Βάλε ένα οριστικό ΤΕΛΟΣ στην κοροϊδία και πάρε το μέλλον στα χέρια σου. Έλα στο ΕΠΑΜ!

του Σταύρου Κατσούλη

Αγαπητέ συμπολίτη μου...

σταμάτα λίγο ότι κάνεις...

βάλε στην άκρη λίγο το άγχος της ημέρας...

και σκέψου σοβαρά αυτά που θα σου πω... 




Ξέρω ότι είσαι από την φύση σου κοινωνικός και ξέρω ότι νοιάζεσαι, αλλιώς αυτήν την στιγμή δεν θα διάβαζες αυτό... Δεν είσαι ο τύπος του ανθρώπου που όταν δει την δυστυχία μέτωπο προς μέτωπο, θα σταθεί αμέτοχος. Μου αρέσει να σε βλέπω στον δρόμο και στην δουλειά σου, όπου πάντα δείχνεις ότι θέλεις το καλύτερο για την οικογένειά σου, τους φίλους σου κι ότι νοιάζεσαι για την Πατρίδα που καταστρέφεται. Χαίρομαι επίσης, ότι είσαι δίκαιος και δεν σου αρέσει καθόλου να βλέπεις την αδικία παντού να εφαρμόζεται πλέον καθημερινά. Ξέρω ότι παρ όλα αυτά και παρ όλη την ανησυχία σου, ελπίζεις ακόμη για κάτι καλύτερο και περιμένεις ανυπόμονα για μια μέρα που θα μπορέσεις να αρχίζεις πάλι να κτίζεις την ζωή σου ελεύθερα και αποτελεσματικά. Έτσι είμαι κι εγώ. Έχω βαρεθεί το χάος που ζούμε, τα μνημόνια, τα χρέη, την φτώχεια, την καταστροφή, τις αυτοκτονίες και τις λοιπές άσχημες ειδήσεις... Θέλω επιτέλους κι εγώ να αρχίσουν κάπου κάπως, να καλυτερεύουν τα πράγματα. Μικρές οι διαφορές μας, έτσι δεν είναι;

Αγαπητέ μου συμπολίτη, όλοι μας θα έπρεπε να έχουμε το δικαίωμα στην ευημερία, δεν θα συμφωνούσες με αυτό; Είμαι σίγουρος, ότι εάν ήξερες ότι υπάρχει τρόπος για να γίνει αυτό πραγματικότητα, τότε θα ήσουν πρώτος στην γραμμή για να το κατακτήσουμε. Αλλά καταλαβαίνω ότι είναι επίσης σημαντικό και λογικό να γνωρίζεις, ή έστω να έχεις κάποια θετική πρόβλεψη, ότι ο αγώνας σου, ο αγώνας μας δηλαδή, θα έχει επιτυχία. Αλλά εάν ηρεμήσεις, εάν πάρεις μια βαθειά ανάσα και στοχαστείς σε τι μαύρη τρύπα μας έχουν ρίξει, είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσεις να δεις πιο καθαρά... Έχεις μήπως χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο σύστημα που με τα ίδια και τα ίδια, μας έφερε ως εδώ; Ή, όπως και τόσοι άλλοι συμπολίτες μας, κολυμπάς ήδη μέσα στα χρέη, είσαι χωμένος μέσα στην ανεργία και οργίζεσαι με τα πενιχρά μέσα που διαθέτεις για να κάνεις αυτό που θέλεις; Αλήθεια, μπορείς ακόμα να φανταστείς μια κοινωνία με πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής, με δικαιοσύνη, δημοκρατία και ευημερία για όλους, ή έχεις πια χάσει την ικανότητα να ονειρεύεσαι; Νομίζω όχι.

Αγαπητέ μου συμπολίτη, ένιωσες ποτέ αυτό το φοβερό και ισχυρότατο συναίσθημα, όταν μπορείς και παρέχεις στα αγαπημένα σου πρόσωπα, όλα αυτά που τους αξίζουν; Ρώτησες τον εαυτό σου ποτέ, γιατί επιτέλους δεν κάνουμε κάτι, γιατί δεν κάνουμε κάτι όλοι μαζί, για να μπορέσουμε ξανά να έχουμε την δυνατότητα να προσφέρουμε σε αυτούς που αγαπάμε; Έχεις βαρεθεί να περιμένεις από άλλους, έχεις βαρεθεί τις υποσχέσεις για απαξιωτική ελεημοσύνη από κόμματα κλπ; Ενδιαφέρεσαι, για το πως ΕΣΥ ο ίδιος, μπορείς να φέρεις την αλλαγή, χωρίς άδειες υποσχέσεις από άλλους, που δεν σε χρειάζονται παρά μόνο για την ψήφο σου; Κι αν ναι, πως ξέρεις ότι αυτό που θα κάνεις ομαδικά, θα έχει αξία και πραγματικά θα μας ελευθερώσει από την τυραννία; Φίλε και φίλη Έλληνα πολίτη, να ξέρεις ότι ένας από τους ορισμούς της τρέλας, είναι το να περιμένει κανείς διαφορετικά αποτελέσματα, κάνοντας ακριβώς τις ίδιες πράξεις... Μήπως λοιπόν, ήρθε η ώρα να δράσεις αλλιώς, να πράξεις επιτέλους διαφορετικά, να δράσεις με τέτοιον τρόπο που να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο οριστικά;

Αγαπητέ μου συμπολίτη, πότε ήταν αλήθεια η τελευταία φορά που έκατσες ένα βραδάκι, έτσι απλά και ήρεμα, χωρίς να έχεις την έγνοια κάποιου χρέους, ή κάποιον δικό σου να πεινά; Πότε ήταν αλήθεια, η τελευταία φορά, που δεν σκέφτηκες πως θα ξεπληρώσεις κάποια χρήματα που πήρες δανεικά; Πότε ήταν η τελευταία φορά, που ξύπνησες και δεν αναρωτήθηκες, πως θα τα βγάλεις πέρα; Εάν η απάντηση είναι αυτή που δίνουν και τόσα άλλα εκατομμύρια στην Ελλάδα, τότε φίλε μου, ήρθε η ώρα να οργανωθείς για να επιβιώσεις. Ήρθε η ώρα να συμφιλιωθείς με τους συμπολίτες σου που περνούν και νοιώθουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Ήρθε η ώρα να αντισταθείς, πριν μας τα πάρουν όλα.... Ήρθε η ώρα να κάνεις ένα καλό στον εαυτό σου, στην οικογένειά σου και στην Πατρίδα, με το έρθεις στο Ε.ΠΑ.Μ.

Ξέρω πολύ καλά τι θα μου πεις: Άλλη μια πρόσκληση σε κάποιο κόμμα,  άλλο ένα πολιτικό κείμενο, ίδιο με αυτά που δεν έχουν κάνει καμιά διαφορά...  Αλλά φίλε μου, ακριβώς εδώ είναι που βρίσκεται η διαφορά. Στο Ε.ΠΑ.Μ., δεν θα βρεις οπαδούς ενός ακόμα κόμματος, αλλά απλούς δημοκράτες πολίτες, που ποθούν ισότιμα και με αλληλοσεβασμό, να ελευθερωθεί η Πατρίδα από τα δεσμά του χρέους και των επικυρίαρχων που μας πίνουν το αίμα καθημερινά. Στο Ε.ΠΑ.Μ. δεν θα βρεις πολιτικάντηδες, ούτε κάποιους γραφικούς που ενώ ο κόσμος καίγεται, αυτοί μιλούν ατέλειωτες ώρες και μάλιστα με μια γλώσσα που μοιάζει με κινέζικα. Στο Ε.ΠΑ.Μ. θα βρεις Πολίτες που έχουν καταλάβει, ότι χωρίς την δράση από τον καθένα μας πια, χωρίς να σηκώσουμε το ανάστημά μας εμείς οι ίδιοι κι όχι δια μέσου κάποιου άλλου, δεν θα υπάρξει λύση.  Στο Ε.ΠΑ.Μ. δεν θα βρεις ένα χέρι βοήθειας έτσι απλά... Στο Ε.ΠΑ.Μ. θα είσαι εσύ όπως κι όλοι οι άλλοι, ένα άτομο με αξία όπου η έμπρακτη αλληλεγγύη θα μας αναπτερώσει όλους μαζί, για να αποτελέσουμε τον καταλύτη που θα φέρει την ουσιαστική δημοκρατία.

Ορίστε λοιπόν, πως θα γίνεις κι εσύ ένας υπερασπιστής της Πατρίδας και του δικαίου, ένας πραγματικός πολίτης: Έλα στο Ε.ΠΑ.Μ. κι αν μη τι άλλο, γνώρισε μας,  απλά έλα, και πες μας ένα γεια! Έλα στο Ε.ΠΑ.Μ., κι απλά δες τι μας προβληματίζει και πως κάνουμε πράξη αυτά που βλέπουμε ως λύση. Έλα στο Ε.ΠΑ.Μ. κι απλά πες μας την γνώμη σου, πες μας το πρόβλημά σου. Και για πρώτη φορά, θα νοιώσεις ότι κάποια συλλογικότητα σε ακούει πραγματικά!  Έλα στο Ε.ΠΑ.Μ. γιατί είναι ο μόνος χώρος, που βάζει απλά και χωρίς άρρωστες εμμονές, σαν κορυφαίο ζήτημα, την αγαπημένη Πατρίδα μας, την Εθνική μας Ανεξαρτησία και τον αγώνα για την απελευθέρωσή μας. Έλα στο Ε.ΠΑ.Μ., και κανένας δεν θα σε αποκόψει για τις ιδεολογικές σου πεποιθήσεις, δεξιές ή αριστερές ή άλλες, γιατί εμείς καταλάβαμε ότι χωρίς ελευθερία λόγου, χωρίς Δημοκρατία και Ελευθερία, τίποτα απ' όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.

Αγαπητέ συμπολίτη μας, δεν θα χρειαστεί να αποφασίσεις τώρα εάν θέλεις να εμπλακείς έμπρακτα στον αγώνα... Γιατί στο Ε.ΠΑ.Μ. κανένας δεν θα σε πιέσει να κάνεις το οτιδήποτε, εκτός από το να σκεφτείς πολύ καλά. Οπότε μείνε ήσυχος, δεν θα χρειαστεί να γίνεις ΕΠΑΜήτης τώρα αμέσως! Έτσι κι αλλιώς, πρέπει να είσαι σίγουρος ότι θέλεις να γίνεις συναγωνιστής, γιατί θέλει μεγάλη επιμονή και υπομονή η κατάκτηση της ανεξαρτησίας. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο πρωταρχικός σκοπός του Ε.ΠΑ.Μ. δεν είναι η εξουσία, αλλά η Εθνική αφύπνιση, η ελευθερία ολόκληρου του λαού, η δημοκρατία και η δικιά σου ελευθερία! Αργά ή γρήγορα, θα καταλάβεις, είτε δουλεύοντας μέσα στο Ε.ΠΑ.Μ., είτε κάνοντας την δικιά σου αντίσταση δίπλα μας ή αλλού, ότι ο αγώνας δεν είναι για κάποιο μετερίζι, αλλά για ολόκληρη την Πατρίδα!

Δείξε και εσύ λοιπόν την ίδια αγάπη στην Πατρίδα, που σου έδειξε και αυτή που σε δίδαξε αξίες, σε γαλούχησε και σ' έφερε ως εδώ, σε έφερε δηλαδή, ως το σημείο να ανησυχείς γι αυτήν. Δείξε την αγάπη σου για την Πατρίδα, και κάνε το πρώτο βήμα για να εμπλακείς στον αγώνα...