισμού, που υποτίθεται ότι είναι ο εχθρός, ζει και βασιλεύει. 

Ο αντί-ιμπεριαλισμός τους, σταματά εκεί που αρχίζει το προτεκτοράτο της Ευρώπης. Όλα κι όλα! Αυτά που κάνει η Ε.Ε. και το ΔΝΤ, είναι αναγκαία κακά, όχι ιμπεριαλισμός, πως τολμάτε. Ο πραγματικός ιμπεριαλισμός, για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι που το βλέπουμε πάντα κάπου πολύ μακρυά, είτε αυτό είναι στις σελίδες της Ιστορίας είτε χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά. Δεν μας αφορά. Εμείς, έχουμε να  κάνουμε επαναδιαπραγμάτευση στο χρέος που αποδεχόμαστε, ΜΕΣΑ στον ιμπεριαλισμό της Φασιστικής Ευρώπης.

Ο αντικαπιταλισμός τους, επίσης, σταματά εκεί που αρχίζουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί και οι επενδύσεις των στελεχών του. Βλέπετε, για τον "αριστερό" του ΣΥΡΙΖΑ, είναι απολύτως λογικό, ένας εργάτης-συνδικαλιστής να έχει μετοχές χιλιάδων μετοχές, να μεταφέρει και να κρύβει εκατομμύρια από εδώ κι από κει. Και φυσικά, όλα αυτά δεν του αφαιρούν τον αριστερισμό του.  Αρκεί που είναι ΣΥΡΙΖΑ. Ή μάλλον, τώρα πια, αρκεί που το καθεστώς, τους βάζει στο "κάδρο" της εξουσίας, τους βάζει δηλαδή, μιά τρίχα μακρυά από την εξουσία.  Ας αφήσουμε λοιπόν τα κωμικοτραγικά περί καπιταλισμού και κεφαλαίου. Αυτά είναι απλά ιστορίες για την τσιπραριστερά, που διεξάγονται μόνο στην σφαίρα της φαντασίας του κάθε κατηχουμένου της αριστεράς. 

Ο διεθνισμός τους; Μιά από τα ίδια. Για το κεφάλαιο σε ευρώ, για το κεφάλαιο της ΕΚΤ, για το άρπαγμα της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας, είμαστε διεθνιστές στον ΣΥΡΙΖΑ προφανώς. Αλλιώς, δεν θα μίλαγαν για παραμονή στο ευρώ, και διαπραγμάτευση, με τέτοιο τυφλό πάθος και τόσο τρομοκράτηση.  Τα σύνορα γι αυτούς, τα θέλουν ορθάνοιχτα για τους γύπες του φασιστικού κεφαλαίου της Ε.Ε. αλλά και των ΗΠΑ. Αλλά μην το παρακάνουμε όμως. Αυτός ο διεθνισμός, δεν μπορεί να είναι προνόμιο του Ελληνικού Λαού. Ο Ελληνικός Λαός, καλό θα ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ, να καθίσει στ΄ αυγά του, όσο η τσιπραριστερά θα μας σώζει.

Το περίφημο ταξικό, όμως που το βάζετε; Εδώ κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει τα δυνατά του να μας πείσει, όπως άλλωστε και το ΚΚΕ! Όλα είναι ταξικά, δεν το ξέρατε; Όχι; Προφανώς, τότε έχετε ανάγκη από διαφώτιση, είτε από την τσιπραριστερά της Ευρώπης, είτε από το ΚΚΕ της ανθελληνικής απραξίας! Πηγαίνετε, κάντε το σεμινάριο, πάρτε τα διαπιστευτήρια "ταξικιτισμού" πρώτα και μετά βλέπουμε. Και όταν δεχθείτε επιτέλους ότι όλα είναι ταξικά θέματα, τότε ελάτε και θα σας πούμε εμείς το γιατί: Είναι ταξικά, γιατί αφορούν την δικιά μας τάξη. Μην κάνετε το λάθος να νομίσετε ότι μιλάγαμε για τα λαϊκά στρώματα και κουραφέξαλα. Αυτή η τάξη, υπάρχει μόνο για να υπακούει στις εντολές της ηγεσίας. Το δικό μας ταξικό, αναφέρεται στην τάξη του κονκλαβίου της αριστεράς. Τους έχοντες την γνώση, τους έχοντες την αριστερικότητα που μπορεί να αποκτίσει κανείς, μόνο μετά από ολόκληρες δεκαετείες συνδικαλισμού και αρλουμπολογίας μακρυά από οτιδήποτε πραγματικά προοδευτικό και Λαϊκό και βεβαίως, τους έχοντες γενικότερα. Ξέρετε εσείς, για ποιους έχοντες μιλάμε, αυτούς με τις μετοχές, τα εκατομμύρια, μίζες, κλπ. κλπ. κλπ. 

Γι αυτό και όταν η τάξη του Λαού (και όχι η ιδιαίτερη-ανώτερη τάξη των "αριστερών" νομεκλατούρων) σκέπτεται ότι χάνει την Πατρίδα, αυτοί πάντα θα σου πούν και θα προσπαθήσουν να σε πείσουν ότι δεν υπάρχουν Πατρίδες, ότι δηλαδή δεν υπάρχουν Πατρίδες για το κεφάλαιο. Το κεφάλαιό τους δηλαδή, που έχουν αποδείξει ότι υποστηρίζουν τόσο. Γι αυτό δεν θέλουν Πατρίδες, το καταλάβατε τώρα; Γιατί στο δικό τους το απομονωμένο από τον Λαό μυαλό, δεν υπεισέρχονται οι αγωνίες του Λαού και ο τρόπος που αυτοπροσδιορίζεται. Θέλουν να επιβάλουν τον δικό τους κάλπικο προοδευτισμό στον Λαό, γιατί έτσι τους συμφέρει, και έτσι το θέλουν τα αφεντικά τους, τα οποία υπηρετούν, είτε το θέλουν, είτε το ξέρουν, είτε όχι.

Μα καλά, δεν υπάρχουν έστω μερικοί στην τσιπραριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του κεφαλαίου, αλλά και στο ανθελληνικό ΚΚΕ της απραξίας, που να έχουν ακόμα κάποιο ήθος; Τι να σας πω. Δεν ξέρω, ειλικρινά. Μπορεί και να υπάρχουν. Μπορεί να υπάρχουν και να ντρέπονται. Μπορεί να υπάρχουν και να πιστεύουν ότι όταν θα έρθουν στην εξουσία θα αλλάξουν τα πράγματα από το δικό τους μετερίζι. Βεβαίως, για όλους τους υπόλοιπους που δεν έχουμε υποστεί την λοβοτομή της τσιπραριστεράς, αυτό είναι προφανώς βλακώδες. Και δεν μπορεί, κάποιοι από αυτούς πρέπει να το ξέρουν καλά αυτό. Δεν μπορεί, έστω μέρος τους, να μην βλέπει ότι οι τακτικές τους, μας έφεραν ως εδώ! Γιατί λοιπόν, συνεχίζουν ακάθεκτοι;

Τελικά όμως, δεν πιστεύω ότι είναι μόνο ο φόβος αν και μερικοί τους σίγουρα φοβούνται πλέον. Ούτε πιστεύω ότι έστω, μερικοί τους πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση - αντίθετα - νομίζω ότι έχουν καταλάβει όλοι τους το μάταιο της βλακώδους ρητορείας της ηγεσίας τους. Ο λόγος κατά την γνώμη μου που στηρίζουν την αντ-εθνική αριστερά τους, είναι ότι πιστεύουν ότι θα την γλυτώσουν. Πιστεύουν ότι θα κάνουν την αλητεία τους, πιστεύουν ότι θα πάρουν την εξουσία και θα την ασκήσουν ενάντια στον Λαό και υπέρ των δυναστών μας, χωρίς κανένα ουσιαστικό πρόβλημα.

Αλλά ξέχασαν, ότι είναι περίοδος εορταστική. Και δεν μιλώ για την εορταστική περίοδο του Δεκεμβρίου του 2013. Μιλώ για την μεγάλη εορτή του Γένους, που θα διαδραματιστεί μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων των Λαών το κόσμου μέσα στο 2014! Παρά την υποκρισία της τσιπραριστεράς και του ΚΚΕ ότι είναι μέρος του Λαού, τους προδίδει το γεγονός ότι δεν έχουν ούτε καν την μικρότερη επίγνωση πάνω σε τι ηφαίστειο τρομακτικής αλλά ψύχραιμης οργής τολμούν και στέκονται. 

Δεν έχουν ούτε καν την παραμικρή υποψία, ότι σε πολύ λίγο ο Λαός θα οργανώσει, θα διεκπεραιώσει και μετά θα εορτάσει την Εθνική του Απελευθέρωση. Και όταν έρθει αυτή η ώρα, πολύ σύντομα, δεν θα μείνει κανένας τους. Θα πληρώσουν όλοι τους, θα σταθούν στο εδώλειο μαζί με τους δωσίλογους του καθεστώτος. Και θα το πληρώσουν πολύ ακριβά, γιατί δεν έμαθαν ούτε και ήθελαν ποτέ να μάθουν, παρ όλη την αριστερή τους υποτιθέμενη γνώση, ότι δεν μπορείς να κοροϊδεύεις έναν Λαό για πολύ τόσο απίστευτα ασύστολα, και να μένεις στο απυρόβλητο, όσο μέλι και να στάζει ο λόγος σου.


*Ο Σ. Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου