Το κατοχικό καθεστώς μετατρέπει την πατρίδα μας σε χώρα δούλων!

του Κώστα Γιαννιώτη

Η τραγική πραγματικότητα που ζει η πατρίδα μας δεν μπορεί να φτιασιδωθεί πλέον από κανέναν γκεμπελικό προπαγανδιστικό μηχανισμό του κατοχικού καθεστώτος. Η χώρα μας έχει μετατραπεί σε γερμανική επαρχία και επιχειρείται μεθοδικά η μετατροπή των κατοίκων της σε δούλους!!

Όσο βαριά κι αν ακούγεται η τελευταία λέξη, είναι η πραγματικότητα.

Ακόμα κι αυτό το κουφάρι του ‘’συνδικαλισμού’’, η περίφημη ΓΣΕΕ - σε έκθεση του δικού της Ινστιτούτου Εργασίας -  αποκαλύπτει την τραγική πραγματικότητα που ζει ο Έλληνας στο χώρο της εργασίας.

Ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες (1.200.000) ‘’εργαζόμενοι’’ δεν αποκομίζουν από την παρεχόμενη εργασία τους ούτε τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους.

Προσλαμβάνονται χωρίς καμιά σύμβαση, καμιά ασφάλεια, καμιά ανθρώπινη συνθήκη.

Προσλαμβάνονται για τετράωρη καθημερινή εργασία και αναγκάζονται να προσφέρουν...
υπηρεσίες για δεκάωρα και δωδεκάωρα.

‘’Αμείβονται’’ …… έναντι μισθών πείνας, και όχι στο μηνιαίο σύνολό τους.

Εκατόν πενήντα (150) ευρώ – έναντι – μηνιαίως, με την ελπίδα να εισπράξουν κάποτε τα πενιχρά υπόλοιπα, ώστε να συμπληρώσουν το σύνολο του υποτιθέμενου μισθού.

Αυτοί είναι οι τυχεροί !

Γιατί υπάρχουν και αυτοί που ‘’αμείβονται’’ σε ……. είδος. Ένα πιάτο φαγητό ή ένα ρετάλι για ρούχο ή δυο σακουλάκια ρύζι για τα παιδιά τους ή….. ή ….. ή……

Την ίδια ώρα κάποιες εταιρίες …. ‘’διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού’’ (έτσι ονομάζονται σήμερα οι δουλεμπορικές επιχειρήσεις) ξεφυτρώνουν η μια μετά την άλλη. Τι πουλάνε ; Τι μισθώνουν ; Ποιο είναι το εμπόρευμα ;

Πουλάνε φρέσκο ανθρώπινο κρέας! Φρέσκο ανθρώπινο αίμα!

Μισθώνουν ανθρώπους! Με το κομμάτι! Με την ώρα, με τη μέρα, με το μήνα!

Μέχρι χτες ξέραμε ότι ….. παλιά μίσθωναν υποζύγια ή αντικείμενα χρήσης (μουλάρια, άλογα, γαϊδούρια, αυτοκίνητα, ακίνητα κ.λ.π.).

Σήμερα μισθώνουν ανθρώπους!! Όχι την εργασία τους. Τους ανθρώπους! Με αμοιβές ΕΝΑΝΤΙ μισθού, σε είδος, ή προσφορά καταλύματος και διαμονής (βλ. ξενοδοχεία).

Το πισωγύρισμα του ρολογιού της κοινωνίας έχει φύγει πολύ πιο πίσω από την κοινωνική πραγματικότητα του `50.

Έχει γυρίσει πολύ πιο πίσω από την κοινωνική πραγματικότητα του Σικάγου, του Μάντσεστερ, ακόμα και του 18^ου αιώνα. Πολύ πιο πίσω!

Αν θυμάμαι καλά, οι πατρίκιοι της αρχαίας Ρώμης πρόσφεραν ως δώρο …….  ‘’εκδούλευση’’ σε φίλους τους, της ίδιας κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Πρόσφεραν δηλαδή κάποιους από τους δούλους τους, στέλνοντάς τους – για ορισμένο χρονικό διάστημα – να υπηρετούν το φίλο του πατρίκιου, έναντι ενός φτωχικού πιάτου φαγητού και υποτυπώδους στέγασης.

Αυτή ήταν η μοίρα των δούλων, των οποίων η μόνη παρηγοριά και ελπίδα ήταν η προσμονή της τύχης να κερδίσουν κάποτε την εύνοια του αφέντη, του …… ‘’κυρίου’’ και έτσι να φορέσουν το φρυγικό σκούφο, σημάδι του απελεύθερου.

Του ατόμου που θα όριζε πλέον από μόνο του την τύχη του και θα καθόριζε, με συμφωνία, το ύψος του μισθώματος της παροχής των υπηρεσιών του.

Σήμερα, κάποιοι ντόπιοι ‘’πατρίκιοι’’ - συνεργάτες της γερμανικής Ρώμης – απολαμβάνουν ταsuccess story τους και τη …. ‘’ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ’’ της τυραννίας τους, μέσα από τα προνόμια των επάρχων και σύμφωνα με το δόγμα των Σαμαροβενιζέλων …….. ‘’Δουλειές! Δουλειές! Δουλειές! (Μετάφραση συντ. ….. Business ! Business ! Business ! ή – προς το ‘’ελληνικότερον’’ μίζες! μίζες! μίζες!).

Μήπως πλησιάζουμε να φτάσουμε πιο πίσω και από την εποχή των απελεύθερων της Ρώμης;

Αυτή η τύχη ταιριάζει στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας;

Εμένα, προσωπικά, μου ταράζει τον ύπνο μου το σφυρί που χτυπάει φτιάχνοντας τις αλυσίδες των σκλάβων του Μισισιπή και της Αλαμπάμα.

Δε γέννησα παιδιά για να τα δω να τις φορούν!

Αν είναι να ζήσω τέτοια ζωή, κάλλιο να τη δώσω – αύριο κιόλας – στον αγώνα για τη ζωή, τη λευτεριά, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια!

Ο Κώστας Γιαννιώτης είναι μέλος του Εθν. Συντον. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ